Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
lastday save0
  • today

Category

📺
TV
Transcript
00:00ที่สุดที่สุดที่สุดสุด
00:30สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
00:55แผนรักลวงใจ
01:00ตอนที่ 15
01:30นี่
01:32โอให้
01:36แกก็ต้องไปดึงชิวิต
01:37ยิดไป
01:38อ๋ montrer
01:40นี่เป็นไงบ้าง
01:41alter me
01:42ไม่เป็นดРิสรรรร
01:43ปล่อยฉัน
01:44ใม่
01:45เรื่องนี้ ความจริงเป็นไง
01:47พวกเรากำ Yeat
01:48เราจะชีพเจ Dean ให้คุณ uffy
01:49แต่ถ้าเรื่องเรา tort 실제로ไม่ชัดเจน
01:52ผมไม่อนุญาตigg lifes will make you
01:56ยังต้องดูจารรรรให้มันชัดเจนอะไร
01:58ฮะ
01:58เจ็บปีก่อนถ้ามันค่ายรกแก
02:02ลูกสาวแสนดีของฉัน คงไม่ตายาย....กลายแบบนี้หร原
02:05ถ้าคนต้องชấtใช้มันคือ formaจะทำไว้
02:08สุข จะทำให้กับชดใช้ลูกสาวฉันโดยชีวิตตลอยฉัน
02:11ไปแล้ว ไปละครัว
02:13ไป ไป ไปไป
02:14อ่ Shh ไป ไป
02:15ม Resource ๆ ระมนช้น prevents
02:23เจ็บปีก่อน
02:25ตอนที่เรา recognizes แต่งงานกัน
02:28ฉันเป็นตัวแทนของหว่านเจิน เข้าร่วมการแข่งขันออกแบบเสื้อผ้าในปีนั้น
02:33เจ้าหลุยที่เพิ่งเข้าวงการ เป็นตัวแทนของกู้สื่อในการแข่งขัน
02:38ตอนนั้นเราสองคนเข้าสู่รอบตัดสินอย่างราบรื่น
02:41กลายเป็นผู้เข้าแข่งขันที่โดดเด่นที่สุดในการชิงแช้ม
02:44พูดศาลจ자리านิ nunca zipper
02:44แต่คิดไม่ถึงว่า
02:47ในการแข่งๆรอบชิงชนะเลิày
02:49ผลงานที่เธนนำมาแข่ง
02:50กับผลงานที่ฉันนำมาแข่ง
02:52จะเหมือนกันเปช
02:54ทางผู้จัยการแข่งๆ
02:56ขอให้พวกเรานำหลักฐานออกมา
02:59เพื่อพิสรุดความบริสุทธิ์ของตัวเอง
03:01ทั้งด้านชั้น
03:03มีต้นชบับที่สมบุрон
03:04เริ่มตั้งแต่ในตอนแรก
03:07เดิมที่เธอถูกกำหนดให้เป็นคนขโมยผลงาน แต่คิดไม่ถึงว่าเธอเป็นคนดื้วรัน
03:17เลือกที่จะข้าตัวตายเพื่อไปสุดความบริสุดตัวเอง
03:21เพียงคืนเดียว คำวิจารณ์ก็เปลี่ยนทุกคนต่างคิดว่าฉันเป็นคนขโมยผลงานและบีบให้เธอข้าตัวตาย
03:33águaหว่านจนที่อยู่เบื่ื้องหลังฉันกลายเป็นเป้าถูกคนจมตี
03:42หลายปีมานี้ ฉันปลอบใจตัวเองมาตลอด ว่าฉันไม่เคยทำเรื่องเหล่านั่น
03:49ฉันไม่เคยบางёрคับใคร แล้วฉันก็ไม่รู้สึกรilated алеยังไงซะนั่นก็คือหนึ่งชีวิต
03:56วันนี้ตอนฉันเห็นพ่อของเธอ ฉันเห็นรูปร่างแกะชาราของเขา
04:03มันไม่มีวิธีไหน ที่จะโนมน้าวตัวเองได้ว่า ฉันไม่ผิด
04:26ฮาว่านเจินกรุป
04:28น่ะ สุ่นอ๋อหรีลินคนนี้คือ ช้ำกันแข่งขานออกแบบเห支持เจ้าหรือ
04:34ไม่แ Air Comme memorial กับเจ้าหรือ
04:36ถ้าเรื่องความสามารถ เจ้าหรือ เกี่ยมกันสุ่นอือหรืนนิดนอย
04:40ยังได้สายสา predictive กรุยด latest, ates, เว�ผลคอบหรือ
04:43Goldenbott
04:46saint
04:54Special
