- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสังหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณวานในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีคนได้รับคำแนะนำ
00:13ได้ยังไงคะ คู่ใหญ่ควรสอดสองเพื่อได้กรรมลูกน้องสิคะ
00:34สอดสองก็ได้ แต่ห้ามกรรมคงยาก
00:38แต่คู่ใหญ่ควรห้ามเสียนอยนะคะ เพราะมันเป็นเรื่องที่ควรห้าม
00:42หน้าที่นี้ก็เป็นหน้าที่ของฉัน
00:45ที่จะตัดสินใจว่าควรจะทำอะไร
00:48ไม่ใช่หน้าที่ของคุณ ผ scientificallyつed
00:54ค่ะ
00:59ไหนว่าจะจัดการเรื่องแม่หัวนอกนั่งไง
01:02ไม่เห็นจะเกิดอะไรขึ้นเลย เท่าดีแต่ปากแล้ว�리
01:06ทำสี่ ฉันทำแล้วพี่
01:08ทำอะไร ฉันไม่เห็นว่าไม่นั่นจะเป็นอะไรเลย
01:11ยังกลางไปกลางหมาย
01:13ก็แล้วใครจะทำให้พี่เห็นล่ะ พี่บูว่า
01:19จริงเหรอ?
01:21จริง
01:22เธอทำอะไร?
01:28ฉันนั่ง
01:32ขอบคุณคัน
01:34refleja
01:37คือว่าหลังที่คุณไปด้วยเป็นใคร?
01:40เป็นลูกค้ี้ค่ะ
01:42ลูกค้า ดิฉันทำงานพิเศษเป็นมาคุธThenthsค่ะ
01:46ต้องทำงานพิเศษด้วยหรอ?
01:48ก็...
01:50สุดสัปดาวดิฉันว้างนะคะ
01:52แล้วเป็นงานที่ได้เงิน
01:54เราก็ได้ฝึกฝนประสังกิ�t ด้วย
01:56ดิฉันกลับจะลืนนะค่ะ
01:58มีบัตรสนเท่ส่งมาให้คุณ
02:00บัตรสนเท่
02:04คืออะไรคะ
02:05คือข้อเกล่าหา
02:07ความผิดว่าใครคนใดคนนึงทำ
02:11น่าเชื่อถือได้ไหมคะ
02:13เชื่อได้บ้าง เชื่อไม่ได้บ้าง
02:16แต่ของกรณีคุณคงปฏิเศษไม่ได้หรอกนะ
02:19เพราะคุณไปกับฝั่งจริงๆ
02:21นี่ฉันทำงาน
02:23มีความผิดด้วยหรอกคะ
02:25ฉันนึกแล้วว่าคุณจะต้องเถียง
02:28คุณจะต้องเถียงว่าคุณบุริสุดใจ
02:31ไม่ได้คิดอะไรนอกรู้นอกทาง
02:33แต่ฉันบอกคุณหลายครั้งเลยใช่ไหม
02:36ว่าความดีความชั่ว
02:38เขามองกันที่ภายนอกก่อน
02:41เขาไม่ได้มองเขาไปในจิตใจเพราะมันมองไม่เห็น
02:44แต่ดีฉันจะขอสู้กับสังคม
02:47กับประเภณี
02:49กับคนที่ไม่มีความเห็นอกเห็นใจ
02:51ด้วยความบริสุดใจของตัวดีฉันเองค่ะ
02:54ค่ะ ยังไงคุณก็ต้องไปพบพูดว่าราชการเมือง
02:58เพราะท่านส่งบัติสนเทพมาให้ฉันเรียกคุณเข้าไปพบ
03:24แม่
03:26แม่
03:28แม่
03:30เมื่อเว่
03:32เมื่อเว่ตานาสงสารมาก
03:36มันต้องมีคนเห็นสิ
03:38บอกแล้วไงแม่
03:41คนเห็นมันมี
03:43แต่มันไม่พูด
03:45ในห้องขัมมีคนเห็นบ้างไหม
03:56พวกมันเว่มันผู้คอตายเอง
03:59มีไหม
04:01ผมเอง
04:06ลูกแม่
04:10เราปิดสาคู่พัววานีไหมครับ
04:26ไม่ต้องหรอก
04:30ทำไมแล้วครับไหน
04:33จะได้มีคนค่อยช่วยแกปัญหายครับ
04:36แกก็เห็นเนี่ย
04:39ใครก็เห็นนี่ แล้วเข้าไม่ว่าง
04:45เขาสอบสวนกันไปแล้ว
04:48เด็กคนเนี่ยมีความผิดจริงๆ
04:50ทุกครั้งที่เข้าในเมืองเนี่ย
