ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 22 กรกฏาคม 2568

Lakorn Nung - ดูละครย้อนหลัง หนังออนไลน์ การ์ตูน ฯ

ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 22 กรกฏาคม 2568   "Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"

Transcript

00:01รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย

00:13ออกกันตำอีกกะตีใจอ่อนตอน

00:17คุณ ถ้าคุณจะไปอุดอน ไปกับผมไหม

00:31ไม่เป็นไรค่ะ จะไปเองได้

00:33เอ้า เอ้า ผมจะได้เจอคุณไหม

00:37อุดอนไม่ได้กว้างขนาดนั้นนะคะ เจอกันไม่ยากหรอก

00:42โอเค เจอกันนะครับ

00:45คือจังนี้บ่วงมักล้องใจ

00:49บ่งดกว่ามคุณได้ลิกขิน

00:53หรือเคยเห็กลิกไหวแต่สาดได้

00:58ถ้าแปะลมแปะตาย

01:01ก็ยังห้าป่า

01:05หากันพวกสาด

01:09เจอหญิงไอคำ

01:11กับเจอใส้ผาแดง

01:13ตกลงใจสิ่งไปเมืองหน้องหาน้องกันแล้ว

01:17พอพระง่าคืนคือสิดดีใจเนอะ

01:19มันยะได้พอลุกสาวขึ้นแล้ว

01:21แม่นแล้ว

01:23หน้าพอกับหน้าแม่

01:25ขึ้นหอดนองหลาหลาย

01:27รอกค่อยที่สิดด้วยพอนองหลาทุกร่มหายใจ

01:31แล้วพอนองหลาไปหอดน้องหาน

01:33มันกับไว้งากแล้ว

01:35ที่พอเข้าสิเหตุให้นองหลา

01:37จำเรืองเล่าในอดีตได้

01:39ก่อนสิหอดคืนวันเพ่นสิบหาคำเดือนสิบเอ็ก

01:43ตามข้ำเกาของพระยะสุดโทษหน้าขราษผู้เป็นในให้เมื่องบาดาล

01:47ใกล้สิหอดเมื่อ

01:49ที่เข้าสิดด้วยเป็นอิสระแล้ว

01:51โคสิง

01:53ที่เข้าสิดด้วยเป็นอิสระแล้ว

01:55โคสิง

02:11พร้อง

02:17พร้อง

02:23โคสิง

02:49คำสิง

02:51คำสิง

02:53ที่สิตลง

02:55พีนะ

02:56โคสิ

02:59ฉันบ้า

03:00ฉันช chewy

03:04ฉันบ้า

03:06ฉันบ้า

03:07ฉันบ้า

03:08ฉันได้ horses

03:09นี่

03:12ฉันบ้า

03:13ฉันบ้า

03:13ฉันทิ้งยิง

03:14ฉันบ้า

03:17ฉันบ้า

03:19ผมสิ่ง ஆมั้ Charles

03:20พอมัน Earth

03:23ตอนนั้น พ่อกันถือตีจนสะรบกัน

03:30แต่ในฝัน ผมเห็นพวกมันตาย

03:34พวกมันถือขาตาย

03:37แต่ภาพในฝัน

03:40มันพลาดทางซ้ายตาผม

03:45ผมขาบผมมันบอกครับ

03:48ผมขาบผมมันตายบอกครับ

03:50คำสิงนี้

03:52ใจเย็นเย็นนะลูก

03:54มันเป็นแค่คว้มฝันลูก

03:56แมนละลูก

03:57มันเป็นแค่คว้มฝัน

03:59ลืมมันไปซะลูก

04:01เป็นแค่ปันไล

04:03ลูกแค่นี้เอาโตรอด

04:05ลืมมันไปลูก

04:06ลืม

04:07ลืมมันไปลูก

04:22เจ้าผู้ชม ดวงจิตเห็นพระยะพังคีของเจ้าพี่กลับมาแล้ว

04:39ถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้านายจะทำประการใด

04:52ค่าว่า ค่าต้องขึ้นไปเตือนความจำของเจ้าพี่ ด้วยตัวของค่าเอง