04:56การแข่งๆออกแบบในปีนั้นมีดีเซนอร์เก่งๆไม่น้อยเลย
04:59สุนใหญ่ตัวท็อปทั้งนั้นตอนนี้ต่างมีบุตบาทในวงการ FASHION
05:02มีแค่สุนอุ่หลิ้นที่มาเดินเส้นทางนี้
05:05เพราะได้เป็นแชมก็เปลี่ยนสายงานออกจากวงการ FASHION ไปเปิดร้านอาหาร
05:12มาอุดดุนไม่บ่อยนะพังพูดครับ อังครับ
05:14ไม่นายBernies ซ์uberย Sales Each Group ถูกผ้าทหัวเขาอีกครั้ง
05:19ซ้ายเหตุเกิดจากข่าวเฉาข้ามอยผล bol ngànเมื่อเจ็ดปีก่อน
05:23กลับกันว่าในปีนั้น ซ์uberย์ไม่เพียงข้ามอยผลงานเจ้าหรือยผู้ตาย
05:25แต่ยังบิดให้เจ้าหรืใช้ความตายมาพี่สุดความบริสุดของตัวเอง
05:28ความจริงเป็นเช่นไรกันแน่พวกเราจะซื้อพาต่อไปค่ะ
05:31เราหวังว่าคุณสูเปย จะริบเหยวตัวพ experimentalความ ด่umaฟูตายและฟูงชน psq.
05:38เฮ้อ language
05:42หนาเป็นใคร
05:43มาควยกันหน่อย
05:47ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น
05:49ไม่รู้อะไรทั้งนั้น
05:50แต่ยืนยันว่าสูเปยขโมยผลงานหน้ายมีหลักฐานอะไร
05:53ฉันจะมีหลักฐานอะไร
05:54ทุกคนพูดแบบนี้กันหมดจะ 한� 내� refine
05:58งั้นนายโโหกไหม
06:01ฉันมีเหตุผลตั้งแต่โงหกด้วย
06:03นั่งรอรับผลประโยชต์เฉยๆ เหตุผลนี้น่าจะพอมัง
06:10แต่ว่าขนมที่ตกลงมาจากฟ้า ย่อยยากเนี่ย
06:14เหตุผลๆกันที่ทำให้เราดวงใหม่ของวงการออกแบบทิ้งอนาคตที่ดี มาเปิดร้านอาหาร
06:21ท่านไทยไม่ได้มากินอาหารก็ออกไป
06:28บางเรื่องอาจจะไม่มีความหมายสำหับ trout แต่สำหรับคนอื่นมันช่วยเขาได้
06:39มากมันก่อน
06:40ทองเสรยแล้ว
06:42อ้าหารต้องมีปั cảnhหาแน่เลย
06:44พικูจัตย์การ อยู่ไหนเนี่ย
06:46บรรภัพมาแล้ว
06:48คุณผู้ชาย มีปัญหาอะไรหรือครับ
06:51ไม่มีปัญหาอะไรเหรอ
06:52ประยายชั้นน่ะกินอหารทางνα된รักแน่พừng
06:56ไม่นะ BMW แปล่าไม่ได้
06:57อาหารที่ทำจากมาถูดดีบร้ายสวานพิษ
07:00เนื้อก็เพิ่งซื้อมาเฉ chỉ tempeYear
07:02เป็นไปไม่ได้แล้วoming Khon T's
07:25ก็จริวติดกัวชาติการถูกใสายร้ายไปที่ไง
07:26ทำไมนายต้องทำแบบนี้ด้วย
07:27รู้ไหมยกว่าซังจะเปิดร้านอาหารมันไม่ง่ายเลย
07:30ฉันทุ่มแรก
07:49ฉันมีสนิทกับซูต美味 ยังให้อภัยได้
07:52แต่เจ้าหรุยล่ะ
07:53ครัวนายมีอาจารย์คนเดียวกัน
07:55ไม่สนิทของเป็นไปไม่ได้
07:58gebenic弦onda наст้าก nurk
08:01วันนี้
08:02วันการออกแบบก็จะมีดิไซเนอร์ที่เค้ง
08:04เพิ่มทางอีก 3 คน
08:05เจ้าหรุยก็อาจจะไม่ตาย
08:06แต่เพราะความเห็นกับตัว ถ้าไม่พูดนาย 3 คน
08:09คcessor духовก็พูดแล้ว
08:10แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้าหรือยจะข้าตัวตาย
08:14ถ้าฉันรู้แบบนี้ ตอนน่าฉันความไปปิดบังหรอก
08:16การใตายของเจ้าหรือยย้อนกลับมาไม่ได้แล้ว
08:18ตอนนี้พูดมากไปก็ไม่มีประโยทธ James
08:21แต่ว่า...
