00:00ท่านเขียว ท่านเขียวแล้วก็
00:12ใจร้อนสมกับเป็นคุณเขียวจริง จริง
00:15ถึงเจอรีบไป ก็ไม่ใช่ว่าจะถึงป่าดองเด็กภายในวันนี้หรอกนะ
00:20หาที่พักขึ้นนี้กันก่อนเธอ
00:23ฉันไม่ได้บอกให้ตามนี่นะ
00:27จะยังไงข้อเธอนะ โอ้ คุณนี้คุณเดียวจะไม่ไปไหนเด็กค่ะ
00:31ก็เราก็ด้วย เป็นห่วงคุณยุยะนิดนา
00:42อันนี้ คุณยุยะ ผมรู้จักผู้ชายที่มีแพรเป็นเป็นลูกกากระบาทที่หลังนะ
00:48ว่าแต่เรื่องนี้ เคียวน่าจะรู้ดีที่สุดเลย
00:52อ้า...
00:57เคียวไม่เคยบอกเรื่องนี้
01:00แต่ก็ไม่ได้บอกว่าไม่รู้นิดนา
01:05ไม่มีทางเหรอ
01:07เราจะต้องตามหาผู้ชายที่มีแพรเป็นรูปกากระบาทที่หลัง
01:11เพื่อแก้แค้นแทนพี่ชายของเราให้ได้เลย
01:14เป็นเวลาสี่ปี
01:17นับตั้งแต่สึกเซยกิดงามรักที่เป็นสมคลามยัด
01:20สมูลแร่ในตำลาด โอนิมโนคเขียว
01:23แต่ก็คล้ายไปตำลาดไปอีกครั้งหนึ่ง
01:25แต่ว่าจริงจริงแล้ว
01:26วิญญาณคราวนั้น
01:27ได้หลับไหร่อยู่ในร่างของมีบูกเคียวชิโร
01:38และตื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
01:40และเมื่อนนั้น โอพธิศาสที่ไม่ใครลวกรู้
01:43ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
01:45สวัสตวิ・เจ้าของมีบัน
01:48สมูลแร่ในตำลาด
01:50สมูลแร่วสมรักศิน่ะ
01:52อยู่แมนต่อทรายนี่เป็นตัว
01:55อยู่ท่านอยู่ที่เมื่อ
02:05อันนี้ขอบคุณสิ ทุกでしょう
02:17ของทุกคน ที่สุดทุกัน ตัวหรือว่า ตัวมันใจ
02:19นี่มันสุดที่สุดที่สุด ที่เจ้า มีในคืนสุดที่สุดที่นิด
02:26มันที่มีสุดติ มีของเจ้าี้
02:33keineเจ้าเจ้า ตั้งเชุด้วย
02:40ปล่อยจับจริงธิ์ เดียมต้องถูกกับกับข้อให้มัน
02:45เจ้าเท่าได้ länger เจ้าสุดขนาวน
02:50ก็คิด้วยคุณแบบนดี ที่นี่จะร้องมีรักวิธีที่กับคุณ ผิดนะ
03:05ต้องกินลงแส่งสนุกอย่าง ถ้าทรึงนี้ได้
03:20โต้นธิราตร อุ้นชักใจ
03:22ทักไทยแบบโพทเหมือนเดิมเลยนะ
03:52ร่างกายที่แขงแกล่ง ไม่มีเลือดแม้สักหยดเดียว
03:58สมกับที่เขาว่าเป็นชินดาร่า ผู้เป็นอำตาจริงๆ
04:06เร็วเข้า ท่านกำลังรออยู่
04:11ทุกคนมากันครบแล้วครับ
04:14เราต้องขอภัยครับท่าน
04:16ได้ปรวจสั่งการมาเลยค่ะ
04:18พวกเราพร้อมจะแรกชีวิตเพื่อต่อสู้กับเจ้าเขียวในตายักแล้วครับ
04:22ไม่ต้องรีบร้อน
04:24ตอนนี้คุวิล่ากับเมคิล่ากำลังเดินทางไปสมทบกับอินดาร่าแล้ว
04:28อืม จะพวกนั้นไตเหรอ
04:32คุวิล่า ช่งไปจัดการกับเกี่ยวในตายักให้สำเร็จจงได้
04:42โฮ สวยจังเลย
04:44ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีที่พักดีๆแบบนี้
