Skip to playerSkip to main content
  • 7 weeks ago

Category

🗞
News
Transcript
00:00สวัสดีครับ 7 นาฬีกานะครับ แต่เวลาของ Nation Focus วันนี้อยู่กับผมปิงกิตติดิทธนาติสุวันครับ
00:14เราพบกันวันแม่แห่งชาตินะครับ อังคารที่ 12 สิ่งหาคม 2568 ครับ
00:21ทักถ่ายทั้งผู้ชมที่ติดตามเราทุกช่องทางนะครับ ไม่ว่าจะเป็นทางหน้าจอ Nation TV 22
00:26ทางเว็บไซต์รวมไปถึงบอกรักคุณแม่กันได้นะครับ
00:29ทั้งทาง Facebook Live และ YouTube Live Nation TV Live ครับ
00:33และเริ่มต้นรายการเช้านี้เนื่องในวันมหาโมงคล 12 สิ่งหาคมนะครับ
00:38อยากจะชวนทุกผู้ชมครับ มาติดตามสารักษาดีเฉลืมพระเกียด ร้อยไทยด้วยดวงใจ
00:44โครงการพัฒดาราศดรชาวไทยภูเขา อันเนื่องมาจากพระราชดำริครับ
00:59ขนาดเดียวกันครับ ทุกผู้ชมครับ วันนี้วันแม่แห่งชาตินะครับ
01:19ก็อยากจะชวนทุกผู้ชมครับ มาบอกรักคุณแม่กัน
01:22แต่ในขณะเดียวกัน ทหารที่อยู่บริเวณ แนวหน้าครับ
01:25ที่คอยดูแลอธิปตัย ปกป้องประเทศชาติให้กับเรานะครับ
01:29เขาไม่มีโอกาสครับ ที่จะเดินทางกลับมากราบคุณแม่ด้วยตัวเอง
01:33ทหารหลายหน่ายครับ ก็เลยเลือกที่จะเขียนจดหมาย
01:36บอกรักให้กับคุณแม่แบบนี้ครับ
02:06โฟนยังจำได้ถึงคำที่แม่บอก
02:10ลูกต้องทำสิ่งที่ถูกต้อง
02:12วันนี้ผมกำลังทำตามคำนั้น
02:15โดยปกป้องบ้านเกิดด้วยหัวใจทั้งหมด
02:18ทุกอย่างเงินแล้วรอยขีดขวนบนร่างกาย
02:22คือสิ่งที่ผมต้องแรก
02:24คือให้แม่ได้ใช้ชีวิตที่สงบ
02:27ไม่ต้องหนีภายใดๆ
02:29ผมสู้ไม่ใช่เพราะเกรตใคร
02:32แต่มันเกรตใคร
02:34แต่พอรัfเแม่และรักบ้านเราประเทศไทย
02:37รักและคิดถึงเสมอ
02:4010 โธอินทัฏ เบุมคำ
02:43ไม่ต้องห่วงนะแม่
02:45ลูกชายแม่เป็นนักสู้
02:48นี่ก็คือจดหมายครับ
02:50จากนักรบแนวหน้าที่ฝากถึงคุณแม่นะครับ
02:53โดยก็ความในจดหมายครับบอกว่า
02:55สวัสดีครับแม่
02:57ใกล้ถึงวันแม่แล้วในตอนนี้ ลูกชายของแม่อยู่แนวหน้ากำลังทำหน้าที่
03:03ชายชาติหารควรทำ ถึงคำที่แม่บอกลูกต้องทำสิ่งที่ถูกต้อง
03:08วันนี้ผมกำลังทำตามคำนั้น โดยปกป้องบ้านเกิดด้วยหัวใจทั้งหมด
03:13ทุกอย่าดเงื่อและรอยขิดควรบนร่างกาย คือสิ่งที่ยอมแรก
03:18เพื่อให้แม่ได้ใช้ชีวิตที่สงบ ไม่ต้องนิภัยใดๆ
03:22ผมสู้ ไม่ใช่เพราะกรียดใคร