05:22นี่คือกลิดหน้าขราช เป็นกลิดประจำตะกูลของแม่

05:30แม่ได้รับสุดท่อมาจากคุณตา

05:32ว่ากันว่ากลิดนี้มีพลังอำนาจในการปกป้องคุมของเรา

05:36จากมูงเงียวเคี้ยวขอ และภัยอันตรายต่าง ๆ

05:40รู้จะไปทำงานที่วดอน ผมติดตัวไปด้วยนะรู้

05:45โอ้โห ไม่เป็นไรหรอกแม่

05:48เอาไปเถอะลูก ที่หนองหารมีตามานเหมืองหรม

05:54ชาวบ้านเจออาฐานกันบ่อย

06:14ผมติดตัวไปด้วยเธอรูป

06:18พ่อกับแม้จะได้สบายใจ

06:20นะ

06:25ก็ได้ครับ

06:34ขอบใจมากนะ

06:35ครับคุณกร

06:44ทุกขังเหมือนกันนั้นเนี่ย

07:14ข้ำสิ่งเลย

07:27นับของเมื่อไก่หลงพอ

07:34แต่กุตนี่สิบเป็นเคืองร่าง

07:37ไว้เตือนใจเจ้า

07:39ให้เจ้ายืดมันในคุ้มพาธรรม

07:42ต้อไปหนีชีวิตเจ้าสิพอคือเกาแล้ว

07:45ให้เจ้าตังสติ

07:47นึกถึงคุ้นพระพุทธ

07:49พระทํา

07:50ย่าหายโทษ

07:52มาขอบงำจิตใจของเจ้า

07:58ครับ มอ

08:03ครับ

08:08ผมพ่อครับ

08:09ครับ

08:11เดี๋ยวผมขอโตไปลงเรียนก่อนนะครับ

08:13จะเดี๋ยวไปร้ายงานโตครับ

08:15ดีjutิ bios

08:20ขอโตครับ

08:23ครับ

08:33ครับคุกขัมสิงน喜ภ์

08:36พวกคำสิง ขอไปโรงเรียนโรงจาก

08:40ขอผมครับ พวกคำสิง ปากลูกได้ได้จ้า พวกคำสิง

08:44ครับ

09:06สวัสดีค่ะ

09:08สวัสดีครับ

09:18คุณ

09:21สีตลาค่ะ

09:25ฉันชื่อสีตลา

09:30ครับ

09:32คุณคงจำฉันไม่ได้ใช่ไหม

09:36เราเคยเจอกันมاغก่อนหรอกครับ

09:43ค่ะ

09:45เราเคยเจอกันเมื่อน posedนาลมาแล้ว

09:47แต่มันคงนานเกินไป

09:50จนคุณไม่มีความส่งจำกับฉันเหลืออยู่

09:56แต่ไม่เป็นไรค่ะ

09:59วันนี้เราได้กลับมาพบกันแล้ว

10:03ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ใน

10:05รูปรักษ์ของคุณ

10:09ก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย

10:18ฉันมาดีครับ

10:20ไม่ได้คิดร้ายกับคุณ

10:24ฉันแค่อยากให้คุณจำเรื่องเราระหวังเราได้

10:28เรื่องเราระหวังเรา

10:31มัน...มันคือเรื่องอะไรครับ

10:35ถ้าคุณอยากรู้

10:38ก็ตามฉันมาสิค่ะ

11:05ถ้าคุณอยากรู้ความจริง

11:21ฉันจะพาคุณไปรู้ไปเห็นด้วยตัวของคุณเอง

11:25จะไปไหนก็ไปอย่าเข้ามาใกล้น้ำมันอันตราย

11:55аюсь ๊ ведь

12:03เจ้ามาขัดขวา an ความค่าทำไมพาคิน

12:07พาท่านอยากท่านพังคีเข้ามารับรู้อดีตชาติ

12:10ที่เคยเกิดเป็นพยาน่า

12:13แล้วกลับมาอยู่กับท่านข้ามไม่เห็นด้วย

12:16ปล่อยให้ท่านพังคีได้ใช้ชีวิตยังมนุษย์เย็น

12:19เกิดไปมนุษย์แล้วยังอะไร

12:21นี่เมื่อดูงจิตของเจ้าพี่ Eden

12:23ก็อย่างเป็นน่า

12:24ข้าจะทำให้คำสิ่ง คืนร่างเป็นพระยาคังคี

12:29ที่มันไม่หาคิด!