04:47มันก็จริงอยู่นะ
04:48แต่แถวนี้ไม่น่าจะมีที่พักรุ่ๆแบบนี้เลย
04:51เป็นนี้เท่าระ เคยมาแถวนี้ด้วยเหรอ
04:54เอ๊ย ก็ไม่รู้เหมือนกันสินะ
04:58เฮ้ย!จริงสิ
04:59ถ้ามองมองแถม คุณน่าจะดึงอะไรออกนะ
05:02อิชโฮ! นี้เนี่ย
05:05งั้นก็ลืมไปสะเท่า
05:09เอ้ยว่าแล้วก็เปิดอาบน้ำแร่ดีกว่า
05:13ฉันไปที่หลังก่อนแล้วกันนะ
05:16ใช่นะ ไม่สบายนะ คุณอยู่แย่
05:21อืม ว่าไปแล้วที่นี่ก็กว้างเหมือนกันนะ
05:30อื้ม อื้ม อื้ม
05:37อื้ม อื้ม
05:41เออ
05:45ตุกตาน
05:52อื้ม… เผ่มกระตามัน
05:56เฮ้ย์เฮ้ย ก็ได้อะไรขึ้นเหรอครับขุนยุยา
06:01คุย- beınıthora . มาทำอะไรในเนีย
06:06เอ้ย Absolutely
06:07เราต้องร่วมタิไกลใช่เมล่า
06:09ก็เลยอยากจะมาเปิดใจ คุยกับคุณยุยาซะหน่อยอ่ะนะ
06:13ไหนๆก็มาเปิดใจกันแลก็
06:15คุย Warren
06:16будем Wesara
06:18เราต้อง交 �!!
06:19เฮ้ย โดนเข้าไปเต็มเต็มเลยเหล่า
06:42ไม่ได้มาตั้งนานนะ
06:43สงสัยจะต้องหาเวลาไปทักไทยสน่อยแล้วละมัง
06:49กินเก่งเหมือนเดิมเลยนะ
06:53จะไปเอามาเพิ่มให้อิ่งนะ
07:19เฮ้ย เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นเหรอ
07:33เฮ้ย เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นเหรอ
07:37เค็มพิดนี่
07:40เฝ่นนี่เท่าแล้ว
07:41คุณเคียวนี่เก็งจริงๆเลย
07:47จะทำอะไรนะเคียว
07:49ขอห่านอิ่ง
07:51ถ้าจะสู้ครับแล้วก็จินดีเสมอเลย
07:53อย่างนี้นี่
07:55ไม่เฉพาะรูปร่านจังเดียว
07:57แต่นี้สายยังเหมือนอีกตังหากนะ
07:59แต่ว่า โฮ โฮ โฮ รา คุชิโมตน่ะ คงจะเรียนแบบไม่ได้หรือเจ้า เอาจริงอันน่ะงานนี้
08:09พูดอะไรกันแน่เนี่ย ไม่เข้าใจเลย
08:13เชียบแล้วมาก สมกับที่เป็นเจ้าเขียวในตายัก คงต้องยอมรับแล้วว่า การคำนวนของเราหลากโลมไปนิดนึง
08:22เบ็นเธอรับ
08:23เยоеยังไม่รู้อยกอีกไง เจ้าผิงี้เหงาจริง ๆ แล้วฉันก็คือ
08:31หนึ่งолаใน 12 เทมหนักรพ คูโฮมีลาหร่าเหง่ะ
08:36เธื่อuğ 한번นแค้แท่ แต่ท่านก็หล trênเทม
08:40เภ้าเรียกว่าการลมทุนน้อย แต่ได้ผลตอบแพ่นที่สูง และนี่คือคือผลักการทำงานของชัั้นละ
08:46ไม่ต้องค่ะพูดมากนะ ไอ้เรื่องหลังการพอว้องแกนะ มันใช่กับฉันไม่ได้หรอก
08:51ฮิฮิฮิฮิ ฉันแน่จากได้เหรอ
08:54เออ
08:57อยากรู้เหมือนกันว่า ถันนายเจอผู้พูดนี้ของฉันเข้าไปแล้ว
09:02ยังจะบากนี้ได้อีกนานเท่าไหร่
09:09ยาว
09:11เฮ้ย
09:13อ้าว...กลายเป็นหุนไปแล้ว
09:16อ้าว...กลายเป็นหุนไปแล้ว
09:28แล้วนั่น
09:31ห้าว...แผนั่น...ทำไมเป็นอย่างนั้นอ่ะ
09:40ไม่...