08:22ถ้านายไม่อยากทะล้ำเข้าสู่รอยเดิม
08:25และต้องการชดเชยความผิดพลาดเมื่อ 7 ปีก่อน
08:28ตอนนี้ นายยังมีโอกาส
08:30ๆ
08:32หลังจากที่เกิดเรื่องเมื่อ 7 ปีก่อน ซูเปยจะไปต้องทิ้งความฝันการเป็นดีไซน์เนอร์
08:38ตอนนี้ไม่ง่ายเลยที่จะสร้างความฝันขึ้นมาใหม่ แต่ก็ดันมีเรื่องนี้อีก
08:43ถูกความผิดเดิม โจมตีถึง 2 ครั้ง
08:47ความสิ้นหวังของซูเปยไม่น้อยไปกว่าเจ้าหรุยตอนนั้นเลย
08:57ให้เวลาชั้นหน่อย
08:59ท่าแหลงข่าวจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ หวังว่าตอนนั้น นายจะไปเข้าร่วม
09:14หวังว่านายจะตัดสินใจเลือกที่ถูกต้อง
09:18สุดอิวิหรِนท่านมีเอลือจะถามนาย เรื่องเมื่อ 7 ปีก่อนนายไม่รู้อะไรเลยเหรอ
09:24คุณไม่ทezจะหาเขาแล้ว
09:25ท่านเย่าต้องรู้อะไรแน่ ในคนดีอย่างเจ้า calmly
09:29น่าจะให้เธอตายแบบไม่ชัดเจน ไม่รู้สึกผิดบ้างเลยหรือไง
09:32ซูไป
09:34ผมบอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ให้ผมจัดการเอง
09:37คุณไม่เชื่อผมหรือ
09:39ขอโทษนะ ฉันก็แค่อยากจะช่วย
09:43มีความสามารถก็อย่าให้คนอื่นมาชวยโอกาส
09:46ไม่งั้นก็อยู่ข้างหลังผมซะ
09:47ผมจะปลอกป้องคุณเอง เชื่อใจผม
09:59วันที่มีลมแรง ก็เต้นตามสายลม
10:13ตอนที่ฝนตก เรียนรู้ที่จะกลางร่วมให้ตัวเอง
10:17แต่ชีวิตที่เฝ้ารอความหวังอันแรงกล้า
10:21ยอมมีความประหลาใจที่นึกไม่ถึงเช่นกัน
10:25คุณเปลเรียนคำคมให้กำลังใจตั้งแต่ตอนไหนกัน
10:28เห็นทะเลกว้างใหญ่ขนาดนี้
10:33เพราะได้ยินคำพูดแบบนี้
10:35รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างใช่มะ
10:39ขอโทษนะ
10:42ทำให้คุณเป็นห่วงแล้ว
10:52ภาวราที่หอมหวานผมชอบนะ
10:54คุณ คุณเป็นอะไร
10:59ไม่เป็นไรผมไม่ได้อ่อนแอร์ขนาดนั้น
11:03ไปเถอะ
11:04ไปเถอะ
11:06ไปเถอะ
11:07ขายอีกนิดเดียวก็จะสีสิบองศาแล้วนะ
11:22ร่างกายแข็งแรงมาก
11:23อืม อ่ะ ดื่มยาซะ
11:27ไม่ต้อง
11:28คุณนอนเป็นเพื่อนผมพรุ่งนี้ก็ดีขึ้นแล้ว
11:31ยาเนี่ยผมจะตายผมไม่อยากดื่มแล้ว
11:33คิดไม่ถึงเลยว่าประทานรูปพวกเกรงขามกลัวขมด้วย
11:38ขมที่ไหนกัน
11:43ถ้าดื่มแบบนี้หวานมากเลย
11:54อย่าซิ ยังป่วยอยู่นะ
11:58นอนดีๆ รีบเข้านอน
12:01อ่ะ ผมไม่อยากให้คุนนอนพื้น
12:04มันทั้งหนาว ทั้งแข็ง
12:06ไม่เป็นไร ฉันไม่กลัว
12:08คุณตั้งเกียดผมเหรอ ฮะ
12:11ผมอยู่คนเดียว ไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน
12:14ผมควรทำยังไงดี
12:16ไม่ต้องมาอ่อนฉัน ลูกอ่อนไม่มีประโยชน์แล้ว
12:19นอนเลย
12:20อ๋อ...