03:25แต่ผมรักแม่ และรักบ้านเรา รักประเทศไทย
03:29รักและคิดถึงเสมอ สิบโทร อินทัศ ตุ้มคํา
03:33และทิ้งท้ายเอาไว้นะครับ
03:35บอกว่าไม่ต้องห่วงนะแม่ ลูกชายแม่เป็นนักสู้
03:40นี่คือลูกคนหนึ่งครับ เพราะคนไทยทุกคน
03:43เราทุกคนก็มีแม่นะครับ
03:45เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่า
03:47ทางด้านทหารหารที่ปกป้องอยู่แนวหน้า
03:50ปกป้องประเทศไทยอยู่จะกลับบ้านไม่ได้
03:52แต่ก็มีการเขียนจดหมายบอกรักคุณแม่
03:55และแน่นอนครับว่าการปกป้องประเทศไทย
03:58ก็เป็นการปกป้องคุณแม่ให้มีชีวิตที่ปลอดภัยด้วยนะครับ
04:02แต่ทหารบังนายครับที่ต้องสละชีวิตเพื่อปกป้องประเทศไทย
04:07คุณแม่หลายคนที่เป็นคุณแม่ของทหารเหล่านี้
04:10ก็รู้สึกใจหายครับท่านผู้ชมที่ต้องศูนย์เสียลูกของตัวเองไป
04:15และไม่มีวันหวนกลับครับ
04:17แต่ว่าอย่างน้อยคุณแม่ก็บอกว่าภาคภูมิใจกับการทำหน้าที่ของลูกชาย
04:22แล้วก็อยากจะบอกกับลูกนะครับว่าไม่ต้องเป็นห่วง
04:25เพราะワ่าพร playersa แล้วก็ลูก ลูกทั้งสองคน
04:28ได้พามากราบคุณแม่เป็นที่เรียบร้อย
04:31พูดถึงครอบครัว ที่จังหวัดน้องคายก็คือคุณแม่ของจ่าร์จุยครับ
04:35คุณหนูกันสีจุย Forget!
04:38แม่ของจ่าร์สิบเอก monks เทีย 하니까 รายุตสีจุย الآ arkadaşlar
04:41สังกัดกองพันธหารราบที่ 3 โกรมธหารราบที่ 13 ข้ายเจ้าพระยา สุรวงวัทธนศักร์ อำเภมืองจังหวัดอุดอนทานี
04:50ที่สีชีวิตจากสถานการณ์ความไม่สงบ ในพื้นที่ชายแดนไทยกรรภูชา
04:55บอกว่าใจหายครับ เนื่องจากปกติแล้ววันแม่ในแต่ละปี
05:00จะจุยลูกชายจะพาครอบครัว พาหลัน ๆ มาไว้คุณแม่
05:04แต่ว่าปีนี้ครับ แล้วก็ต่อจากนี้ไป คุณแม่บอกว่าจะไม่เห็นลูกชายอีกแล้ว
05:10ทำให้รู้สึกใจหาย รู้สึกคิดถึงลูกชายมาก
05:13อยากบอกลูกว่าไม่ว่าตอนนี้ลูกจะอยู่ที่ไหน แม่คนนี้คิดถึงลูกตลอด และคิดถึงมาก ๆ ครับ
05:21ความหลังหลังความเธอ
05:51ผู้พ 1947 คิดว่าจะจุยบอกนะครับ แม่ยังมีตัวแทนของลูกมาไว้แม่อยู่ครับ
06:11หลานสองคนที่มาไว้แม่ แม่ก็มีความคุมใจ มีความอบอุ่นใจ ที่มีตัวแทนของลูกมาไว้
06:17แต่ว่ายังไงก็ตาม แม่ก็ยังคิดถึงลูกอยู่เหมือนเดิม
06:21อยากบอกลูกว่า ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อกับแม่