09:43ไม่นะ...
09:50เหมือนกับแผ...
09:52ของคนที่ทำร้ายพี่ชาย
09:55ทำไมที่หลังของเคียวถึงได้
10:01เคียว...แผนั่นอ่ะ เหมือนกับแผกคนที่ข้าพี่ชายต่อหน้าฉันอ่ะ
10:05อ้าว...ตายแล้ว...นี่แตกของกันเองสะแล้วเหมือนนี่อ่ะ
10:10ต่อมาสิ...เคียว...ก่อนที่ข้าพี่ชายฉันอ่ะ...คือเธอใช่ไหม...
10:16ใช่หรือเปล่า...
10:17เธอใช่หรือเปล่า...
10:19ถ้าใช่...แล้วจะทำไม...
10:22ว่าไงแล้ว...
10:23ฉันก็จะจัดการกับเธอ...ไม่ว่าจะต้องแรกด้วยชีวิตก็ตาม...
10:34เคียว...ทำไมถึงไม่หลบแล้ว...
10:38อย่างเธอนะ...หลบได้สบายอยู่แล้วนี่นา...
10:43คนที่ทำร้ายพี่ชายฉันคือเธอใช่ไหม...
10:47ใช่ไหมเคียว...
10:50ตอบมาสิ...เคียว...
10:54เฮ้...
10:55ถึงจะบอกว่าไม่ได้ทำ...
10:58ก็คงจะ...ไม่เชื่อคำพูดของฉันจดี...
11:00ใช่ไหม...
11:02คำพูดของฉันอ่ะ...มันเชื่อย่า...
11:08ใช่ไหม...
11:09หืม...
11:11หืม...
11:23คำพูดของผู้ชายคนนี้น่ะ...
11:27ไม่รู้ว่าจะเชื่อได้หรือเปล่า...
11:30เราจะทำยังไงดีอ่ะ...
11:31พี่ค่ะ...
11:32อ่าอันนี้หมดเวลาพัดกันแล้วนะ...
11:34เราจะทำยังไงดีอ่ะ...
11:36พี่ค่ะ...
11:37อ่าอันนี้หมดเวลาพัดกันแล้วนะ...
11:38เวลาพัดกันแล้วนะ...
11:55เวทธีละครหุนชักใย...
11:58ขอต้อรับสู่ละครเวทธีหุนชักใย...
12:02ที่นี่...เมืองแห่งละครหุนชักใย...
12:05แรกฉัน...
12:07เป็นผู้ล่างรามแล้วครอบครองทุกสิ่งจบอย่าง...
12:09ต่อให้เจา Clapton ในตายักสะกี่คน...
12:10ก็มีเมื่อทางหลุดรอไปจากที่นี่ได้يرة allenะ...
12:14หรอก...
12:24ฉันจะไม่มีวันให้เจ้า...
12:26ได้เข้าไปใกล้ป่าโดนดิบได้...
12:28จนกว่าทั้นนั้น จะได้ร่างที่แทนจงของเจา Clapton ในตายักไป...
12:35ทำไม ทำไมคู virah ถึงไปหาอนุulousเกียว
12:42จ Bog Ba Сп comparais��니OTH เป็นเหรอ
12:44ครูว่า รfen หุนชักยาย มีใส่หน้าฉากและหลังฉาก
12:49คนที่สื่อกับโลกหลังฉากได้ มีพลังที่จะสื่อกับโลกแห่งความตายได้ด้วย
12:57หัวปร lif sprud też KUB
13:01เป็นผู้ที่มีพลังของลfen หุนหลังฉาก
13:04แล้วก็ไหร่ความจงรักพักดีต่อท่านนั้น
13:11สแตงให้เห็นว่าเจ้าดีกว่าเจ้าอากิละนั้นเยอะเลย
13:17อินิตอนรับกลับมาค่ะ
13:19ดีเลยค่ะ ท่านซакุยะกำลังเป็นห่วงท่านอยู่เพราะดีเลย
13:26ห่วงเครียวตั้งหากแล้ว ใช่ไหมล่ะ คุณซакุยะ
13:30เขียวเดินทางไปที่ป่าดงดิบแล้ว เพื่อหาร่างของตัวเอง
13:36ถ้าอย่างนั้น
13:38อืม ก็มีโอกาสที่จะได้พบกับท่านนั้นสูงที่เดียว
14:00เมื่อว่าว่าพวกแกจะพรวมอันสะ Duty Breath Rewned ก็ชนะค่าไม่ได้หรอกนะ
14:05ไม่มีทางหรอกนะ
14:07ที่เนี่ย เป็นมือแห่งควาญ acuerdo ที่ฉันครอบครองอยู่นะ
14:10ฉันก็ต้องอยู่สิ
14:12พูดมากจุดได้ เขียhyun ไม่ได้ descdi
14:25นี่คือคนที่ลอกแบบความสามารถมาจากคุณทุกอย่าง
14:30แล้วคุณจะสside กับตัวเองด้านรักแค่น kamu
14:34เฟรียมกัน AK LOS!