04:51เข้าอัยาเสร็จติดเข้ามาขาย
04:53และอ้ายเรื่องผูกคอตายเนี่ย
04:55ตำรวจเข้ายืนยันนะว่าเด็กมันทำเอง
04:58หมอก็พี่สู่สบไปแล้ว
04:59คุณจะหลือฝื้นเพื่อ
05:01แล้วก่อนผูกคอตายแล้วครับ
05:03เรื่องที่ขมคืนล่ะ
05:04นี่ คุณนั่งเลย
05:06ผมไม่นั่ง
05:07เพราะต่อให้ผมยืนหรือนั่ง
05:09มันก็ถวงความยุติทำให้กับเมาเวไม่ได้
05:12ถ้าคุณไม่นั่งแพท์
05:13ผมจะเชิญคุณออกไป
05:15ท่านอย่าลืมนะครับ
05:17ว่าท่านเป็นผู้ว่าราชการเมืองนี้
05:21ท่านต้องทำเพื่อผลประโยชน์สุขของคนที่อยู่เมืองนี้
05:25ผมร้องเรียนว่ามีคนที่ถูกรังแก
05:28และไม่ได้รับความยุطิธรรม
05:31ท่านก็ควรที่จะบรียการเขาสิครับ
05:35ผมใช้ความว่าบรียการ
05:38เพื่อเคราชآنแปลว่า
05:40ผู้รับใช้ประชาชนไม่ใช่เหรอครับ
05:46ผมถามคุณจริงๆ Ariana
05:48คุณมีปัญหาส่วนตัวอะไรกับประหลัดสัมติเขาหรือเปล่า
05:51บอกผมมาเเธอ
05:53ดีกว่าไปอ้องค้อมติกินเขาแบบเนี้ย
05:56ผมไม่ได้มีปัญหาส่วนตัวกับปละสรรร敦
05:58แต่ผมพูดตรงๆว่าปละสรรรรctix กำลังใช้อำนาจ
06:02เพื่อผมเห็งรังแกล์คนที่มีทางสู้อยู่เสมอ
06:06แต่ที่ผมรู้มาเนี่ยนะ
06:08ไม่มีใครมาร้องเรียนปละสรรรรつสรรรต gryเลยสักคนนะ
06:11นอกจากคุณคนเดียวเนี่ย
06:14และอย่างنا
06:15เอายเด็กคนนั้นมันก็ไม่ใช่คนไทย
06:18แถมยังตายไปแล้ว
06:20ก็ปล่อยให้เรื่องนี้มันจบ จบ ประชาติ
06:24ผม เก childhood ว่ามันจะไม่จบน่ะสิครับท่าน
06:27โ CLG แล้วคุณจะเอาอย่างไร
06:29คุยกับคุณนี่
06:31ผมโปรทสมอกมาคุณมันไม่มีเหตุผล
06:35นี่ รับปกตินะ
06:37เช้าข้าว่ี่นี่เขาไม่ได้หรืออะไร
06:39น้า
06:40ที่จะมาลูกคือขึ้นมาปั่นปรวณนะ
06:44มันก็เพราะว่ามีใครบางคนเนี่ย ประยุมแยงของเขา
06:49- สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ ดีฉันมาพบท่านผู้ว่าค่ะ ท่านมีแทกค่ะ รอสักผู้นะคะ ฉะนั้นดอนรับใหม่ก่อนภาพ ได้ค่ะ
07:01- ท่านรู้ไหมครับ ว่านับปกค้องที่ขาดฮิรีโอตปะ ถืออำนาจ เพื่อกอบกลยผลประโยชน์จากประชาชน์ โดยที่ไม่เมตราสงสารประชาชน์เลย
07:21มันก็เหมือนกับเชื้อโรคร้ายที่กำลังกัดกินเมืองนี้อยู่
07:25คุณหมดเรื่องคุณแล้วใช่ไหม หมดเรื่องแล้วก็ออกไปนะ
07:33แล้วไม่ต้องเอาเรื่องนี้มาพูดกับผมอีก
07:55คุณอักษีตร์
08:03เชื้นค่ะ
08:05ค่ะ
08:07ค่ะ
08:08ค่ะ
08:10มันไม่ใช่เรื่องเล็กเล็กนะ
08:40เวลาข้ารถการโดนจะเข้าไปอยู่ในประวัติ
08:43แล้วโดยปกติถ้าไม่มีมูลคนก็ไม่เขียน
08:47แต่นี้ฉันคินว่ามัดสุนเท่หรือย discussingเรื่อง협นะคะ
08:50แต่มันจะเป็นเรื่องเพราะค mü訂閱 SAY GUN SHU underwij惑
08:56ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับว่า at their time,
08:58สนับสนุนовที่คลาสให้ใส่ร้ายคนทาน จิดใหม้