12:52มันขนิดาสติแก่ง มันไม่รับคั่งกัน

12:54มันไม่ได้

12:55รอ!

12:55มันมีเวินบ้างอย่าง!

12:59โอ๊ย!

13:03โอ๊ย!

13:12โอ๊ย!

13:14เดี๋ยวเข้ามาแล้ว

13:16โอเค!

13:18โอ๊ย!

13:20โอ๊ย!

13:30เจ้าหญิงอายคำ

13:32เจ้าไม่มีทางรอดแน่

13:45โอ๊ย!

13:46โอ๊ย!

13:47โอ๊ย!

13:52โอ๊ย!

13:54โอ๊ย!

13:59โอ๊ย!

14:01โอ๊ย!

14:04โอ๊ย!

14:07โอ๊ย!

14:08โอ๊ย!

14:11โอ๊ย!

14:12โอ๊ย!

14:13โอ๊ย!

14:17มักหน้าตันตำ

14:18รอบยังก็พูกูได้แล้ว

14:30โอ๊ย!

14:31โอ๊ย!

14:33โอ๊ย!

14:34โอ๊ย!

14:35โอ๊ย!

14:36โอ๊ย!

14:39โอ๊ย!

14:43บวงหน้าค้า

14:44ดีทีนี่พอให้บวงหน้าค่าไว้

14:57บวงหน้าค่ามีวิตหลายแรง

15:00ตั้งแต่พระยะพังที่หน้าขลาดเมื่อพันปีที่แล้ว

15:03กันยังยาน

15:14คุณมันเป็นไรใช่ไหม

15:17น cheg shameless��แค่

15:19คุณคุณ Papa

15:21น 신� seeking

15:23ฉันไม่รู้เหมือนกันอ่ะ

15:26คุณมาได้ยังไงคะเนี้ย

15:28พอได้ว่าผมนิดถึงคุณ

15:35ผมก็เลยขับรถมาต้องหรือว่าคุณเลือกงานเลี่ยง

15:38วะก็มาเจอคุณนะ

15:39ขอบคุณมากนะคะ

15:41ไม่เป็นอะไรครับ

15:44ขอบคุณ

15:53บุญพลาน้ำผ้าให้สองควนใดมะพอกันแล้ว

15:56อิปอดน

15:58เจ้าส้ายพาแดง

16:00กับนองหลาไอค่ำ

16:02ก็สิตตามเข้าไป

16:14มา ออกมา

16:16ออกแล้วกับพอเซียร์

16:18เอาดีของเจ้า

16:20เสียเวลาถิดมันซื้อ

16:22พอขออย่างใจส่งใดกับผู้เจ้ากันดี

16:26คันมีเทียนาเนี่

16:28เบาไว่ง่ายเลยเถอะ

16:30เอาใจวะ

16:32โกดเสียเวลาอะไร

16:34กับคุณให้หลายจ้า

16:40ผมคอโทรด้วยคำหมด

16:42มันเป็นคำสั่งของศรรวัทครับ

16:46ที่นี่โหมดก็รู้ซึ่งแล้วแม่นบอร์

16:48ว่าผมเป็นภัย

16:50ตอนนี้

16:52เข้ากับต่างคนต่างอยู่

16:54แต่ถ้ามีอะไรให้ผมซอย

16:56ก็บอกกันดีๆ

16:58เตรียงนำหอนทำซ่า

17:00ผมประเคิดขาดตกบกพร่อง

17:04ตำรวจการมพักนี่ก็รู้จักสนิตกับผมทุกคน

17:08หมดก็คือลูกคือหลานสลา

17:12อย่าเห็ดให้โต้จากของเดิดร้อน

17:16ขอบคุณกำลันมากนะครับ

17:18ที่เตือน

17:20ก็ดี

17:22ผมจะได้รู้ว่ากำลังเล่นอยู่กับใครอยู่

17:24ผู้ผ้าพ้นแสงข้ำ

17:30จำแม่นอิหลี

17:32จำแม่นอิหลี

17:44หมดครับ

17:46กำลังสัจ

17:48เพื่อนเป็นจะพอแถวน้องหา lapt las

17:50cocoa CC

17:51แค่เราทำตามหน้าที่

17:52เดี๋ยว beadอิหลีว Jegal

17:53prime

17:54หมด

17:55เติร์

17:56เตอร์��จ藏

17:57ครับ

17:58รู้ภาพจากที่เกิด muitasมือ

18:00Rudolphvalue

18:01เพราะ Hebrew

18:03ปรัง whatever

18:04ใจ

18:06อันอศดนั้น

18:08รู้ส continua

18:10- ขอบมากจ้ะ. ครับ.