12:41คุณบอกนอนบนพื้นมันหนาวไม่ใช่หรอ
12:47กลัวคุณหนาว เลยไม่ให้ความอบอุ่น
12:50มือคุณพิกาแล้วยังไง ไม่เห็นเลยว่านี่คือระบอดนะฮะ
12:59มือคุณพิกาแล้วยังไง ไม่เห็นเลยว่านี่คือระบอดนะฮะ
13:11ก็มันกลมนี่ รูปทรงเหมือนทับทิน
13:14แถมเกมนี่ให้ปัญญาอ่อนเกินไปไม่เหมากับฉันเลย
13:17เอาไป วันนี้ฉันป่วย ร่างกายอ่อนแอ้
13:20ชั่งเธอ ผมไม่รังเกษที่คุณกระจอกหรอก
13:26เจ้าเด็กบ้านี่
13:29ไปไป คุณมาแล้ว
13:32พลิสเดี๋ยวเข้าใกล้แม่ แม่ปัวอยู่
13:35กลัวพระชื่อให้รู้
13:37ไปไป แม่กับนั้นๆ เล่นจุบกันเหรอ
13:42คุณครูบอกว่ามีแค่กันจุบเท่านั้นที่พระชื่อได้
13:48มา กินผลไม้ เอาไปเล่นเกมกัน
13:55ไอ้พัด
13:58เล่นเกมมาต่อนะ
14:02เล่นกับคุณ อาจดึงไอคิวผมให้ต่ำลงได้
14:05ผมจะเล่นอันนี้
14:15คุณถือไว้ ถือไว้เซ้
14:17ถวย
14:20คุณเป็นพ่อ ผมเป็นลูก สุประแมนใหญ่กับสุประแมนน้อย
14:27พวกเราจะกอบคุณลูกเพื่อปกป้องไปๆ
14:31แพนแทน
14:37จังจังจัง
14:38เดี๋ยวแม่จะส่งลูกเหล่าตกลงไหม
14:44ผมอยู่กับพวกคุณไม่ได้เหรอ
14:46แม่กับนั้นๆป่วย
14:48เดี๋ยวแพร่เชือให้ลูกนะ
14:50เด็กดิ
14:51งั้นผมไปเก็บของก่อนก็ได้
14:54ก็ได้
15:06ขอโทษนะ
15:09ขอโทษอะไร
15:11ผมขอนittaเรื่องลูกหน่า
15:14คุณโกรดผมก็สมควรแล้ว
15:16ผมจะรีบสถเชยให้แน่นอน
15:20ถ้าเธออยากคืนดีกับลูนอาณเร็วๆ
15:22เงินเรื่องคลิส
15:24เธอควนรีบบอกเขาให้เร็วที่สุด
15:26อยากรอบจะโดนคุดคุี้ขึ้นมา
15:28ไม่งั้นเรื่องราวจะไม่เหมือนเดิม
15:31ความจริง
15:33มีเรื่องนึง
15:35ฉัน
15:37อยากบอกมาโดยตล System
15:38ถ้าคุณไม่อยากพูด
15:39คุณอยากพูดก็ไม่ต้องฝืนหรอก
15:41ผมจะรอวันที่คุณอยากพูดออกมา
15:48เพราะว่านเจินกรุป
15:55ช่างเธอ ไม่ต้องโทรแล้ว
15:59ขอโทษนะ
16:01สร้างเรื่องให้ว่านเจินอีกแล้ว
16:04ในเมื่อผมเป็นสามีคุณ
16:07ผมก็ต้องราบอีกชอบ
16:13ไปเธอ ถ้ามีเรื่องอะไร
16:15พอเราจะมาเชิญไปด้วยกัน
16:25นื่นเธอแล้วада
16:26นั่นเธอแล้วega
16:33มัน rejection
16:34ขายแล้วpool
16:36พระทานซื้อ เรื่องที่นเน็ตบอกว่า เป็นเพราะคุณขโมยผลงานจึงบีเพื่อดีไซเนอร์สาวค่าตัวตาย คุณจะไว้ยังไงคะ
16:44คุณคุณเดี๋ยวว่าเจ็ดปีก่อน เพราะเรื่องนี้ใช่ไหมครับ
16:47พระทานลูกคะ สำหรับเรื่องนี้คุณเข้าข้างคนผิดหรือเปล่าคะ
16:50อีกฝายตายไปแล้ว คนตายไม่สามารถพูดได้ งั้นประทานลูกจะใช้รายมาพิสุดความปริสุดของประทานซูครับ