09:02ฉันที่จะฟร้องรองกันอย่างเปิดเผย
09:05แล้วก็มีรักฐานหนังนั้นเหรอคะ
09:11เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน
09:14อาชีพครูเนี่ย เป็นอาชีพที่มีเกียร์
09:17ถ้ามีเรื่องอะไรด่างร้อยเนี่ย
09:18มันก็เป็นเรื่องเสือมเสีย
09:21จะทำอะไรก็ระวังไง
09:23คราวเนี่ย ผมจะไม่สอบอะไร
09:26แต่คราวหน้า อย่าไปทำอีก
09:28คุณเป็นถึงหลานของ Night Otesmuntree
09:32อย่าทำอะไรให้มันเสียชื่อไปถึงลุ่งของคุณ
09:38ขอโทษนะคะท่าน
09:40ไม่ว่าจะเป็นกำรวจ
09:42ถ้าหาร หรือว่านักปกครอง
09:45ก็ต้องทำตัวให้สมเกียตเหมือนกัน
09:48ไม่ใช่ค่ะครู
09:50ที่ต้องทำตัวให้สมเกียตอยู่คนเดียวค่ะ
09:59คุณไปได้แล้ว
10:01สวัสดีค่ะ
10:08สวัสดีค่ะ
10:25คุณพอวันนี้
10:31สวัสดีไหนแล้วครับ
10:35พอดีว่าฉันกำลังจะกลับโรงเรียนนะคะ
10:38ถ้าไม่รังเกียตเนี่ย
10:41อยู่ดิ้มกาแฟผมสังถ้วยได้ไหมครับ
10:44ก็ได้ค่ะ
10:49ขอบคุณมากครับ
10:53มาครับ เดี๋ยวผมช่วยตั้งก่อน
10:56ขอบคุณ
10:57ขอบคุณ
11:09เชิญครับ
11:11สอรนางสือเป็นอย่างไรบ้า
11:26อืมเปลี่ย continue ฉันเพิ่งมาสอนได้ไม่นานค่ะ
11:32คงยังไม่มีคำตอบ แต่การที่คุณท่านแบบนี้ season
11:37ความว่า คุณอยากจะมาทำงานที่นี่เหมือนกัน
11:40ทำไมผมต้องมาทำงานที่นี่ด้วยนะ
11:44ก็มาอยู่เพื่อช่วยชาเพลิ่มเรารัฑบูรีセ identity
11:49конเมืองรัฑบูรีสตรงมีอะไร Jarry
11:53嘗ibel
11:53รัชบุรีก็เหมือน lyn réseก ลาย ๆ เมื่อนครับ
11:55ปัญหาก็คลาย ๆ กัน
11:57ประชาชนยังยากจนเข้าไม่ถึงสวัติการของรัช
12:01ระบบอุปทรัม ระหว่างพ่อค้าในถุน
12:05กับข้ารัฒยาการ
12:06ถ้าผมจะช่วยเนี่ย
12:07ไม่จำเป็นตรงมาที่นี่อ่ะค่ะ
12:13ถ้าเกิดว่า
12:15คุณมันทำงานที่นี่
12:17ก็ดีเหมือนกันไหมlib
12:19ผมจะเก็บคำแนะนำนี้ไว้
12:24ถ้ารัดดูรีเวลาที่น่าสนใจ
12:28มันกลายจะเป็นไปได้
12:34ก็ดีค่ะ
12:36ฉันจะคอยดูนะคะ
12:42ไป
12:49สิ
13:13น่ะ
13:14คนนักสินะยังไม่มาหรอกคะ
13:16อืม ยังไม่เห็นมานะ
13:20ยังไม่ไปได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
13:22อ่ะ ถ้าก็มา ว่าจะบอกให้กันนะ
13:24ค่ะ
13:46เฮีย เอ่อ ของรอบนี้ ลงบัญชีเดียวไว้นะ
14:04ได้ เอ่อ เห้ย เมื่อกี้อ่ะ ครูเขาบอกนะว่า เขาอยากพบตรงไหน
14:10แล้วเขายังบ่อยนะเว้ย เขารู้ว่าหน้าหน้าหลบเขาอยู่
14:16มันต้องมงทักครั้ง ฉันก็จะเย็น ฝื้นแค่ไหน
14:25ผมว่านะ ครูเขาแน่จะมีเรื่องอยากปรึกษานายครับ
14:29เขาถึงมาบอกเฮียว่า คิดถึง
14:33เขาบอกว่าอยากพบ เขาไม่ได้บอกว่าคิดถึง
14:37อืม เขาไม่คิดถึงจะอยากพบไม่ล่ะครับนาย
14:41เวลานายคิดถึงใคร นายอยากพบไม่ล่ะครับ
14:45ไม่ล่ะครับ
14:46ว้อหว..