18:25พยายนาคครับ หมวด

18:29อีลีครับ พยายนาค

18:32สมมตินะ ว่าพยายนาคเป็นคนข้าพวกมันจริงๆ

18:35แล้วจ่าจะให้ผมไปจับพยายนาคที่ไหนอ่ะ

18:38ก็น่าของสมมวด

18:40algunsองสมมวด

18:41fatto conscient

18:42ครับหมวด

18:43ก็ดีความนะ member. คมวด

18:45พยายนาคทะลมเมื้อง

18:46อางล่างมีท่างลงไป

18:48เป็นท่างซูเมื้องพยายนาคเลยครับ

18:50เส้าเมื้องที่กินเนื้อก

18:53รอนร้อนเข้าไป

18:55ตายเป็นผี

18:57มานีกระเน้ำพัศาคmacกواเติดเลยครับ

18:59one of three white l rear

19:02พี่หล่อยเป็นประจำ

19:04บางมือบางเว้น

19:05ครับหมด

19:06จ้ะ

19:07ครับ

19:08พูดสัตว์อย่างนั้น

19:09ครับหมด

19:10จะไปไหนก็ไป

19:12ครับ

19:35ครับ

19:53ต้องไปไหนก่อนเนี่ย

19:56น่าจะตรงไปก่อน

20:02คุณขับทางก็เป็นดีก่อนไม่

20:05- ขอโทษนะครับ ถามทางหน่อยค่ะพี่

20:20- ขอดีจ้ะ ว่าจริงได้ละหนู ถามทางคือคนในเมืองแถ่

20:24- ผู้หนูมาจากคุ้งเทพนะค่ะ จ้ะ

20:26- กำลังจะเข้าไปในหมู่บ้านดอนสวรรย์ ต้องไปทางไหนล่ะคะ

20:30- หูนไปทั้งคุณ

20:32- แต่ว่าตอนนี้ไม่เกิดไก่สิค้ามือแล้วเด้ย

20:35- ห้างเขามูบ้านดอนสวรรย์มีแต่ปาลก ยุริมนงหาร

20:39- เท่าบ้านแถวนั้นพอเอิ่นปาอาทันด้วย

20:42- หนูไม่ได้รบหรูนะคะ

20:44- แต่ถนดเราเล่บบอกทะรงเบียนไว้แล้วค่ะ

20:46- อย่างนี้เขาต้องรอ

20:48- สิขาวไปเวลาในอีรีบ่ะ

20:50- ขอบคุณมากนะคะ

21:02- เจ้าหญิงไอคำ

21:10- มันกำลังจะกลับเข้ามาที่น้องหาร

21:13- แล้วเจ้าน่าคิดจะทำเช่นไหร่

21:16- ข้าจะไม่ยอมให้มันกลับเข้ามาได้ไง ๆ พวกชุม

21:23- บรรยากาษมันรู้คือมากเลยอ่ะแก

21:34- เห้ย ฉันกลัวไอ้

21:37- แกก็อย่าไปคิดถึงคำพูดชาวบ้างสิ

21:40- ไม่คิดถึงยังไงอ่ะ

21:42- ก็เขาบอกอยู่ว่ามันเป็นปาอาทันอ่ะ

21:45- แกดูดิ

21:46- สองข้างทางอ่ะ

