Category
🎥
Short filmTranscript
00:00คุณเห็นอะไรตอนที่คุณกอดพ่อคุณอ่ะ
00:04ฉันเห็นพ่อฉันถูกรถทน
00:08แล้วรถคันนั้นอ่ะ
00:11มันเป็นรถของคุณ
00:13แล้วฉันเห็นธับเบียนรถคันที่ชดพ่ออ่ะ
00:17มันเป็นรถของเบส
00:19เมื่อชี้พวกนี้เราบอกว่าเป็นของบรรยากิจ
00:21เหมือนที่เขาอาจจะมีเงินเป็นพันล้านก็ได้นะครับ
00:23เบสเขาจะทำได้ถึงขนาดนี้
00:25ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้ขนาดนั้น
00:38บรรยากิจวัชชาวิทย์
00:40เขาเป็นนักธุรกิจเครื่องประดับครับ
00:42แล้วทำไมที่ได้สนใจเรื่องมัน
00:44เขาเป็นคนขับรถชนท่านรองวาลาทรครับ
00:47อะไรนะ
00:51หนกแกว่างไหมอ่ะ
00:53ไม่ว่างอ่ะฉันทำงานอยู่
00:57แกไม่ได้เล่นมือถือยู่ต่อ
01:00ฉันอ่านข่าวอูย
01:11ฉันมีเรือวงอยากจะปรึกษากกันแหละ
01:15ฉันไม่ค่อยสบายใจเรื่องเบน
01:17แกจะมาปรึกษาฉัน เรื่องที่แกกำลังจะทิ้งเบนใช่ไหม
01:20เรื่องที่แกกำลังจะทิ้งเบน ใช่มั้ย ทำไมแกคิดอย่างนั้นอ่ะ
01:24หรือไม่จริงอ่ะ
01:26พาฉันมาที่นี่ทำไมอ่ะ
01:28อ้าว ก็พาคุณมาคุยกับคุณนัทเองครับ
01:32เผื่อจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น
01:35มันจะยิ่งหนักกว่าเดิมแล้วสิ
01:37เอาน่า เนี่ย แค่ได้เห็นหน้า ก็มีความสุขแล้วนะครับ
01:42นี้โง่ ฉันว่าแกเข้าใจอะไรผิดนะ
01:46ใช่ ฉันอ่ะเข้าใจผิด
01:48ฉันเข้าใจแกผิดมาตลอดเลย
01:51ฉันหลงคิดว่าแกเป็นเพื่อนที่ส่อนดีของฉัน
01:54แต่จริงๆแล้ว แกพร้อมที่จะทำลายหัวใจของฉันให้ฝ Perquè
01:57นี้ แผฝันว่ามันไปกันใหญ่แล้วนะ
02:00แกเป็น�니다า มาพูดเลย ฉันรู้หรอกน่ะ
02:02นี่ฉันว่ามันไปกันใหญ่แล้วนะ
02:04แกไม่ต้องมาพูดเลย
02:05ฉันรู้หรอกนะ
02:07แกกำลังจะหันหน้าไปหาพี่อักใช่มั้ย
02:10ทำไมแกคิดอย่างงี้เนี่ย
02:12อ้าว ก็ฉันเห็นไง
02:14วันก่อนแกจับมือกัน
02:17แล้วเมื่อวานนี้ฉันเห็นกับตาเลยนะ
02:19ว่าแกซบพี่อักเขา
02:21แล้วพี่อักก็กอดแกแน่น
02:23จริงไหมล่ะ ถ้าไม่จริงก็เถียงมาสิ
02:32อ้าว นี่ฉันจะบอกอะไรให้นะ
02:35ที่ฉันเห็นมันไม่ใช่แค่การเอามือมาตกบาดกัน
02:39ฉันหลงคิดนะ
02:40ว่าแกเนี่ยจะเป็นเพื่อนที่ฉันไว้ใจที่สุด
02:43แต่จริงๆแล้วแกมันเพื่อนสนิทคิดไม่ซื้อ
02:48เออ อยากคิดอะไรก็เชิญเลย
02:51เออ ฉันคิดแบบนี้แหละ
03:03อะไรนะ มันตรวจศอบบันชีบันดกิจเหรอ
03:08กี่บันชีละ
03:10ตอนนี้บันชีที่ใช้ชื่อบันดกิจถูกตรวจศ่อมหมดแล้วครับ
03:14ส่วนบันชีอื่นๆกำลังติดตามครับเจ้านาย
03:16มีเงินอยู่เท่าไร
03:18600 numerator
03:33ถ้าอย่างนั้นก็รีบเทยยอเงินออกมาได้แล้ว
03:37เพราะหลังจากนี่มันจะอายัฏมันชี้
03:41ผมได้ทำไปบ้างแล้วครับนาย
03:43พยายามกระจายเงินออกไปไกลตัวฉันหน่อย
03:46อย่าให้มันส่าวมาถึงฉันได้นะ
03:49รับรองมาไม่ถึงนายแน่ครับ
03:56ในเมื่อผู้กรองอักษณ์นี้
03:58มันกัดฉันไม่ปล่อย
04:03จัดการมันซะ
04:06ครับนาย
04:22เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นฝีมือของคุณ
04:28คุณขับรถชนพ่อฉันจนตาย