14:47บนไปเรื่อย
14:49เขาอาจจะแค่
14:51มีเรื่องอยากปีกษา ก็เลยอยากพบ
14:53มันก็แค่นั้น
14:55ถ้angนั้นนานก็กล้อก็ไปให้เขาปึกษาสือครับ
14:58นายปึกษาเขา
15:00เขาปึกษานาย
15:02ปึกษากันไป ปึกษากันมา
15:06โอ้...
15:07น่าร楽ย์
15:10เลื toppedอย่างนะครับนาย
15:11ผมว่า
15:12ค 허팝อาริสค้อง
15:14ที่มีความคิดที่ดีนะครับ
15:17ถ้านายปรึกษาเรื่องที่เรากำลังแบกไว้อยู่
15:20อาจจะช่วยได้ก็ได้
15:22ปลอกรส
15:24จริงนะ
15:41คู่ใหญ่คะ
15:42ขอโทษนะคะ
15:43คู่พวานีโดนบัตรสนเท่หรือคะ
15:45ใช่
15:48เห็นไหมแก้วตา
15:49เหมือนที่ฉันบอกไหม
15:53แล้วคู่ใหญ่จะทำยังไงคะ
15:55ตอนนี้คู่พวานีไปพบท่านพู่ว่าแล้ว
15:57ถ้าทางเมืองตั้งกรรมการสอบสวน
15:59ตัดสินว่าผิด
16:00แล้วลงโทษถึงขั้นไล่ออก
16:02ถึงจะออกจากราชการได้
16:04อ๋อ
16:05แล้วถ้ากรรมการเมืองบอกผิด
16:08แต่ไม่ไล่ออกล่ะ
16:10ก็อาจจะลงโทษอย่างอื่น
16:12เช่นไม่ขึ้นกันเดือน
16:14หรืออย่างเบา ก็แค่ตักเตือน
16:16แล้วทำไมครูใหญ่ไม่ได้ออกเองแล้วคะ
16:20ครูบัววัล
16:22ตกลงครูกับฉัน
16:26ใครเป็นครูใหญ่กันหน้า
16:36ครูบัววัลคงหมายความว่า
16:38คุ bedimas ๆ ต้องกันกรรมการสอบสวนที่โรงเรียนได้ไหมคะ
16:42ไม่ได้
16:44ทำไมละคะ
16:46เพราะบัantasสนเทไม่ได้ส่งมาที่โรงเรียน
16:50โอ้ ، ต้องส่งมาที่โรงเรียน
16:52ถึงจะตั้งสอบสวนได้
16:54กรูแก่วตา
16:56กรูส่งบัตรสนเทไปที่ไหน
17:00คิดว่าฉันไม่รู้หรอก
17:08ท่านผู้ว่า เมืองแค่ตักเตือน
17:10ไม่ได้ตั้งกรรมการสอบสोญ
17:12แต่ถึงเขาจะตั้งกรรมการสอบส hacker
17:14ก็ไม่ผิด เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา
17:17แล้วเขาก็อ้างว่าเขาทำงาน
17:28นี่ครับ
17:29พี่ครับ
17:31อ้าวพีรัศ
17:32มาทำไมอีกเนี้ย
17:35มารับพี่กลับบ้านเองครับ
17:36พี่เธอมารับพี่กลับบ้านบ่อยๆเนี้ย
17:40เพราะว่าเธอตั้งใจมารับพี่
17:43จริงๆ รึเปล่า
17:45โอ๊ย โดนอะไรเนี่ย เกะกับชะช้า
18:03ถ้าโดนแบบนี้ คงไม่เหมาะกับพี่พี่หรอก
18:08พี่ได้ตรงนี้อื่นดีกว่าไหม
18:10ตั้ง
18:12เป็นอะไรมากไหม เจ็บตรงนี้หรือบาค
18:27ไม่ค่ะ หนูไม่เป็นไรค่ะ
18:32คุณไหร่ สวัสดีค่ะ
18:34สวัสดีจ๊ะ
18:36ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม
18:38ไม่ค่ะ หนูขอตัวนะคะ
18:44โอเคค่ะ
18:50ก็เห็นอยู่กับว่าเขาตั้งใจจะชน
18:53เรื่องของเด็กนะ อย่าไปสนใจเลย
18:56พี่กำลังจะเดินกลับบ้าน ถ้าเดินไหวไหม