21:47- มีแต่ปาไม้ มีแต่ต้นไม้

21:49- แต่ไม่หมด ไฟสักดวงไม่มี

21:52- แล้วไม่รู้ด้วยนะ ว่าบ้านที่ี่ถ occasionรงเรียนเตรียมไว้ให้

21:55- จะหลอนแบบนี้อื่�ป่าไม่รู้

21:59- หือ ไม่หรอกนะ

22:00- เห็นarden เค้า

22:07ฝาก trao ที่��รงเรียนเขาบอกว่า

22:11- เอ้าทำанныеหรือ ๆ น่ะ

22:13- ความสิง ๆ แข็ง

22:16- ว๊อย

22:20- ทาง yards

22:21โอเค

22:23นี่ยังไง

22:24โอ้ย ตั้งมาเลยไง

22:26หวันเธอคำเหมือนเหรอ

22:28แข่เข้าไปท่านในมากอยู่

22:29พระสันกับ

22:30ไป

22:32ไอ้ไทย

22:33ไปน้ำเบิงเขานี่แล้ว

22:35หามันเกิดอย่างขึ้น

22:36ไปเร็ว

22:37เข้ามาเหลืออะไร มันก็คำเหมือนเหล่า แข่เข้าไปท่านไหนมากอยู่

22:42พระสันกา...ไป

22:45ไอ้ไทย

22:46ไปน้ำเบิงเขาหนีแล้ว

22:48หามันเกิดอย่างขึ้น ไปเร็ว

22:52มาแม่

22:53ไปกับไปท่านนะ

22:56ไอ้

23:07บ้านเมืองนี้เคยล่มสลัยมาก

23:18เจ้าอย่างจะกลับมาจุดไฟที่หมอดจับไปแล้วให้กลับมาลุกโชนอีกครั้ง

23:23ถ้าเจ้าไม่อยากตายเป็นผีเฝ้านองหาร เหมือนแย่พี่นองของเจ้า

23:27ต้องจับไปจ้ะ

23:29คุณเป็นใคร?

23:31พูดเรื่องอะไรอ่ะ

23:33ขอเจ้าเป็นต้นเหตุของฮายนะ

23:35ที่เกิดขึ้นกับเจ้ามือที่นี่

23:37และค่ะ

23:39ต้องเสียจับพี่พังขี้ไป

23:41พ่อเจ้า

23:43โอ้

23:49คุณ

23:51คุณไม่ต้องกลัวครับ

23:53ผมมาดีครับ

23:55คุณอรดาใช่ไหมครับ

23:57ค่ะ

23:59ฉัน...ฉันอรดาค่ะ

24:05คุณอรด

24:19ผมคุณคำสิงนะครับ

24:21ผู้ใหญ่ให้ผมมาดูแลพวกคุณนะครับ

24:23ค่ะ

24:25เป็นอะไรมากไหมครับ

24:27ไม่เป็นไรค่ะ

24:29ไม่เป็นไรค่ะ

24:31โอ้

24:33ขอมอง

24:35God

24:37ใช่เป็นอะไร śm destac

24:39เป็นยังไงบ้าง

24:41เจ็ดกับ clever

24:42สองคนไม่เป็นอะไรใช้ไหมครับ

24:44ค่ะ

24:46ไม่เป็นไรค่ะ

24:47โอเคครับ

24:49ถ้างนั้น...

24:50ผมว่า...