04:33จริง ๆ แล้วคุณก็เป็นหนึ่งในมาเฟียงเงินกู้พวกนั้น
04:40ตกลงว่านี่คือความจริงใช่ไหม
04:53ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
04:55คุณคือวิญญาณที่ฆ่าพ่อฉัน
05:00และมีความอาขาดแค้นต่อครอบครัวฉัน
05:05ทำให้วิญญาณของคุณไม่อยู่กับฉันอย่างนั้นเหรอ
05:21กลับมาแต่วันเลยลูก
05:22ค่ะ
05:25มีอะไรหรือเปล่านัท
05:28เปล่าค่ะแม่
05:30เดี๋ยวนัทลูก
05:33ทะเลาะกับผู้กรมหรือเปล่า
05:35ผู้กรมไม่เกี่ยวหรอกค่ะ
05:37แม้ว่าถ้าทางนั้นจะต้องมีอะไร
05:40แล้วก็ต้องเป็นเรื่องใหญ่ด้วย
05:42ค่ะ
05:44มีอะไรลูกบอกแม่มาสิ
05:46มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
05:49นัทรู้แล้วเหรอว่าใครค่ะ
05:50นัทรู้แล้วเหรอว่าใครฆ่าพ่อ
05:54อะไรนะ
05:56มันไม่ใช่ปวดที่แหงนะแม่
05:58มันตั้งใจจะขับรถชนพ่อ
06:01มันตรงใจฆ่าพ่อ
06:03เพราะพ่อคือศัตรูของมัน
06:05ใครลูก
06:07คนที่นัทรักมากที่สุด
06:15มนงงหมุนหมุนแล้วนะคะ
06:17นัทบอกว่าคนที่ฆ่าพี่ทร
06:18คือคนที่เขารัก
06:23หลานนัทพูดอย่างนั้นเหรอครับ
06:26มนถามเท่าไรเขาก็ไม่ยอมบอกนะคะ
06:28คุณสิริชาติพอจะรู้ไหมคะ
06:30ว่าคน ๆ นั้นคือใคร
06:34บอกตามตรงนะ
06:37ผมเองก็งงไม่ต่างจากคุณมน
06:42แล้วยิ่งมาได้ยินที่หลานบอกว่า
06:44เป็นคนที่หลานรัก
06:49ผมก็ยิ่งนึกอะไรไม่ออก
06:53เขาคือใครคะ
06:58อัขนีเพิ่งให้ผมดูข้อมูลหลักฐานที่เขาเพิ่งสืบพบ
07:03ตอนแรกพวกเราคิดว่า
07:06กำลังจะร่วมตัวมาเฟียร์ใหญ่ที่สุดได้อยู่แล้ว
07:10แต่ไป ๆ มา ๆ
07:12เราสืบพบว่า
07:15มีบุคคลคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังคนทั้งหมด
07:19คน ๆ นั้นชื่อบันดกิจ
07:22ทำธุรกิจเครื่องประดับ
07:24บันดกิจที่เป็นคนรักของนัท
07:27ครับ แต่ว่าคุณมนอย่าเพิ่งอะไรเลยครับ
07:31ผมเองก็ยังไม่กล้าสูบอะไร
07:49ทำกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร
07:51ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนรักกันไง
07:55ให้มันรู้ไปนะนัท
07:57ว่าฉันจะสู้แกไม่ได้
08:10ขอบคุณนะครับพี่อัท
08:12ที่ยอมให้ฉันสู้กับเธอ
08:14ฉันจะสู้กับเธอ
08:16ขอบคุณนะครับพี่อัท
08:18ที่ยอมมาพบนกหลังนี้
08:20ก็คุณนกบอกว่าเป็นเรื่องของคาดบาดตาย
08:24ใช่ค่ะ มันสำคัญขนาดนั้นจริง ๆ สำหรับนก
08:32ถ้ามันสำคัญกับคุณมาก
08:35ยังไงผมก็รับฟังคุณอยู่แล้ว
08:37คุณพามาได้เลยครับ
08:42พี่อัท คิดยังไงกับนัทค่ะ
08:45ในใจของผมมีแต่คุณนัทคนเดียวเท่านั้นครับ
08:49ทั้งนั้นที่เขาปฏิเสธพี่
08:51แล้วเขาก็ยังมีคนที่เขารักอยู่แล้ว
08:54อย่างนั้นหรอคะ
08:57ครับ ท่านทางที่ในใจของเขามีแต่นายเบน
09:03แต่ผมก็ยังเลิกรักเขาไม่ได้
09:05ไม่รู้สึกบ้างเหรอเขาว่าความรักของพี่มัน
09:10มันไร้ค่าสำหรับเขา
09:12แล้วความรักของคุณนัทกับนายเบน
09:15มันไม่ยิ่งไร้ค่าไปกว่าเหรอครับ
09:17ทั้ง ๆ ที่เขาอยู่คนละโลกกัน
09:19แต่เขาก็ยังเลิกรักกันไม่ได้
09:22ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าถึงที่สุดแล้ว