19:01ต้องไหวสิครับพี่
19:03ผมจำได้ว่าระหว่างทางมีร้านกาแฟ
19:06เดี๋ยวผมไปหาอะไรดื่นก่อน
19:08พี่กลับไปก่อนกันได้นะครับ อย่าผมตามกลับแล้ว
19:10ได้
19:25อย่ามชื่น
19:40คุณก็เกิดการดู
19:42้แฟ่น
19:45จังเกิดการดู
19:46โอเคค่ะ
19:48โอเคค่ะ
19:51คุณสิ
19:55คุณสิ
19:57คุณสวัสุด
20:01เจ้าเจ้าเจ้า
20:31เจ้าทำอะไรอ่ะ
20:57หนูว่าจะอาจหนังสือ
21:00จะอาจหนังสือเหรอ
21:02แล้วนี่อะไร
21:04ลิปติก
21:06มาทำไม
21:08เอามาทำไมเยอะแยะ
21:10ซื้อเป็นทำไมเยอะแยะ
21:12แล้วนี่อะไร
21:14พี่พิธ
21:18ตัวทำผิดขนาดนั้นเลยหรอ
21:20พี่ถึงต้องว่าถูกขนาดนี้
21:22ทำไมวันวันแกถึงต้องเอาตาบก
21:24มุนถึงเรื่องความสวยความงาม
21:26แกจะสวยไปทำไมฮะ
21:28แกอย่าจะเป็นเมียน้อย
21:30คุณอื่นแบบฉันอย่างนั้นเหรอฮะ
21:32ชื่น
21:46พี่ขอโทษนะ
21:48เมื่อกี้พี่ปวงหัวมากไปหน่อยอะ
21:52แต่ฉันขอแกได้ไหม
21:56ฉันขอแค่อย่างเดียว
21:58แกช่วยเรียนให้จบได้ไหม
22:00แล้วแกจะไปทำงาน
22:02แกจะไปเรียนต่อ
22:04หรือแกจะไม่ใช้ชีวิตแล้idencesของแกก็ได้
22:06ฉันจะไม่วุ่นวันกับชีวิตแกอีกเลย
22:08ฉันขอลอง
22:10แกทำเพื่อฉันได้ไหม
22:12หัชื่น
22:14อย่างน้อยก็ทำเพื่อตัวเองก็ได้
22:18ที่ทำแบบนตั้งมง
22:20โทษล่ะ
22:22โทษ
22:24เติมเติม
22:26เหลือนแค่ไหน ฉันก็จะไป
22:30แม้ว่าต้องตะเกียกตะไกล
22:49รอฉันได้ไหม
22:56เป็นอะไร
23:19กลือแฉันก็
23:22เปล่าค่ะ แค่
23:34ไม่กลัวก็ดีแล้ว
23:43ไหนบอกว่าไม่กลัวไหม
23:46ดี ไม่ได้กลัวค่ะ
23:48ไม่กลัวค่ะ แต่ว่า
23:50ถ้าเกิดมีคนมาเห็นเข้ามันจะเป็นเรื่องเอานะคะ
23:54หนูอาจถูกไหร่ออก
24:03หนูโตแล้วนะ
24:05หนูไม่ใช่เด็ก ๆ ละ
24:08เป็นหนูกระสาวแล้วด้วย
24:10ไม่ต้องกลัวหรอก
24:15แต่ถ้าหนูกลัวเนี่ย
24:18หนูกลับมันก็ได้นะ
24:23หนู
24:26หนูไม่กลัวค่ะ
24:28หนูแค่กังวลนะคะ
24:48ทุกเซ็นจะอยู่รัฐบุรีอีกสองอาทิตย์
24:53อาทิตย์หน้าเรามาเจอกันอีกเนี่ย
24:58อ่าเฮียร์ ท่าขอบ มี่
25:00แล้วนี่เป็นพบครูเขาหรืออย่าง
25:04เอ้า อุตสาห์บอกไปแล้ว
25:06อย่างนี้อูกก็เสียไปด้วยสิวะ
25:09เฮียร์
25:10เฮียร์
25:32จะตามไปไหมครับไหน
25:34เอามา
25:36เข้ามากันได้เลย
25:38อะไรเนี่ย
25:40แค่หรอด
25:42หนึ่งเคงนะ
25:44เอาอะไร
25:46ปุยใช่ไหม
25:48สอม
25:50สอม
25:52สอม
25:54สอม
25:56สอมก็สอบ
25:58ไปคนต่อไปเอาอะไร
26:00ผม
26:02สอม
26:04สอม