14:38จะเอาชนะได้เนอะ เขียว
14:40ล้าก่อนอะ เจ้าเคียว
14:43โถ่นความแถนแก่ของตัวเอง 설�ธนา
14:50โฮ แบร์เคียวมาทุกอย่าง
14:52แล้วเคียวตัวจริงนักคือข้นไหนกันแล้ว
14:55อ๋อ...
14:58คุณเบีย์ราดก็ไม่ใช่ย่อยเลยน่ะ
15:00ขนาดฉันยังแยกไม่ออกแล้ว
15:08เคียว
15:16ฟังน่ะ จะ quierอยู่หางจากฉันเน่ะ
15:20น่า...
15:21เอ่อ...
15:22ไม่ใช่
15:25เธอไม่ที่เคียว ใช่มะ
15:36เคียว
15:39จัดการ
15:41ตอนนี้ละ ได้โอกาสตัดหัวเจ้าเคียวในตายังเรา
15:47เคียว
15:51นี่มัน...นี่มันอะไรกันล่ะ
15:56แล้ว...แล้วทำไม มันยากัมถึงได้น่ากรู้อย่างนี้ละ
16:01ขนาดเจ้ากุล ถีวร้ายซึ่งชีวิตยังรู้สึกได้
16:16แล้ว...แล้วท่ายอย่างนี้ละ
16:25เดี๋ยวสิ อะไรของเธอล่ะ
16:31เธอนั่นแหละ
16:34อย่ามาพร้อมเป็นคนสิ
16:36เขาใจมาก
16:38เธอนั่นแหละ เรียนแบบก็อื่นเขา
16:40ฉันอ่ะ เป็นตัวจริงน่ะเคียว ฉันตั้งหากละ
16:46อย่างนี้นี่เอง
16:51ยุ่งยากนะ ก็จัดการถ้าสองสองคนเลย
16:53ไม่จริง
16:56ถ้าไม่ได้จะพูดก็รีบพูดมาเลยน่ะ
16:58ก็คือ...ก็คือว่าฉันคือ...
17:02เคียว เม rasaขอโทษให้ฉันหยิงนาย๊ะ
17:04ยอมท้อน Kurd ec ด้วยน่ะ
17:06ฉันได้ไม่ยอมตายเป็นอันขาดเลย
17:08ฉันมีเรื่องที่จะต้องสาสishingอีก
17:12เรื่องที่ต้องสาสางๆ เอาไว้ทําตอนเกิดใหม่อีกละกันนะ
17:23เกี่ยว ทำ...ทำไม
17:37เลิกเล่นละครหุ่นชักใหญ่ได้แล้ว ออกมาดีกว่าเมื่อง
17:48ให้ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ รู้สึกว่าจะเล่นเก่งเหมือนกันนะเราอ่ะ
17:57ว่าแต่ว่าทำไมถึงได้รู้ล่ะ ว่าทั้งสองตัวนั้นอ่ะเป็นหุ่นเหมือนกัน
18:03เปล่าเหรอ
18:04เฮ้ย เปล่าเหรอ งั้นถ้าแต่เป็นชั้นตัวจริงขึ้นมา งายจะทำยังไงเหรอ
18:11หรือว่าจะเป็นอะไรก็ช่าง งายจะค่าจะทิ้งอย่างนั้นเหรอ
18:15ยุ่งยากมากนะ ก็เลยจัดการเลย มันก็แค่นั่นเอง
18:19ทำไม
18:21แสดงว่าการลอกแบบของฉันเนี่ยไม่มีที่ติเลยล่ะสินั่นนี่
18:25เฮ้ย สนุกจริงๆ
18:45โอ้โห โอ้โห โอ้โห แค่ได้ยึงแล้วนี่นะ
18:59เสียงของโรง
19:03ตัวที่ดาบแว่กอาการ
19:07อ้าว... อ้าว...