09:27เขาก็ไม่มีวันได้เป็นของกันแล้วกัน
09:32มันก็คงจะเหมือนกับความรู้สึกของนกตอนนี้มั้งคะ
09:36ที่ไม่ว่านกจะพยายามขนาดไหน
09:39พี่อักก็ไม่มีทางเปิดใจให้กับนก
09:46ความรักนี่
09:50มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาหรอกครับ
09:52แต่มันอยู่ที่ความรู้สึกครั้งแรกที่เราพบกัน
09:57ถ้ามันไม่ใช่
09:59อย่างไรมันก็ไม่ใช่
10:05มันก็คงเหมือนกับ
10:08ที่คุณนัทรู้สึกกับผม
10:12ต่อให้ผมพยายามมากแค่ไหน
10:16ผมก็ไม่ใช่สำหรับคุณนัทอยู่ดี
10:22มันก็คงจะเหมือนกับความรู้สึกของนกนั่นแหละค่ะ
10:27พี่อักคือคนที่ใช่สำหรับนก
10:30ไม่ว่านานแค่ไหน
10:32มันก็จะเป็นแบบนั้นตลอดไปค่ะ
10:46มันเหมือนมีคนสกดลอยตามโรสนะคะ
10:49แล้วพอโรสตัดสินใจเดินกลับไปดู
10:51เขาก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้วค่ะ
10:53อยากให้ผมช่วยอะไรเหรอครับ
10:55ช่วยมานอนข้างที่นี่สักพักได้ไหมคะ
11:15โปรดติดตามตอนต่อไป
11:45โปรดติดตามตอนต่อไป
12:16ผู้กล้องเหรอคะ
12:18นี่โรสเองนะคะ
12:20คือว่าร้อนมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือผู้กล้องหน่อยค่ะ
12:34ผู้กล้องค่ะ
12:36เป็นอย่างไรบ้างครับ
12:38คือว่าเมื่อตอนใบค่ะ
12:41ที่โรสไปทำงาน
12:42ขากลับ
12:43มันเหมือนมีคนสกดลอยตามโรสนะคะ
12:46แล้วพอโรสตัดสินใจเดินกลับไปดู
12:47เขาก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้วค่ะ
12:49โรสกลัวค่ะ
12:50ว่าจะเป็นคนที่จะลุกก่อนส่งมา
12:52เขาเคยขู่โรสไว้
12:55ถ้าอย่างนั้นเขาไปคุยข้างในกันดีกว่าครับ
13:13นี่ดูสิค่ะ
13:14มือโรสยังสั่นอยู่เลยอะค่ะ
13:16น้ำนี่ก็จิบไปสามสี่แก้วแล้ว
13:20ครับ
13:21แล้วยังไงนะครับที่คุณโรสบอกว่า
13:22นายจุรกรมาขู่กับโรสนี่
13:24เขาอย่างไรบ้างนะครับ
13:26ก็เรื่องที่ฟองอย่างไงค่ะ
13:28เขายอมอยากก็จริง
13:29แต่เขาทำเพราะว่ากลัวเสื่อมเสียชื่อเสียง
13:32แล้วเขาก็ขู่อาคารโรสไว้ด้วยค่ะ
13:36เขาขู่ห่วงอย่างไรบ้างครับ
13:38ถ้าเธอกลับจะทำร้ายร่างกาย
13:40หรือว่าจะเอาชีวิตนี่
13:42ความผิดใดแรงนะครับ
13:43เราสามารถดำเนิดครineesกับเขาได้เลย
13:45มันไม่ถึงǂนาดนั้นนะครับ
13:47เขาบอกว่าเขาจะทำให้โรสมีชีวิตอยู่
13:50อย่างไม่มีความสุขเลยค่ะ
13:52แค่นี้เอาผิดเขา累มั้ยค่ะ
13:54มันเป็นคดีระหูโทษนะครับ
13:57ยิ่งถ้ายังไม่มีการทำอะไรตามที่ขู่ไว้เนี่ย
14:01เจ้าหน้าที่ก็จะเรียกมาประนิปนอม
14:03ตักเตือนนิดหน่อยแล้วก็ปล่อยตัวไปครับ
14:06นี่เท่ากับว่าไม่มีใครช่วยอะไรโรซได้เลยใช่ไหมคะ
14:09ต้องรอให้เรื่องเกิดก่อนหรือไงถึงจะทำได้
14:12นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าตอนที่บิ๊กอยู่นะ
14:14เขาไม่มีทางมาขู่โรซได้แบบนี้หรอก
14:18ใครนะครับ
14:19บิ๊กค่ะเพื่อนของโรซเอง
14:23เขาชื่อจริงชื่ออะไรครับ
14:26บันนกิจค่ะ
14:29บันนกิจวัชชาลาวิทย์
14:31แต่ว่าผู้กองไม่น่ารู้จักหรอกมั้งคะ
14:33น่ะ
14:44ชื่อคุณมากเลยนะครับ