26:05แชมพู
26:06แชมพูใช่ไหม
26:08ที่หลังก็ต้องฝึกคู่ด้วยนะ
26:10จะได้ไม่โดนคนอื่นหลอก
26:12เอาอะไร
26:14ผ้า
26:16เสื้อ
26:17เสื้อคุม
26:18ยกทรงกับไหน
26:20ยกทรง
26:22แล้ว
26:24แล้วคุณจะรู้ไซ้ได้ยังไงวะ
26:26อันนายไปพักก่อนก็ได้นะครับ
26:28จะผมจัดการให้
26:30สอม
26:34launched
26:36แล้ว
26:38พักพังหาย
26:40สอม
26:42สอม
26:44สอม
26:46สอม
26:50สอม
26:52เอา
26:56สอม
26:57สอม
26:58วันนี้ดูอารมไม่ค่อยดีแล้วนะครับ ไหน
27:03มีใครทำอะไรให้ไหนไม่พอใจหรือเปล่า
27:06เอ่อ
27:11ขอโทษวะ
27:13เตรียมของเสร็จแล้วใช่ไหม
27:16ครับ
27:18เสร็จแล้วก็ไป
27:28โทษวะ
27:43ทำไมคุณต้องหรอบหน้าฉันด้วย
27:47ผมเปล่า
27:51นี่...นี่คุณไม่รู้หรอ
27:55ฉันฝากข้อความกลับเจ้าของร้านให้เหมาะคุณแล้วนี่
28:00แล้ว...คุณมีอะไรรึเปล่า
28:04ฉันมีเรื่องสำคัญอยากจะปรึกษาคุณ
28:10นั้น...แก่ลงไปส่งของคนเดียวนะ
28:16ครับ
28:25คุณรู้ไหม
28:30ฉันทำอะไรก็ขี่ตรไปหมดเลย
28:33ฉันก็คิดถึงคุณที่สุดเลยนะคะ
28:35ฉันอยากครบคุณ
28:39ทำไมครับ
28:41ฉันมีเรื่องอยู่จากปริษาคุณนะคะ
28:44vorbei
28:46ฉันโดนบัจสวนเท่ศนะคะ
28:48ในนั้นน่ะเขียนว่าเยอะแยงเลยนะคะ
28:50บอกว่าฉันไปเที่ย ப Physical
28:53คืบครับพวกวิงatuor ที่ไหนเขาทำแบบนั้นเหรอ
28:56จริงๆ แล้วนี่
28:57ฉันจะไปตามหาด้วยนะคะ
28:59ว่าใครเป็นคนเขียนบัดนั่น
29:01แล้วฉันก็จะบอกเขาเลยว่า
29:02ฉันเ pä autopsy ทำงาน
29:03ไม่ได้ไปขัวเพรางแล้วก็เป็น
29:05เที่ยวกันอย่างที่เขาวาเลย Oklahoma
29:10ทำงาน
29:12งานอะไร
29:14ค tutoring จะว่าอะไร centered quem
29:17ถ้าฉันบอกว่า
29:19ฉันทำงานเป็indy
29:19เป็นไก้ภาพรังหมุกเที่ยวเศมเมืองนะคะ
29:27ทำไมถึงคิดว่าผมจะว่าด้วย
29:33ก็ดูหน้าคุณกูคะ หน้าเครียกขนาดนี้
29:37ทำไมคะ คุณไม่ชอบเหรอ ที่ฉันทำงานเป็นไก้
29:43ชอบอะไร แต่หน้าผมมันก็เป็นแบบนี้ปกติ
29:49ถ้าคุณบอกว่า ปกตินั้นคืนก็ยิ้มหน่อยใช่ค่ะ
29:56ยิ้มอีกที
30:04คนอื่นเขาไม่รู้หรอกค่ะว่าฉันจะทำงาน
30:07ฉันหาเงินไปให้คุณสวัสดีเพื่อที่จะได้เป็นค่าหากลางวัลให้เด็ก
30:12เพราะถ้าเกิดว่าฉันเอาเงินเดียวของฉันไปให้
30:14ฉันคนนี้ได้แล้วค่ะ จะกลายเป็นคนที่ไม่มีข้าวอาหารกลางวัลคินแพง
30:19ฉันต้องใช้ถุ่งอีกตั้งหลายปีค่ะ แล้วงานไก้ก็เป็นงานแค่เทียงงานเดียวที่ฉันจะทำได้นอกกับงานชอม
30:34ก็เป็นงานแค่เทียงงานเดียวที่ฉันจะทำได้นอกกับงานชอม