06:24และครอบครัวจะดูแลกันไป
06:26ไม่ต้องเป็นห่วงหลันๆ และพรยา
06:28ทุกคนจะช่วยกันดูแล
06:31ซึ่งกันและกันตลอดไป
06:33นี่คือเป็นสิ่งที่คุณแม่อยากจะบอกไว้
06:36กับทางจาจุยที่ได้สละชีวิตของตัวเอง
06:39เพื่อปกป้องประเทศไทย และคนไทยทุกคน
06:42ต้องขอบคุณใบเวียร์กรรม ในความกล้าหารของจัดจุย
06:47ขนาดเดียวกันพาไปที่จังหัด จะ 때문에ต่อจากน้องขาย
06:52ซุริณเป็นหนึ่งในจังหัด
06:54ที่รับผลกระทบจากภัยความไม่ accomplished
06:57ความขัดแย้งระหว่างไทยกรรภูชา
07:00ปรากฏว่ามีคุณยายคนหนึ่ง จังหวะ ที่ต้องรีบอบพยพออกจากบ้าน
07:05ปรากฏว่าคุณยายเขามีข้าวของมีค่าครับ เป็นผ้าไหม 50 ผืน
07:11มูลค่ารวมการนับแสนบาท คุณยายเอาใส่กระสอบไว้
07:15แล้วก็ขนขึ้นลดกระบะ ทีนี้ทางด้านของลูกสาว กับทางด้านของลูกเคย
07:20ก็ช่วยกันอบพยพ ช่วยกันขนของไปใช่ไหมฮะ
07:23ประกอศลืมปิดท้ายกระบ่ะ
07:25ไม่รู้ว่ากระสอบที่ข้างใน
07:27ใส่พ่าไม้เอาไว้ 50 ผือ
07:29หล่นลงกาทางไปเมื่อไหร่
07:31แล้วคุณยายก็เลยบอกว่า
07:32ถ้าใครเก็บได้
07:33ช่วยเอามาคืนน้อย
07:35เพราะว่านอกจากจะมี歐ค้าเกือบแสนแล้ว
07:38ยังมี歐ค้าทางจตจัภติด้วยนะครับ
07:42เป็นของมีค่า
07:44ที่สุดของยายแล้ว ที่เก็บได้ในวันนั้น
07:47จ้า
07:48มาได้ ยายก็สะสมมาแต่
07:54แต่พ่อแม่ตายยายมาทำเองโดยมือ
08:00มาเรื่อยๆ หายไปไว้ร่วง
08:05ไป ยาย ว่าคิด
08:09เรียบ ยาย ยาย พูดอะไรไม่ออกเลย
08:12หมดเตือ หมดเนื้อ มาโตยายายเลย
08:15ปืนเสียง ปืนใหญ่ลูก
08:17หลานก็ตะโกล
08:19แกกร้องให้
08:21ก็คืนรถไปเลย
08:23รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน
08:25คุณก็จังตกใจเน้อง
08:27เนี่ยฮะ คุณยายเนี่ย เล่าทั้งน้ำตาเลย
08:30นี่คือคุณยายเสมอวงรำ
08:32เป็นชาวบ้านสีสวาย รับตำบนจีกแดกอำเภอพนมตรงรัก
08:36บอกว่าทําผ้าไหม
08:38ที่เก็บเอาไว้ในกระส่อปุ่ย ที่เก็บสะสมมาทั้งชีวิต
08:41ลนหายจากท้ารถดบะ
08:43เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม
08:46ก็คือวันแรกเลย
08:48วันที่เริ่มมีการยิงมาจากฝั่งกรรภูชา
08:52ระหว่างตอนนั้นอบพยกไปที่ศูนย์พักพิง
08:54แล้วที่ผ่านมา
08:56ลูกสาวก็โพสต์ตามหาแล้วนะ
08:58แต่ก็ยังไรวี่แววครับ
09:00คุณยายบอกเสียใจกินไม่ได้