14:48เอาเป็นว่าเรื่องของคุณโรซกับนายเจ้ารกรเนี่ย
14:51ถ้าผมเจอเขาผมจะตักเตือนให้แล้วกันนะครับ
14:54แต่ว่าผู้กองค่ะตอนนี้โรซไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ
14:58โรซไม่รู้ว่าเขาอาจจะบ้าคลั่งทำอะไรก็ได้ขึ้นมาหรือเปล่า
15:02คือรสอยากให้ผู้กองช่วย
15:09ไม่มีอะไรค่ะ
15:11รสเกรงใจ
15:14อยากให้ผมช่วยอะไรหรอครับ
15:18ถ้าเกิดว่า
15:22ถ้าเกิดว่าผู้กอง
15:26ช่วยมานอนข้างที่นี่สักพักได้ไหมคะ
15:33คือ
15:36ช่วงนี้ผมเล่นงานหนักมากเลยนะครับ
15:39คือผมต้องเคลียร์งานที่หน่วยเกือบทั้งคืนเลย
15:44ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะครับ
15:49ไม่เป็นไรค่ะ
15:51รสก็นึกว่าอยู่แล้วแหละ
15:56เอาเป็นว่าเดี๋ยว
15:57ผมให้สอนออกที่นี่ส่งสายตรวจมาตรวจบ้านคุณรสเป็นระยะแล้วกันนะครับ
16:03แต่ถ้ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น
16:05คุณรสโทรหาผมได้ทันทีเลยนะครับ
16:09ขอบคุณค่ะ
16:23ผู้กองไปหาคุณรสมาเหรอคะ
16:25แล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ
16:28เขามีปัญหากับสามีเก่าที่กำลังจะหยาขาดจากกันนะครับ
16:33ตกลงคือเขาจะไม่หยาอีกแล้วเหรอคะ
16:36ก็หยาครับ แต่เพราะเรื่องหยานี่แหละครับที่ทำให้มีปัญหา
16:40คือนายจารูกรนี่ขู่ว่าจะทำให้คุณรสใช้ชีวิตอย่างไม่เป็นสุข
16:45แล้วเมื่อกลางวันนี้คุณรสเขารู้สึกว่ามีคนแอบติดตามเขามา
16:49เขาเลยโทรหาผมเพื่อให้ผมไปช่วยนะครับ
16:53อย่างนั้นก็ดีนะคะ ผู้กลองก็ควรจะดูแลเขาให้มากขึ้น
17:00ไม่ต้องจงใจผักใส่ผมขนาดนั้นก็ได้ครับคุณนัท
17:04ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือนัทหมายถึง
17:07คือถ้าผู้กลองจะขอข้อมูลจากเขานี่ ผู้กลองก็ควรจะดูแลเขาให้ดีๆ
17:12พูดถึงข้อมูลจากคุณรสนี่ฮะ ผมมีคาวใหม่อีกเรื่องหนึ่งครับ
17:17อะไรคะ
17:19คุณรสนี่ค่าวสนิทกับนายบิ๊กบัญญติธของคุณนะครับ
17:26อะไรนะคะ
17:28คือข้าวเป็นเพื่อนสêteินดีกับนายบิ๊ก หรือว่านายเบนตอนที่อยากมีชีวิตออกอยู่นั้น
17:34แล้วทำไมเบนไม่เคยบอก
17:35ที่ยังมีชีวิตอยู่นั่นแหละครับ
17:38แล้วทำไมเบนไม่เคยบอก
17:40ก็
17:42นั่นสิครับ
17:43ทำไมเขาไม่บอกละครับ
17:47เขาคง
17:48จำไม่ได้ละมั้งคะ
17:49คือ
17:50เขาก็ลืมหมดทุกอย่างละคะ
17:53แต่ถึงยังไง
17:55ตอนนี้ก็คงไม่สำคัญละละครับ
18:05ถ้าคุณโรสรู้จักเบนเนี่ย
18:08แล้วเคยเป็นภรรยาของนายสารกรเนี่ย
18:11งั้นก็แสดงว่า
18:12เขาก็ต้องรู้ว่าทุกคนเนี่ย
18:13เกี่ยวกล้องกับนายกรรมชัยใช่มั้ยคะ
18:16ผมก็คิดแบบนั้นละครับ
18:18คงต้องพึ่งเขา
18:19สืบหาข้อมูลจากเรื่องนี้อีกทางหนึ่ง
18:24แต่ว่าวันนี้เนี่ย
18:26ที่ผมหาคุณนัส
18:27งั้นพวกเขาก็น่าจะถามด้วยนะครับว่า
18:30เขาเป็นมากกว่าเพื่อนรึเปล่า
18:33นั่นสิครับ
18:35ทำไมผมถึงไม่ได้ถาม
18:38หรือไม่ได้ยังไง
18:40งั้นผู้กรก็น่าจะถามด้วยนะครับว่า
18:42เขาเป็นมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า
18:46นั่นสิครับ ทำไมผมถึงไม่ได้ถาม