30:38คุณ หาจะไปต้องรู้ไหนสิ
30:56เธอร์
31:20นำแบบ
31:46มีทุราสดวันเหรอครับ ถึงได้มาหาผมถึงนี้
31:49ครับ ผมถามเอกสารโครงการศูนิด nails ค้าสамиแสดละน่ะครับท่าน
31:54ดีครับ เส็ปเร็วฌดีทางผู้ว่าเข � pojawคําลองคอยอยู่เลย
31:59ครับ ผมลงทุนออกโครงการนี้ไว้มาก
32:04ถ้าเหลวขึ้นมาผมอ้องจะระบากมากนะครับท่าน
32:09และเรื่องอะไร ๆ ที่เราคุยกันไว้ เมมือนก็จะเหลวไปหมดนะครับท่าน
32:17ผมรู้น่ะ
32:20จัดการเอาไว้ให้หมดแล้ว
32:22ครับ
32:25คนที่ต้องจัดการอย่างจริงจัง อยู่สองคนนะครับท่าน
32:30ใคร
32:31คนหนึ่งคือให้นักสิทธิ์
32:33มันแค้นเรื่องเก่าครับ
32:35ผมคิดว่าโงสงขาให้สื่ออยู่ด้วย
32:44อย่าห่วงให้มันเกินเหตน่ะ
32:46เดี๋ยวมันจะเสียงานใหญ่เอานะ
32:48ครับ
32:50ผมออกถึงเรื่องเดียวทั้งนั้น
32:53เรื่องครูประวานี่
32:56หลายตัวท่านนะครับ
32:59ทำไม
33:01เพราะวันนี้ไปเกี่ยวอะไรด้วย
33:16ที่นี่สวยจักเลยนะคะ
33:18ที่นี่สวยจักเลยนะคะ
33:20ผมเคยพบพวกว่ามาเป็นอย่างไรบ้างครับ
33:22ที่นี่สวยจักเลยนะคะ
33:24ผมเคยพบพวกว่ามาเป็นอย่างไรบ้างครับ
33:28เคยพบพวกว่ามาเป็นอย่างไรบ้างครับ
33:30เค้าก็บอกว่า
33:32ฉันประพฤตัวไม่เหมาะสมนะคะ
33:34เพราะว่าเป็นครู
33:36แต่ฉันก็ไม่คิดว่า จะทำอะไรผิดนะคะ
33:38ทั้งเรื่องกฎหมายเราก็เริ่มสินธรรม
33:56ฉันคิดว่ามันควรจะเปลี่ยนความคิดได้แล้วนะคะ
34:00อุณนี้นับว่าเป็นนับปฏิวัติได้เลยนะครับ
34:02ความคิดได้แล้วนะคะ
34:04อุ่นนี้นับบ้าทไปนับปฏิวัทได้เลยนะครับ
34:07ฉันไม่คิดใหญ่โตขนาดนั้นหรอกค่ะ
34:11เอาแค่ในเมืองนี้ก็พอ
34:14ฉันเจ็บแพ้ประงามคิดอาหาร
34:17ที่เขาถูกเกียดอย่างนี้
34:20แล้วฉันก็ไม่ชอบด้วย
34:23เวลาทิ้มงามชื่อง
34:26ผูกเทื่อน
34:29เราก็ครูบางคนดูมิ
34:32แต่กับกลายเป็นว่า
34:34คนอย่างนาสีหวั
34:36กับเป็นคนที่มีเกียดในเมงราผู้ดิน
34:43เล่อคุณดู้ไหมครับ
34:46คุณรู้ไหมครับ
34:48ว่าใครในเมืองอยู่นี่
34:49ที่โงงได้มากสิค
35:02ทั้งเรื่องโครงการสร้างต่างๆ ฆ่าราชการนังซื้อแพงกว่าเลย
35:07แต่ที่ผมติดทุกก็เพราะว่าผมโกงนะครับ
35:13แต่คุณก็เป็นเพื่อนของผมได้
35:23แต่ฉันมั่นใจค่ะ
35:27ว่าคุณก็แค่คันคุณ
35:30แต่คุณจะรู้ได้ยังไงครับ
35:32เพราะที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง
35:35ยังไงฉันก็จะเชื่อกันเขา
35:39แต่ว่าคุณลงเรื่อรำเยอะกับฉันแล้วนะคะ