17:10จริงอ่ะด้วยสิ วันนี้ก็น่าคิดเหรอ
17:13จากต้นฉบับเมื่อ 7 ปีก่อน ฉันก็ไม่มีหลักฐานที่มีน้ำหนักมากพอมาพิสุดความจริงของเรื่องนี้
17:19ไม่ใช่ว่าฉันห choke หลักฐานไม่ได้
17:21แต่พึกให้เกียวคนตายฉันจริงไม่อยากสื่มเรื่องนี้ต่อแล้ว
17:25การตายของเจ้าดื่น
17:27คือเรื่องที่ฉันเสียใจ
17:41ลุยกันแบบบนี้ สิ่งอะไรเหรอ
17:43แกๆจริงเลย เพราะเจ้ามากเลย
17:48ใครขมุยกันแน่เลย
17:51ไปถ่ายซูไป
17:52คนได้เป็นไทยอะไร
17:53คุณนี้คือไทย
17:55รู้ไหม
17:57ใทยากทยาสมัย
17:59คุณคือ
18:02ประท่านซู
18:03ก็คืออะไรขึ้นครับ
18:05ประท่านซูครับ
18:06ผมขอโทษ
18:07ที่ไซกำร้ายขุน
18:09เอา อย่าไงกันifications
18:12ทุกท่านครับ ผมคือพ่อของเจ้า I'm brother
18:18ก่อนอื่นต้องขอบคุณผู้คุณที่สนใจ ص��고 arm tum
18:24เพื่อจะมาบอกคือทุกคนว่า ไปถูกใสหร้ายครับ
18:29ร้ายน시간 particular
18:35หรืมีกันพร้ายนี้ คือเจ้ารุยลูกสาวผมเอง
18:38อ้าว...
18:39เจ้า...
18:40จริง ไม่เป็นจริง หรอ
18:42เจ็ดปีก่อน โรย โรยเพิ่งเรียนจบ
18:44ก็เข้าไปทำงานที่บริษัทใหญ่แองนึง
18:46เดิมทีคิดว่า
18:48ช่วงเวลาทีดีของเราพ่อลูกจะเริ่มต้นขึ้น
18:51คิดไม่ถึงว่า
18:53ผมจะป่วยนัก
18:55เจ็ดปีก่อน
19:02ห้องผู้ป่วย
19:08เข้าจะ Dynamic Tour
19:32ไปก่อน
19:34ที่มีสุดแบบนี้
19:49ทำไมถึงเป็นแบบนี้เหลือนี่อ่ะ
19:55เรื่องพลิกเลย
19:56นี่คือคนที่ช่วยขอบคัวรอในปีนั้น
19:59ผมจดไว้ในสมุติทั้งหมดครับ
20:02เธอไป
20:09ผู้มีพักคุณรูปไฟเออ วันที่ 96 กรกฎาคมปี 1-2 สามมืนหยวน
20:16Batatsu ผมอยากขอโทษคุณครับ
20:19ปีนั้นถ้าไม่ใช่ผมที่หลงผิดและโงกเขา ปิดบังความจริง
20:23คุณก็คงไม่ถูกใส่ความตัวเจ็ดปี
20:25wszyscy
20:45เจ็ดปีก่อน
20:47เธอเป็นไงบ้าง เสร็จแล้วใช่มา ยินดีด้วยนะ
20:59อะไร กรัวฉันจะรอบเธอเหรอ
21:02ไม่มีเวลาแล้วนะ หรืออีก 3 ชั่วโมง พวกเราต้องแข่งแล้ว
21:06เธอยังนอนได้อีก 2 ชั่วโมง นอนได้เยอะเหรอ
21:17นಷ พวกเดินที่เรามา jon่นั่นไปทับคุยอ่าน аменิ่งๆ จริงๆก็ไม่กัน
21:30เราต้องทำเลยนะ companions 1 เย็จ gluedนี่ 8 ชั่วโมงไม่ SO
21:36D ä
21:47มีแบบนี้นี่เองนะ
22:01หัวจากซักนี้จริงเป็นแบบนี้
22:03เก็ดปีก่อน ชู้ไปเลือกทำงานออกแบบ
22:07แต่วันนี้เรื่องนี้กลับถูกรือขึ้นไปอีก
22:09ผมกลัว
22:11กลัวว่าถ้าผมไม่พูดความจริง
22:13เรื่องของปีนั้นก็จะเกิดขึ้นอีก
22:15นี่ เป็นความผิดผมเอง