18:50หรือไม่ได้ยังไง
19:00ก็อย่างที่ฉันบอก
19:03พี่อักไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ
19:05เขาจะต้องตามไปยีนัทต่อชั่ว ๆ
19:08แล้วเยนัทถึงแม้จะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับพี่อัก
19:12แต่เยนัทก็ไม่ได้มีคุณอยู่ในหัวใจแล้ว
19:15มันก็ไว้ใจไม่ได้อยู่ดี
19:17ไว้ใจไม่ได้ยังไง
19:19ก็พี่อักเขาทั้งหล่อ ทั้งมีเสน่ห์
19:22ผู้หญิงที่ไหนก็เขาชอบมันทั้งนั้นแหละ
19:24ไม่แน่สักวันเยนัทอาจจะใจอ่อนก็ได้
19:26คุณรู้ได้ไงว่าคุณนัทเนี่ยจะกล้าย่างผู้กล่องจากคุณ
19:31ฉันก็หวังว่าเยนัทคงไม่กล้าทำแบบนั้น
19:34แต่ถ้าคืนเยนัทกล้าทำขึ้นมาก็ต้องเจอกันสักตั้ง
19:38ถ้าอย่างนั้นก็สบายใจได้
19:39สบายใจไม่ได้
19:42ก็ไหนคุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมเลย
19:45นี่ นายจะไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เยนัทกลับมาเป็นของนายเลยเหรอ
19:48จะให้ผมทำยังไงล่ะ
19:50ในเวลาผมเป็นคนฆ่าพ่อเขาอะ
19:53มันจริงหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
19:56นายยังจำไม่ได้เลย
19:58ก็เพราะว่าผมจำไม่ได้ไง
20:00ผมก็เลยไม่รู้ว่ามันจริงหรือไม่จริงอะ
20:02ผมเองก็ยังงงงอยู่เลย
20:04อ๋อ งงงอยู่เลย
20:06เออ เชิญนายงงงเบอร์ๆอะไรไปเถอะนะ
20:09มันไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมาหรอก
20:10ทำไมนายไม่พิสูจน์ให้เฮียนัทเห็นว่านายไม่ได้ทำ
20:13ผมเองก็อยากจะพิสูจน์
20:15เออ พิสูจน์
20:17แต่ถ้านายพิสูจน์ไม่ได้เนี่ยนะ
20:19รับรองทั้งนายและกับฉันนี่
20:21มีหวังที่เศร้าเซงแน่ๆ
20:23นายต้องเสียเฮียนัทไป
20:25ส่วนฉันก็ต้องเสียพี่อักไปชั่วๆเลย
20:40เจ้าไนยครับ
20:43เฮ้ย ทุชาย
20:47เอ็งบิ๊ก
20:51ผมดูเรื่องในเบนตะกิตแล้วนะ
20:54ท่าท่ามันแปลกๆ
20:56ยิ่งคนประวัติมันดูด้วยแล้ว
20:59ยิ่งน่าสงสัย
21:01มีอะไรเกิดขึ้น
21:03ผมมีความสงสัย
21:05ของจิตรา
21:07ที่ทำให้คนเช่นกับฉัน
21:08แล้วยิ่งน่าสงสัย
21:11ทำธุรกิจเครื่องประดับแต่เพียงอย่างเดียว
21:12แต่ทำให้มันลำรวยเป็นพัน ๆ ล้าน
21:16ผมกำลังไล่ตรวจสอบอยู่ครับ
21:18หลักฐานทางการเงินของของมันอ้อมไปไกลมาก
21:21ถ้าอยากได้หลักฐานชัด ๆ
21:22อาจจะต้องใช้เวลาหน่อยครับ
21:26ผมกำลังคิดอยู่นะว่า
21:27เพราะว่าเรื่องกลุ่มในกรรมชัยนี่ผมอาจจะโอนให้มงคลไปทำแทนคุณนะ
21:37ส่วนคุณนี่ผมจะพอหมายงานอื่นให้ทำ
21:42ทำไมล่ะครับ
21:44เรื่องนี้ผมจอกลงไปลึกมากแล้วนะครับ
21:48อาจจะลึกเกินไปด้วยซ้ำ
21:50คุณไม่รู้ตัวหรอก
21:52คุณอาจจะกำลังขุดข้อมูลอยู่ในหลุมลึก
21:55โดยที่ไม่ทันมองว่าบนพื้นดินมันกำลังเกิดอะไรขึ้น
22:01ผมอยากให้คนใหม่มาทำแทนคุณ
22:05เผื่อเขาจะมีความคิดที่แตกต่าง
22:07มองอะไรที่กว้างจากเริ่ม
22:11อะไรที่ผมพลาดไปหรือคิดไม่ถึงนี่
22:14หัวหน้าก็แนะนำผมได้นะครับ
22:15ผมพร้อมจะเสือบหาข้อมูลเพิ่มเติมอยู่แล้ว
22:17ผมแค่ต้องการมุมมองใหม่ๆจากคนอื่นบ้าง