19:12อ้าว... อ้าว...
19:15เบือจะฟังแกะพร่ามเต้มผลแล้ว
19:33โอ้าว...
19:36เมื่อกี้ เธอถามฉันว่า จะเชื่อเธอได้หรือเปล่าใช่มาก
19:49ฉันเชื่อเธอนะ เคี่ยว
19:52ฉันเชื่อเธอ
19:55ฉันไม่เห็นชอบอะไร
19:59ฉันไม่ชอบเลยแบบนี้
20:05อ่อภัยให้ไม่ได้ ยอมไม่ได้ที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้
20:11ยอมไม่ได้ที่คัด scrum
20:16นี่ Imperate
20:19การหน้า ฉันจะต้องฉันน่ะ
20:22ฉันจะต้องฉันน่ะ
20:24เพราะฉัน อย่างกุ refractонแจที่จะขายปORT Bio
20:26สนาของ patrioticการambient
20:34นี่อคี้ละทำไมเจ้าถึงไม่อยู่ที่นี่
20:41แต่ว่า...ฉันพูด before
20:53คุณสมกับเป็นสมองสาธิว스트่านที่รักษษั sharpener
20:58อ่ะ แต่ว่า...
21:00คุณดันรู้เรื่องที่ไม่สำควรจะรู้เข้าแล้วเหรอสิเนี้ย
21:04นี่เจ้า.. เจ้าที่จะทำอะไรอะ
21:07หรือว่า จะธรยศพวกเรา...
21:09เหมือนที่บาศาระพูด
21:12อย่างนั้นเหรอ
21:12จะธรยศหรืมไม่
21:14ฉันไม่เคยบอกว่าจะทำตามสักหน่อยเลยนะ
21:17อย่า..อย่านะ
21:25ลายเป็นน้ำแถง
21:27ไม่มีใครรู้เรื่องของเคียวในตายัก
21:33และไม่ควรรู้ด้วย
21:35คนที่รู้เรื่องทุกอย่างของเคียว
21:41ก็คือฉันคนเดียวเท่านั้น
21:43และฉันจะจัดการกับเคียว
21:47ว่าแต่ว่าแบนนิทระนับไม่รู้ไปไหนนะ
21:52อ้าวเดี๋ยวสิเคียว
21:55ท่านเขียว
22:00ท่านเขียว มองคุณยุยาตัวจริงออก
22:03เหมือนกันที่คุณยุยา มองตัวจริงของท่านเขียวออก
22:11เขาคงไม่ชอบใจอยู่หรอกนะ
22:25ท่านเขียว ท่านเขียว มองคุณยุย
22:39โอเคาคุณยุยร์ Meuุอเคาคุณยุย์ ที่นั่น ซะเกอร์ชัย ที่ที่เจ้าตัว
22:50พ dolphins ตีไม่ดี อยู่กันการพร้อม?
22:54สุดท้าย จ้ายและ ไม่ได้มีใน 가지
23:02พวกมันดด้วย จังที่นั่น
23:05สิ มีความแนบน ตอนที่อย่าก็ถ้าอย่างที่นั่น
23:11สิ Software คิดศาลังความช่วย
23:15ทุกว่า ทุกว่า ก็ขอบคุณ ทุกว่า จดติดตริง
23:19มุโก้แกสิน้ำมีที่รอด้วย
23:24สุ Annette Show สวันการัดฉador
23:28คงโรงไอกันเลย แต่มุโมงนาย
23:31อยากมุมดว่าได้
23:34บวววววววววววววววววว ววววววววววววววววววววววววววววว
23:48ตอนต่อไป
23:55เฮียวโยกุ
23:57ปิสาทธิ์ที่เยือกเย็นดึดน้ำแข็ง
23:59มีลูกเน้วที่ชื่อว่าเมคิรา
24:03เมคิราเป็นผู้ที่เคยร่วมฝึกพิชาหอมด้วยกันมา
24:08กับเบนิทโทรตั้งแต่ยังเด็ก
24:10และปัดนี้
24:11ฟิมือของเขาก็คัดภนาขึ้นมามาก
24:15และอยู่ในขั้นที่สูงกว่าอีกด้วย
24:17SAMURAI DIPER KEYER KEMETAL DISHIWA
24:20วามลางอันเจ็บปุ่น