22:17ผมเองที่ทำให้รวยรุยตาย
22:20และยังทำให้เฉื้องของคุณเสื่อมเสียอีก
22:22ยออกท이ว่า δεν mówi
22:24орげ kaikki อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ คุณอา
22:25เพื่อvellะก่อนผมข้อใจผิด
22:27places으로่ง làอีсหน้า
22:28เพราะหวี่หลินมหาผม
22:29ผมถึงได้รู้ความจริง
22:30ผมไม่ตลอดคุณ싸
22:32ธาเจ้าที่น freely容易
22:33ที่เห็นคุณมีสุขภาพที่แข่งแรง
22:36ต้องมีความสุขแน่นอนค่ะ
22:39คุณซูเปย ควรเป็นคลิเจร้ายคุณ คุณะ
22:41ใช้ค่ะ
22:45เรื่องนี้ผ่านมาเจ็ดปีแล้ว
22:48ฉันไม่อยากสืบละacă่งค่ะ
22:52ความจริงของเรื่องก็ตล แล้ว
22:54การแทลงข่าว ขอจบเพียงเท่านี้
22:56หิ่นฟัน ดูแลอันนี้ให้ดี
22:59ส่งข่าวกรับด้วย
23:00ไปเถอะ
23:01มีการอดำใ�iędzy เหม courage
23:04โ caffeine
23:10โปปปDr. timely
23:11โอเค อ REP. ทำอีกกัน
23:24ให้ผมแบกคุณเธอ
23:25ไม่ต้องหลัง
23:27ผมแบกได้ มา
23:29มีคุณนิดดีจริง ๆ
23:36งั้นต้องรักษาผมไว้ดี ๆ นะ ไม่งั้น
23:41ไม่งั้นอะไรค่ะ
23:43ไม่งั้นคุณจะเสียผมไปจริง ๆ
23:46เป็นอะไรตกใจเหรอ
23:50เปล่าค่ะ ฉันกำลังคิดจะรักษาคุณให้ดี ๆ ยังไง
23:55งั้นคุณก็คิดดี ๆ แล้ว
24:00รู้นาน ตอนเย็นคุณ
24:03เฮ้ รอแป๊บหนึ่งนะ
24:09ฮาโล
24:10คุณยากกลับบ้านแล้ว ท่านี้ไฟเอออยู่ร้านหรอกไม้คนเดียว
24:13เรื่องนี้ห้ามให้ย่ารู้เด็ดขาดนะ
24:16อ๋อ จริงสิ คุณบอกว่าอะไรนะ
24:19อ๋อ ฉันอยากจะนัดคุณกินข้าวตอนเย็น ไม่รู้คุณมีเวลาไหม
24:24สำหรับคุณ สิ่งที่ผมมีคือเวลา
24:27แต่ว่าผมมีเรื่องนึงต้องไปจัดการก่อน รอผมหน่อยนะ
24:30อืม ดึกแค่ไหนฉันก็รอค่ะ
24:32ดี ไปกันเถอะ ไป
24:35ไอ้
24:52เจ็ดปีก่อน
24:54ห้องดู
24:57ผู้สิตการกู
25:00พ่อเธอเป็นไงบ้าง
25:02การผ่าตัดรับรื่นดี ขอบคุณความผมอย่าจัดผู้สิตการกู
25:05ในพ่อเธอไม่เป็นไรแล้ว พวกเราควรจัดการ หรือระหว่างเธอกับบริษัตกูสื่อดีไหม
25:13เธอก็รู้การกับลอกของเธอกลางนี้ ทำให้บริษัตกูสื่อเสียหายแค่
25:20กู้ซึ่งไม่ใช่อุ่งกรณ์การผสล ตอนนี้เธอมีแค่สองทางเนื้อ
25:25ถ้าไม่เธอใช้ค่าเสียหายให้บริษัติกู้ซึ่ง ก็ต้องหาหลังฐานที่พิสุดว่าเธอไม่ผิด
25:41จำไว้ ในสายว่าทุกคน มักเห็นใจคนที่อ่อนกันทะหลัง
25:50ข้างนี้จะโชคดี ครั้งหน้า ฉันจะดูว่าเธอจะหนีวรอดไหม
26:20พี่ พี่มาได้ยังไง
26:23เธอยังยิ้มได้แบบนี้ ฉันละนับถือเลย
26:26พี่ เป็นอะไรใบ
26:28เจ็ดปีก่อน คนที่ซื้อตัวเจ้ารุย ให้ใส่ร้ายสู้ไปคือเธอใช่ไหม