22:24จากคนใหม่บ้าง
22:25แต่ให้คนใหม่มาทำเขาก็ต้องเริ่มต้นใหม่
22:28มันไม่เสียเวลาแย่หรอครับ
22:30ตอนนี้เธอกับผมเนี่ย
22:31มีข้อมูลขบวนการของนายกรรมชัยมากที่สุดแล้วนะครับ
22:34แล้วคุณไม่คิดบ้างเหรอ
22:36ว่าผมอาจจะมีภารกิจสำคัญกว่านี้
22:40มอบหมายให้คุณทำ
22:41ผมพร้อมจะทำอยู่แล้วครับ
22:43แต่ขอให้ผมปิดจอบเรื่องนี้ให้ได้ก่อน
22:46อีกไม่นานแล้วครับหัวหน้า
22:47ผมขอร้อง
22:49หัวหน้าก็รู้เนี่ย
22:50ว่าผมมาทำเรื่องนี้เพราะอะไร
22:52ผมจะไปต้องทำเรื่องนี้ครับ
22:55เป็นหน้าที่ของลูกชาย
23:12นัท
23:14นี่มือแม่นะลูก
23:17ขอโทษค่ะ
23:21เมื่อไหร่น่ะจะบอกแม่สักทีล่ะ
23:25บอกอะไรแม่
23:27ก็เรื่องคนที่ขับรถชนพ่อ
23:32เรื่องนี้มันยังต้องใช้เวลาพิสูจน์แหละแม่
23:35ไม่ต้อง
23:37ไม่ต้อง
23:38เรื่องนี้มันยังต้องใช้เวลาพิสูจน์แหละแม่
23:41แล้วที่ลูกบอกว่าเขาคือคนที่ลูกรักน่ะ
23:43มันหมายความว่าอะไร
23:44เขาคือใคร
23:46ไม่ใช่ผู้กลองอาคานีเหรอ
23:47นัทบอกแล้วไงแม่
23:48ว่าไม่ใช่ผู้กลองอาคานี
23:50แล้วเขาเป็นใครล่ะ
23:51แม่ไม่เคยเห็นลูกรักใครสักคนเลย
23:53ก็เพราะเขาไม่ใช่
23:54ไม่ใช่
23:59ไม่ใช่คนที่นัทรักอีกต่อไปแล้วล่ะ
24:03ยังไงแม่ก็อยากจะรู้ว่าเขาคือใคร
24:08แม่ไม่ต้องรู้หรอก
24:10เพราะถ้าเขาไม่ดีจริงๆ
24:13แม่จะอันตรายไปด้วยนะ
24:18นัทไปพักขอนก่อนนะฮะ
24:24โอเค
24:55อุ๊ย
24:59มาไม่ทุ่มให้เสียงเลย
25:00แม่
25:02ผียังกลัวผีก็ได้นะคุณเนี่ย
25:09ผมก็แค่อยากให้คุณขำนะครับ
25:15ฉันขำไม่ออกหรอกนะ
25:18นี่ นายรู้มั้ย
25:21ว่าตอนนี้
25:23ฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปที่ไหนแล้ว
25:26อยู่บ้านคุณนัทเนี่ย
25:28ก็ไม่กล้าประกดตัวให้เขาเห็น
25:36ผมอยากช่วยคุณได้จังเลยครับ
25:43ที่จริงเนี่ย ฉันรู้นะ
25:46ว่าเจ้านายของนายรู้ว่าอะไรมันเป็นอะไร
25:49แต่บางเอิญฉันดันเป็นสตูกับเขา
25:51ฉันก็เลยเลิกหวัง
25:56คุณ ไม่จริงหรอกครับ
26:00ผมรู้ว่าเจ้านายของผมนี่เป็นคนดี
26:02เขานี่ต้องช่วยคุณได้แน่ ๆ
26:04มา เราไปกันครับ
26:07จะไปไหน
26:14นี่นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย
26:16ก็พามาหาคนที่จะช่วยคุณไงครับ
26:18ใครอ่ะ
26:21คงนอนไปแล้วครับ
26:22ตามผมมาครับ
26:33นี่ไงครับ เขาอยู่นี่
26:42ไปจากทุกคนเนี่ยนะ
26:43ใช่ครับ
26:44เจ้านายผมเนี่ย เขาต้องช่วยคุณได้แน่ ๆ
26:46ก็คุณบอกเองไม่ใช่เหรอครับ
26:48ว่าเจ้านายผมเนี่ย
26:49เขารู้จักกับนายกรรมชัยดี
26:51เพราะฉะนั้นแล้วเนี่ย
26:52ผมว่าเขาต้องรู้ว่าคุณเนี่ย
26:54เกี่ยวกับกับนายกรรมชัยหรือเปล่า
26:55แต่ว่าเขาถือว่าฉันเป็นศัตรูของเขานะ
26:57และเขาจะช่วยฉันเหรอ
26:59โอ้ คุณ เดี๋ยวผมเนี่ย
27:01จะช่วยพูดให้เองครับ
27:02จะช่วยอย่างไรหรอ
27:04จะคุยกันอย่างนั้น Hybrid ขึ้นมาเหรอ
27:06จะบุกทำไมละครับคุณ
27:08ก็ทำแบบที่คุณเคยเล่าให้ผมฟังสิ
27:10แบบที่คุณทำกับคุณนัทไงครับ
27:12เอานั่นเลยเหรอ
27:14เอานั่นเลยครับ