35:43รู้สึก
35:45สัญญานะคะ
35:57สัญญาครับ
36:02ผมรับรองนะว่าโครงการนี้
36:10ถ้าภาวนีขัดขวางเนี่ย
36:12ผมจะไม่ยอมให้อันการ
36:14เห็นท่านรับปากแบบนี้
36:16ผมก็สบายใจครับ
36:18ขอให้แน่นะคะท่าน
36:21เธอ
36:22ท่านรับปากไว้แล้ว
36:25ขอโทษนะคะท่าน
36:26คือดิฉันไม่ชิ้นไม่ไว้ใจท่านนะคะ
36:29แต่เรื่องหลานสาวของท่านอ่ะ
36:31ทำให้ดิฉันกำวนใจจริงๆค่ะ
36:33ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ
36:35คุณพี่ของดิฉันเนี่ย
36:37จัดการได้อยู่แล้วค่ะ
36:39โอ้โห ดีเลยครับ
36:41บรายก่อนนะครับท่าน
36:43สวัสดีค่ะ
36:45สวัสดีค่ะ
36:55เสียสิวนักโกรนักสิทธิกับภาวานี
36:57แต่คนที่น่าโกรที่สุด
36:59ยังมีอยู่อีกคน
37:01ใครคะ
37:05ครูละตีนะสิ
37:07คิดว่าแกจะยอมให้เรายายองเรียนออกไปนอก
37:09เหมือนไงๆ อย่างนั้นเนี่ย
37:15พายสนที่ห้มขึ้นมาคือปุทธศรร
37:21สอนให้ฉันได้รู้ว่าใจเกร่งแค่ใน
37:29ท่อแท้ก็แค่ชุดตาม
37:34เดิ่งของเอาเว ต่อให้ย่าแท้แน่ฉันก็จะทำ
37:39น่าทุกคุณ
37:40พวกพทธมาทานแล้ว
37:42มันไม่มีทางใช่หน้าผมได้
37:44คุณเองก็คุ้มกลาหัวพวกมันไม่ได้เหรอ
37:48เขากำลังหาเด็กไปประกวด
37:50แต่ว่าเด็กนักเด็กคนนั้นเป็นนักเรียนม.สอสีนะคะ
37:53การประกวดเนี่ย
37:55มันไม่ผิดหรอกนะ
37:56แต่สำคัญว่าเด็กต้องแยกยะให้ถูกต้อง
37:59คุณคิดจะทำอะไรอีกอะ
38:01คุณคิดจะทำอะไรอีกอะ
38:03ต้องมองทุกครั้ง
38:05ฉันก็จะยืน
38:06ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
38:09มาว่าต้องเกียกต่างกาย
38:11มันต้องมีสักวัน
38:13ฉันก็จะไป แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
38:19มันตรงนี้ซะวัน
38:21เธอมีความฝันให้ฝัน จะกลัวอะไร
38:26ขอแค่ในหัวใจ ไม่คล้ายหมดวัน
38:32หากครั้งนี้ยังมีตัววัน
38:36ขนยังฉันก็จะไม่ยอมทอดใจ
38:49เธอมันต้องมงทุกครั้ง ฉันก็จะเยือน
38:54เฝือนแค่ไหน ฉันก็จะไป
38:57เมื่อว่าต้องตะเกียกตะกาย
39:01มันตอนนี้ซะวัน
39:03เธอมีความฝันให้ฝัน จะกลัวอะไร
39:08ขอแค่ในหัวใจ ไม่เคยหมดวัน
39:15หากครั้งนี้ยังมีตัววัน
39:18ขนยังฉันก็จะไม่ยอมทอดใจ
39:33จัดว้า ข้า bal далее
39:38ได้เจ๋ยวข้า
39:40จริง yดนบ้าน
39:43ของวันก็จะต้องการมั้ย
39:46น้าซะวันก็ถูก
39:48สิ่งด้วย
39:49เท่งนี้
39:51เจ้งออกสุด
Recommended
41:54
|
Up next
39:53
55:23
40:32
43:13
45:10
42:43
42:04
47:28
1:59:21
44:46
56:43