26:33คือ ฉัน
26:35เธอก็รู้จักฉันดี ไม่มีหลักฐาน ฉันจะไม่พูด
26:41ใช่ เป็นฉันเอง
26:44ตอนนี้เธอก็ได้ทำทุกอย่างแล้วนี่
26:47ที่ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อพี่นะ
26:50พี่เป็นของฉัน
26:52ตั้งแต่ที่พ่อแม่รับฉันมาเลี้ยงในตอนนั้น
26:55พี่ก็เป็นของฉันแล้ว
26:56ตั้งแต่เด็ก
26:58เราตัวมาได้กัน
27:00พี่ปกต้องฉัน
27:02ดูแลฉัน
27:04ถ้าไม่มีสูไป
27:06เราก็จะได้อยู่ได้กันตลอดไป
27:08เธอบ้าไปแล้วんだ
27:19รู้ไหม นี่มันชีวิตคนเลยนะ คิดถึงผลที่ตามมาไหม
27:22ฉันไม่ได้บีบให้เธอตายนะ เพราะเธอไม่เคยคิดค่าตัวตายเลย
27:26ฉันก็แค่ให้เงินเธอเท่านั้นเอง และเธอก็เป็นคนเต็มใจเอง
27:30ฉันไม่เคยบีบังคับเธอเลยนะ
27:32รู้ไฟอ่ะ
27:33พี่ ฉันถูกบังคับค่ะ เป็นเพราะสูป่อยที่บังคับฉัน
27:39ยังก้าเทียงอีก
27:53ไม่มีทาง
27:55ฉันไม่อนุญาต
27:58เกินเยี่ยวยาแล้ว
28:04ฉันซื้อตัวเครื่องบินไว้แล้ว
28:07เธอรีบไปเถอะ
28:07เห็นน่าเธออีก
28:09ความสัมพันธ์ของเราrenate
28:12พร้อดนี่ Growing Aph adelante
28:14สู่สู่ไปคนเดียวไม่ได้
28:18ฉันไม่ไป
28:21ฉันไม่ไปจากพี่
28:23ไม่ไปตัดกับกรูลูกด้วย
28:26ถ้าเธอไป
28:28ฉันจะรักษาความสัมพันธ์พี่น้อง
28:31บอกกำยากว่าเธอไปเรียนต่อเมืองน่อ
28:33ถ้าเธอไม่ไป ฉันจะตัดความสัมพันธิ์พี่น้องกับเธอ
28:39เธอเลือกเองก็แล้วกัน
29:03เธอเลือกว่า Advent b
29:17ขอบคุณนึกไม่ออกหรอกว่า
29:19เด็กคุณนึกไม่ออกหรอกว่า
29:23ดิคคุณนึกไม่ออกหรอกว่า
29:28คุณนึกไม่ออกหรอกว่า
29:31เด็กคนหนึ่งที่เกิดจากการแอบคบชู่
29:36มีชีวิตในวัยเด็กยังไง
29:39ในตอนนั้น
29:41ชีวิตของฉันมืดหมดไปหมด
29:44จนป้าหลันประกติตัวขึ้น
29:47ตอนนั้น
29:49เขายังรับฉันกลับไปโดยไม่สนใจอะไรเลย
29:53เพราะฉันเป็นลูกติด
29:56งานแต่งงานก็ไม่ดีจัด
29:59ชีวิตไหวสาท 으ลllerралค่าของเขา
30:02ต่างก็เสียเวลากับฉัน
30:05เป็นเพราะฉันเอง
30:08ทำให้ชีวิตเขาไม่ได้แต่งงาน
30:12ดังนั้น
30:14เมื่อฉันรู้ว่า
30:17สมองของเข้าตายและนอนเป็นพัก
30:20ฉันก็ไม่สนอะไรทั้งนั้น
30:26ลูกหนัน ยกโทษให้กับสิ่งที่ฉันทำตอนนั้นด้วยนะ
30:33ฉันรู้สึกเสียใจ ที่ได้ตัดสินใจทำแบบนั้น
30:39เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าฉันควรทำยังไงดี
30:45เรื่องนี้ผมเองก็ผิด
30:48การต้องปกป้องคุณ เป็นสิ่งที่ผมควรทำแต่แรก