09:03นอนไม่หลับ
09:03รวมทั้งคุณตา 3 มีของคุณยาย
09:07เสียใจไปด้วยฮะ
09:08จนชพต้องนอนโรงพย처럼
09:10เพราะว่าผ้าไหมที่หายไป
09:12มุลค่าเกือบ 1 oral m
09:14แล้วก็ถือว่าเป็นสิ่งของที่
09:16มีค่าที่สุดที่ทั้งคุณยาย
09:18คุณประท่านมีอยู่นะครับ
09:20คุณยายเสมอบอกว่าผ้าไหม
09:22ทั้งหมดมี 56 พืนครับ
09:30ยายตกใจมากเลยพอได้ยินเสียงปืนใหญ่
09:34รุคเคจ็ล์กับรุคสาวก็เลยเก็บข้าวเข็บของที่เตรียมไว้
09:37ขึ้นรถกับบะ แล้วก็ผ้าหมายถุงกระสอบอะ ก็เอาไปด้วยนะครับ
09:42แต่ตกใจไปหน่อยและตอนนั้นมันเล่งลีบ
09:44ทําอะไรไม่ถูกครับ
09:46ลุคเคจจะปากฏว่าลืมปิดฝereumท้ายรถ
09:49ก็เลยไม่รู้วกระส стоитพ้าหมายตกลนหายไปจังหวะตอนไหน
10:00ช่วยงานแต่งยา Straw reference พี่น้อง
10:02stretchingายบอกว่า ไม่เหลืออะไรแล้ว
10:04อยากจะฝากใครเก็บได้
10:06เห็นใจญายหน่อย
10:07ส่วนคืนให้ยายได้ไหม
10:09ส่วนสามหีของคุณ يعี helmet
10:11คุณตาเจร 인 ก็บอกวา รู้สึกเสียใจแล้วก็เสียดายมากเลย
10:14ก็ยังทําใจไม่ได้น่ะ
10:16มีท็อคไป กลูกหลานต้องหามท่ hoping
10:18ส่งโลงพยาบาล ตอนที่อยู่ศูพักพิ่ง
10:21ไปนอนรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลถึง 2 คืนด้วยกัน
10:25คุณตาก็ฝากเหมือนคุณยายเลยฮะ
10:27ฝากถึงคนเก็บได้ ขอให้นำมาคืนหน่อย
10:30แล้วก็บอกนะ ถ้าเกิดว่านำมาคืน
10:33เดี๋ยวจะมีสินน้ำใจให้แน่นอนนะครับ
10:36เพราะว่านี่คือสิ่งที่มีมูลค่ามากที่สุดในชีวิตแล้ว
10:39แล้วก็มีคุณค่าทางจิตใจจริง ๆ ครับ
10:42เดี๋ยวช่วงนี้พักกันสักครูกรับกลับมา
10:44มาดูกันหน่อยกับกรณีของแม่ทับภาคที่ 2
10:47ผลโทรบุญสินภาทกลางนะครับ
10:49ที่ทางด้านของผู้สื่อข่าว
10:51ก็ไปถามทางคุณภุมธรรมเวท ฉะยะฉายกับรักษาการนายกตัธบนตรี
10:56ว่าเป็นไปได้ไหมที่ตอนนี้เริ่มจะมีกระแสเรียกร้อง
10:59ยังไม่อยากให้ท่านแม่ทับปุ่งกระเสียนราชการต่ออายุปไปได้判حد
11:05อย่าเพิ่งจะไปเปลี่ยніแม่ทับกางศึก เปลี่ยนมากางศึก
11:08ปากฏคุณภุมภา conducting บอกว่า
11:10เดี๋ยวกลัวว่าระบบราชการจะผิดเพี้ยน
11:14แสดงว่าส่งสัญญานค่อนๆชัดว่าน่าจะมีการเปลี่ยนตัวแม่ทับภาคที่ 2 คนใหม่
11:19กับ
11:29เวลา
Be the first to comment
Add your comment

Recommended