27:23เฮ้ย นี่ ฉันไม่ได้เข้าไปถ Burke
27:27ถ้าเข้าไปแล้วเจ้าคิดหูที่จะทำอย่างไรวะเนี่ย
27:32เฮ้ย
27:34เอาไว้
27:35ก็ได้
27:36งั้นลองดูกันแล้วกัน
28:03สวัสดีครับเจ้านาย
28:10เจ้านายครับ
28:13เฮ้ย ชูชัย
28:15ผมคิดถึงเจ้านายเกินเลยครับ
28:17แกตายไปแล้วนี่ว่ะ
28:18ใช่ครับ แต่เจ้านายไม่ต้องกลัวผมนะครับ
28:21ผมไม่ได้มาหลอกครับเจ้านาย
28:23คือผมพาคนมาขอความช่วยเหลือครับ
28:26นู้นไงครับ
28:33ไอ้บิ๊ก
28:35ฉันบอกนายแล้วเห็นไหม
28:37นี่แกมาทำอะไรในบ้านฉันเนี่ย
28:40ใจเย็นๆก่อนครับเจ้านาย
28:42คือว่าตอนนี้เนี่ย
28:43คุณเบนแกกำลังเดือดร้อนครับ
28:45ผมก็เลยพาแกเนี่ย
28:46มาขอความช่วยเหลือจากเจ้านายเองครับ
28:49แต่ไอ้นี่มันไอ้บิ๊ก
28:51มันเป็นศัตรูของฉัน
28:52มันทำให้ฉันกับเมียต้องเลิกกัน
28:55เรื่องนั้นมันคนละเรื่องกัน
28:57บิ๊กเบนที่ไหนฮะ
28:58มันคนละคน
29:00มันจะคนละคนได้ยังไง
29:01แกก็เป็นตัวแกนั่นแหละ
29:04เออ แล้วแกมากับชูชายได้ยังไง
29:07ในเมื่อแก
29:11ก็ใช่น่ะสิ
29:12ฉันตายแล้ว
29:15ตาย
29:19เจ้านายครับ
29:20ผมรู้นะครับว่าเจ้านายเนี่ย
29:22โกรธเขาอยู่
29:24เจ้านายเป็นคนดีนะครับ
29:25พอจะช่วยเขาได้ไหมครับ
29:27คือตอนนี้เนี่ย
29:28เขาเนี่ยถูกใส่ความ
29:30ว่าอยู่เบื้องหลังนายกำชัย
29:32เป็นมาเฟียตัวใหญ่ครับ
29:37ผมเพิ่งรู้ว่าผมมีบัญชีเป็นสิบสิบบัญชี
29:40มีเงินเกือบพันล้าน
29:55ก็ใช่อ่ะดิ
29:57แกเป็นมาเฟียตัวใหญ่
29:59มีเงินเป็นพันล้าน
30:14เขาสารภาพกับแกเหรอ
30:15นัทแกเชื่อฉันเถอะนะ
30:17นายจารูกรเป็นคนทำทุกเรื่องจริงๆ
30:19ก็ถ้าแกอยากให้ฉันเชื่อเนี่ย
30:21แกต้องหาราฐามาให้ฉันรู้ดิ
30:22ก็ใช่อ่ะดิ
30:23แกมันเป็นมาเฟียตัวใหญ่
30:26มีเงินเป็นพันล้าน
30:28เฮ้ย มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงเหรอ
30:31ทำไมจะไม่ได้อ่ะ
30:33ก็ในเมื่อฉันเป็นคนทำทุกอย่างเอง
30:36กลับมือ
30:38แกทำอะไรอ่ะ
30:42บัญชีทุกบัญชีเนี่ย
30:44ฉันเป็นคนเปิดเองแหละ
30:46แล้วก็โอนเงินจากบัญชีเครื่องแขกคุณกรรมชายไปให้แก
30:49แกก็เลยเป็นมาเฟียตตัวใหญ่ไง
30:54โอ๊ย หลุดปากโคตรไปหมดแล้ว
30:58อ้อ ลืมไป
31:00พวกแกสองคนเนี่ย
31:02ตายเป็นผีลงหลุมไปหมดแล้ว
31:09ฉันกะจะให้แกเนี่ย
31:11ไปไม่รอด
31:12ให้แกไปนอนในคุกไงไอ้บิ๊ก
31:15พวกแกแค้นฉันเหรอ
31:16ก็อ่ะดิ
31:17ฉันเกลียดแก
31:19ฉันกะจะเล่นงานแกได้แต่คราวที่แล้วแล้ว
31:22แต่ก็นั่นพลาด
31:24แต่คราวนี้แกก็นั่นตายไปเองซักอย่างนั้น
31:27เสียดายเว้ย
31:28โคตรเสียดายเลย
31:30คราวที่แล้วอะไรเหรอ
31:31แกจะเล่นงานฉันเรื่องอะไร
31:34แต่นี่ห้าคนตายนะเว้ย
31:36ฉันขับรถชนตำรวจ
31:38เป็นพ่อของไอ้นักขาวคนหนึ่ง
31:39อุตส่าห์สวมแปลงทำเบียงรถแกอย่างนี้
31:42แต่สุดท้ายพยานคนนั้นมันกลับไม่เห็นสิ
31:45แกก็เลยรอดไม่ได้
31:47ไม่อย่างนั้นหรอก
31:49วันนี้แกก็ได้นอนในคุมด้วย
31:52ผิด
31:54แกเองเหรอ
31:55ที่เป็นคนขับรถชนพ่อของคุณนั้น