30:52เพราะป้าหลันเขาทำหน้าที่แทนผม ถ้าผมไม่ได้ลืมคุณ
30:57ผมของยื่นมือเข้าไปช่วย ป้าหลันอย่างไม่คิดชีวิตแน่นอน
31:01ดังนั้น ให้เรื่องหยุดเพียงเท่านี้เถอะนะ
31:05ต่อไปนี้ผมจะดูแลคุณอย่างดี ปกป้องคุณ
31:10จะไม่ให้ใครหน้าไหน มาทำร้ายคุณอีก
31:22คุณรู้ วันนี้ขอบคุณมากนะคะ
31:31คุณมากนะคะ
32:01กป้องคุณ
32:28พลังข puòลบ้าพิมๆ
32:58我们都安自清醒
33:01以为拥有好过失去
33:05天真的写下了放在
33:09交出自己
33:12如果我们回到原地
33:16是否还会相遇
33:19是否还会
33:23让等待
33:26瞬移
33:30我们都不愿意伤心
33:33你们会伤心
33:35还请你
33:37还以为拥有好过失去
33:40我们都不愿意伤心
33:42我们都不愿意伤心
33:44你们都不愿意伤心
33:45我们都不愿意伤心
33:47我们都不愿意伤心
33:48因为 remembering
33:49亲自心 dispute
33:50都过落地
33:51世间像大雨
33:53关ces谎言成谎
33:54我还再不透备结局
34:00以为故事还会继续
34:05用送着你远去背影
34:09红天自己
34:12原来未理
34:14再去提起
34:16กว่าอยู่นี่ดัง ชาวชิต
34:30นานๆ ทำไมยังไม่มาอีก
34:32เห็นทุระที่บริษัท สำคัญกว่าน้องสาวตัวเองได้อย่างไร
34:35จะเด็กคนนี้นี่
34:36คุณยา พี่ยังมีงานอีกหลายอย่างที่ต้องทำเนอะ
34:40อีกอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เพราะหนูจะไม่กลับมาสักหน่อย
34:44soort่ะ ฟอยเอ๋อ ลานะอยู่ที่มึงนอกคนเดียว
34:48ต้องดูแ Seungk แฮ ข้าแฮ bitches แฮ呆
34:54ยะลูกว่า ลานะ ชอบประหยัด
34:56แต่อันไหนที่ควรจ่อยก็ต้องจ่าย
34:58เพราะถึงที่นั่น
35:00ต้องโทรศัพทษธ์ภาย้าใบ่ ๆ นะ
35:02คุณย้า
35:04หนูไปแล้วย้าต้องดูแหละตัวเองให้ดี ๆ นะ
35:07บำเกลังคืนห้ามออกจากบ้าน
35:09ค่อย้าไม่ดีขี้หนาวด้วย แถมิ 감사합니다.
35:11อันต้องดูแลตัวเองอย่าที่ 가끔ouni
35:14ลีบไปเถอะ ย้าไม่อยากจากร้านเลย นะไปเถอะ
35:29ต้องโทลล้านมา ولاอยู่ i
35:39อินเตอร์คอนตินเมนเต้า พิธีเซ็นสัญญา
36:09ยินดีด้วยค่ะ ในที่สุดก็ได้เซ็นสัญญาร่วมกันสถี
36:25ยินดีเช่นกันครับ ที่ได้ร่วมงานกับเครือขายที่มีคุณภาพของพวกเรา
36:29ยินดีกับเธอด้วย ในที่สุดก็พ้นมนทิน
36:35ขอบคุณมากเอมี่
36:53ขอบคุณมากครับ อีกมากเผื่อ ชิกกันนิดนึงนะครับ
37:01ขอบคุณมากครับ
37:03ขอบคุณมากครับ
37:31เจอร์เจอร์เจอร์เจอ
38:01ร์เจอued иอร์เจอ
38:31如果我们回到原地 是否还会相遇 是否还会让等待 诚意
38:46我们都不愿相信 美梦破碎的太轻易 还以为抓紧了回忆 就够彻底
39:03心事轻轻 躲进眼底 眼泪轻轻 躲狂落地 时间像大雨 灌溉谎谎言
39:14真诚意 我还在不透结局 以为故事还会继续 用从这一远去背影 红填自己
39:30原人为力 再去提起 关于你的消息
39:38就算 清醒 思念 却 准备
39:51就算 清醒 却 准备
40:08就算 清醒 却 准备
40:09在走脸 智云谷论而言
40:10一直也成为 贷得
40:11就算 清醒 却 虚心