24:52เดี๋ยวถึงรถกลับที่พักกันเลยดีกว่าครับ

24:54ดีกว่าครับ แล้ว รถฉันล่ะค่ะ

24:58ผมว่าเจาไปตรงนี้ก่อนดีกว่าครับ ตรงนี้เดี๋ยวค่อยมาดู

25:02ตอนนี้มันดึงมากแล้วครับ เดี๋ยวช่วยกันเขียบกระสูys

25:05ขึ้นโลทรแล้วก็ไปที่พักกันครับ นะ

25:08ichteค่ะ ฮ่าบอกไป Aaron

25:10เดี๋ยวครับ เผ็ร็ญเร щеstadการ polish

25:12เ bean ครับ ไปถ่างทั้งรถเลย

25:15ِّนลさい 바� gegen

25:19ชั้นครับ

25:24กำได้นอนนำห่า

25:47ในสะตาข้าหูพัน

25:51แต่บ้างหุมมนุนนำ

25:54พ่อแต่พ่อกันก็มีอันเต็นไฟ

25:58เป็นบวงหักหวงห้า

26:02วาสนามสังหา

26:05ดังถึงสาบไว้

26:07แต่พบสาดใด

26:09ให้เจ็บลายให้พลาดรากกัน

26:13คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน

26:16ข้าหรอเจ้าพี่มันนานแสงนาน

26:31แต่เจ้าพี่ไม่มีข้าอยู่ในใจเลยแม่แต่น้อย

26:34ค่ากลัวละเกิน

26:39เจ้านางไม่มีอะไรต้องกลัวพวกมันรุษเลย

26:42นางผู้นั้น

26:44ไม่อาจจะสู้เจ้านางได้เลย

26:46แต่สิ่งที่มันมีมากกว่าค่า

26:50คือหัวใจของเจ้าพี่

26:52ที่รักมันมากกว่าใคร

26:54แต่ถ้ามันตาย

26:56หัวใจของท่านพังคีวคงไม่มีใครอีก

27:00เจ้าก็รู้ว่าการค่ามอนุษมันเป็นบาปนา

27:04เจ้าพ่อสั่งห้ามไหม

27:06มันจะทำให้บารมีของค่าเสริงเลย

27:10แต่ค่าเอง

27:14ก็ต้องการให้เจ้าพี่กลับมาอยู่กับข้า

27:18ได้ความหลักเช่นกัน

27:25หนังไอ้คำ

27:35โอเค รูปกร้อง สุดอัต

27:37ลงเลยครับ อย่าว่างหัวเดี๋ยว

27:39ได้แค่นะ

27:44โอเค เดี๋ยวผมโยกไหนครับ

27:48เดี๋ยวผมไอ้คำสิงโยกไหน

27:50สบาย

27:56เชื่อนครับ

27:58ไป

28:00ตันมานี่ครับ

28:07ผมเทรียมบ้านพักไว้พวกคุณสองคนเรียบร้อยแล้วนะครับ

28:09แต่ว่า

28:12เรากำลั 아라จะดูเก่าไปนิดนึง

28:16แต่ไม่ต้องพวกนะครับ

28:16ได้เข้ามาทางความสาดกันไว้อย่างดีกันقة assembly

28:18โอ้ย

28:33แค่นี้ก็ดีมากแล้วค่ะ

28:35ก็เดี๋ยวพักพรกันได้เลยนะครับ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว

28:41เดี๋ยวพวกผมโยกกระเป๋าเข้าไปให้นะครับ

28:45อ๋ออ๋อ มาไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวไปจัดการอีกนะ ขอบคุณนะ

28:49มาเลยครับ ไปหายบุญหัง

29:05เอ่อ ฉัน มีอะไรผิดปกติแล้วเหรอคะ

29:19อ๋อ ขอโทษครับ ทำให้รู้สึกเป็นอันเรียบร้าครับ

29:25คือ ผมรู้สึกคุณหน้าครับ

29:33รู้สึกเหượนว่า เราสองคนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนนะครับ

29:40แต่ ผมนึงไม่ออกจริง ๆ ครับ

29:47คนเราก็น่าคล้ายกันได้นะคะ

29:50แต่ปόσว่า พวก่อนเด็กห격 ุ่งที่เราเคยเงิบนเอินเจอ

29:54ก็มีโอกาสหน้าคล้ายกันได้ครับ

29:56แต่มันไม่ใช่อย่างไรนะครับ

29:57คือสำหรับผม เพื่อนเพื่อนเก่า approached

30:01ผมจำได้หมดครับ

30:03ผมบวดเรียนมาตั้งแต่เด็กๆ

30:06จนจบเป็นครู

30:09ผมมีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า

30:13การที่คนเราเจอกัน

30:15มันไม่ใช่เรื่องบางเงินนะครับ

30:20ขอบใจละหลายได้จ้าไอ้บุญยัง

30:22บุญยังโรก จะมีสบาย

30:26เท่งั้นก็พักผ่อนตามสบายนะครับ

30:29เราตลอรายเวลาที่อยู่ที่นี่

30:31พวกเราจะดูแลอย่างดีครับ

30:33ขอบคุณมากนะคะ

30:35มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ

30:49ถึงยังไง

30:51ผมก็ดีใจมากๆนะครับ

30:53ที่เราได้เจอกัน

30:55อืม

30:57ตามสบายนะครับ

30:59ผมดีใจมากนะครับ

31:13ที่แววดีเจอกัน

31:15อยู่ไหน อยู่ไหน

31:17ไม่มีอะไร ไป เข้าบ้าน

31:19เฮ้ย สอนเนอะด้วย สอนเนอะ

31:24พาย อย่าบอกด้วยว่าอายคำสิงเท่า ลงมักสาวคงเทียมเหรอวะ

31:31เราไปทุกคนครับ

31:33ก็แค่รู้ซื้อคุณหน่าเขาว่าซื้อ

31:37ก็จังวัน เข้ยพอกันอยู่ใสเมื่อกรเลยครับ

31:43ขอบคุณครับ ไป เข้าบัน

31:59เอ้ย ขอบใจหลายด้วยมึงนี้ด้วย

32:02ทีมว่าเป็นทุกลายไงด้วย

32:04ผมเป็นยังเข้าไป สัมดีสบาย มียังบอกผมเนอะ

32:08ทัน...มืออินเนี่ย ตอนเศรอ พายไปเบินรถคุ้นอายละดาเนอะ

32:15ไหนเลยครับ ไอ้ นี่มืออินผมสิบไปเอาลถยุคิวรถเศรอ สาว เดี๋ยวมาหับด้วยครับ

32:19อืม อืม พอกันได้

32:23หัว ไป

32:25ไอ้คำสิง

32:26หัว หัว

32:30ปกสมชัย

32:32เมื่องได้แดบซุ้งกูต้องพิด คุก

32:34เราเมื่องสิทย์บากูสิง่าไม่ง่ายสันบอก

32:36แต่ต้องซูเอ็ดผิด

32:38ซูก็ต้องลับผิด

32:40มันก็ถือต้องแล้ว

32:42ถือต้องสันที

32:44บุญญัง

32:50มันเก็งเก็ง

33:02แต่กำสี

33:06คนจังมึง

33:08ต้องสแตกเหมือนกู

33:10ต้องสแตกเหมือนกู

33:12ต้องสแต่ต้องสำหรับ

33:14ปรคเต็ม

33:16ะ

33:26มันเป็นไบทร้าย

33:27登録fishเริ่ม!

33:44กลางกอร์!

33:55spike like

33:57อ่ะ!

33:59อ่ะ!

34:01บุง!

34:03เฮ้ย!

34:05ไอ้กำสิง!

34:07ไอ้! ไปอย่างไรพวกดิ!

34:12โป๊กไปอย่าง

34:14พระหัสไอ้!

34:16พอพูดหูมักกรเลยดีเนี่ยวันเจอเป็นม้วยนะ

34:19บุตรโป๊กอย่างไรหรอก

34:21กับบ้านไป

34:22เมื่อบ้าน

34:23ข้าวไอ้

34:25โป๊กไปอย่างไรหรอ?

34:27ไป

34:55พอพูดหูมัน

34:59คำสิง

35:01อ่อ!

35:03คำสิงไปใส่มารูป

35:05คำสิงก็น่ากรับมาแถบไปใส่มารูป

35:08ความ อุธฐาน พ่อครับ ..

35:10łu๊กุ сердDING..

35:11ผมกับพาก sewer ครับ

35:14เพื่อนซิมาธษรรคดี

35:15พ่ zumindestมาตัаемсяลไว้ leer พ่าขึ้นไป

35:18있으авноดีว้า ค้ายไปว่า ก็이죠

35:21จรงสัยว่า เกเลยนะ

35:22คอครับ

35:23f reasons จะ messaging Sev odds

35:25คง裡面กับภัยพesses 중국ี่นี่

35:28ดีVIววิ่งอ่ะนะ

35:30คำนั่ง คงอ็ม

35:32ถ้าซะ แส fully

35:34เดี๋ยว ลูก

35:36คำสิง หลูกต้องระวังโตไ ár ๆ ลูกลาก

35:40arena เปิญ หนูก็เปลวกบอกสมใช่

35:42พอมั่นกำนั่นซาก่ามี meilleอีทีพ้นหลาย

35:44แม่นะ บก Wahr이อยากให้มีเลืองมีเล้าอกันอีก

35:47ฟังแม่ด้วยลูกลาก

35:50แม่

35:51มีอีทีพ้นเลยของตรงยาญเปล่าครับ

35:56คนที่มันตรงยาญ

35:58ก็คือคนที่มันเห็ดผิดคิดสัวดังหาก

36:04alties Spiel

36:06เจ้าคิดอย่างอยู่บัวพัน มีเรื่องยังว่าสมบายใจ

36:28อาย มือที่เกิดสุรยาขาดนะ

36:35บัวพันกระเย็นกับตาเลยว่า

36:39ว่าเอียง

36:42ว่า...ว่า...

36:45บมีอย่างดอก บัวพันก็แค่เป็นห่วง...เป็นห่วงหลูกซึ่ง ไปนอดต่อป่ะ

37:05ว่าว่า...

37:16ขอบคุณครับ

37:46อายราดา

37:50คือจากเราเคย

37:57พอกันอยู่ใสงกร

38:13คุณอายราดาครับ

38:15คุณอายราดา

38:17คุณอายราดา

38:19คุณอายราดา

38:21คุณอายราดา

38:23คุณอายราดา

38:25คุณอายราดา

38:27คุณอายราดา

38:39ขอบคำสิน

38:41อันนี้อะไรหรือเปล่าคะ

38:47ผมเอาของไม่

38:48วางไว้ข้างว่างก่อนกับด้านนะคะ

38:51เดี๋ยวพวกนี้เช้าฉันเค้าลงไปเอาค่ะ

38:53ขอบคุณมากนะคะ

38:56ปล่อยนะ

38:59โอ้

39:01โอ้

39:03โอ้

39:11โอ้

39:17เฮ้ย

39:19โอ้

39:20โอ้

39:22โอ้

39:24นี่นองช่างเมืองเอกชธิตา

39:26ความหวังของพวกห้อง

39:27จะได้ถอนคำสาบ

39:28กลายสิมาร์หอดแล้ว

39:29จะได้รู้ทนจากว้งกรรม

39:31ได้ไปพูดไปเกิดกันแล้ว

39:32คุณไอ้

39:33ในที่สุดเราก็ได้เจอกันที่นี่นะครับ

39:41เมื่อว่าสิเป็นสาดใด

39:46สาดนี้สิขอสบใส่เวนกรรมแต่กาดเก่า

39:53สิทธาจนว่า

39:55ฝ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้ส้มเท่า

40:01พบหน้าได้พบพ่อเจ้า

40:03ให้จำกันได้เดิน

40:07ให้จำกันได้เดิน

Category

Transcript

Recommended