31:57ก็เออดิ
31:59ฉันฆ่าไอ้ตำรวจได้เองกลับมือเลย
32:02ทำไม
32:05เฮ้ย
32:05ทำไม
32:09สะใจเว้ย
32:10ฉันสะใจเว้ย
32:33ผมไม่นึกเลยอะ
32:35ว่าเจ้านายจะเป็นคนแบบนี้
32:40ขอโทษนะครับ
32:41นายไม่ได้ทำอะไรผิดนะ
32:44ถ้านายไม่พาฉันมาที่นี่
32:46เราก็คงไม่รู้ความจริง
32:48นายช่วยฉันมากๆเลย
32:53ตั้งแต่เกิดเรื่องนี้
32:56ผมก็ไม่ยอมไปไหน
32:58เพราะผมเป็นห่วงเจ้านาย
33:01กลัวว่าจะมีใครมาทำร้ายผู้มีประคุณของผม
33:05แต่กลับกลายเป็นว่า
33:08ผมถูกหลอกมาตลอด
33:10เจ้านายเขาทำอย่างนี้กับผมได้ยังไง
33:18ตอนนี้นายก็ควรจะรู้ได้แล้วว่า
33:21นายกับเขาไม่มีอะไรติดค้างอีกต่อไปแล้ว
33:25นายควรจะหมดห่วงเขาได้แล้ว
33:37ใช่ครับ
33:40ผมไม่ต้องห่วงเขาอีกแล้ว
33:50นี่ผมเป็นอะไรครับ
33:54นายหมดห่วงแล้วไงล่ะ
33:56ถึงเวลาที่นายจะต้องไปสู่พบใหม่แล้ว
34:01ผมไม่รู้อะ
34:03แล้วผมจะไปที่ไหนอะครับ
34:06พบที่สมควรกับคนดีๆอย่างนายไง
34:08พบที่นายจะมีแต่ความสุข
34:38เฮ้ย
34:54ฝันเหมือนจริงอะไรขนาดนี้วะเนี่ย
34:56เฮ้ย
34:58นี่
34:59จะเรียกว่าฝันดีหรือฝันร้ายดี
35:03ไม่สิ
35:04มันต้องฝันดี
35:06เสียดายที่ไอ้บิ๊กไม่ได้มาเห็น
35:08ไม่ได้มาได้ยินด้วยตัวกับมันเอง
35:10ผมได้ยินครับว่าคนกำลังมี easing
35:27ผมได้ยินว่าคนกำลังมี
35:32ผมกับตำลัวนะ
35:33ไม่มี
35:36ผมไม่ไปยุ่งกับพวกมันอยู่แล้ว
35:37ผมเป็นคนทำมาหากินแบบสุจริต
35:44บางทีคนสุจริตก็อาจจะต้องเจอกับเรื่องที่ไม่ขาดฝัน
35:48เป็นเรื่องที่มันน่ารำคาญ
35:50อย่างเช่นเสียนที่มันต่ำเท้า
35:54ผมมาเสนอวิธีถอนเสียนที่มันต่ำเท้าให้กับคุณ
36:00ไหนคุณลองบอกสิ ที่คุณคิดจะช่วยผม
36:02ผมสามารถกระจายเงินของคุณไปในบัญชีใหม่ได้หลายร้อยบัญชี
36:09โดยที่ตำรวจไม่รู้เลยว่าเป็นเงินของคุณ
36:12แล้วเงินผมมันจะสูญหายหมดไหม
36:16จริง ๆ แล้วมันก็คือบัญชีของคุณเอง
36:19ทั้งหมดจะถูกเก็บในแอคเข้าของคุณ
36:22ลายเซ็นต์ก็เป็นลายเซ็นต์ของคุณ
36:25ไม่มีใครสามารถยุกได้ ผมรับรองความปลอดภัย
36:32ก็ไม่มีเวลามาถึงคุณ
36:36แล้วที่คุณบอกว่าเป็นร้อยบัญชี
36:39ผมจะจำได้ยังไงว่าเป็นของใครบ้าง
36:43มันจะเป็นของคน ๆ เท่านั้น
36:46ใคร
36:48นายบรรณิกิลวาชารวิน
36:52มันเป็นเครื่องแค่ไหน
36:54ผมไม่เคยได้ชื่อไม่เลย
36:57มันเป็นไอ嫌ว
36:59เป็นศัตรูของผม
37:02มันทำให้ผมกับเมียต้องเลิกกัน
37:08ก็ลองดู
37:10ถ้ามันช่วยถอนเสียงที่เท้ามือออกได้
37:14ผมร่วมมือด้วย
37:25สรุปว่าในจริงก่อน
37:26เป็นคนขับรถชนพ่ออีนัทอย่างนั้นเหรอคะ
37:28ใช่ครับ
37:29แล้วก็เป็นคนเปิดบัญชีปลอมใส่ความหมูด้วยนะครับ
37:32โอ้โห ไม่น่าเชื่อเลยนะครับ
37:34ว่าคนหน้าตาดี ๆ อย่างในจริงก่อนเนี่ย
37:36จะทำเรื่องเลวสามได้ขนาดนี้
37:38โอ้โห นี่คนเรานี่ดูแต่ภายนอกไม่ได้แล้วนะครับ
37:40ว่าเป็นคนดีหรือว่าเป็นคนเลว
37:44แบบนี้ฉันคิดว่าพวกเราน่าจะทำอะไรสักอย่างแล้วค่ะ
37:47ถูกต้องครับ
37:48เราต้องรีบบอกคุณนัทนะครับ
37:50ว่าผมนี่ถูกใส่ร้าย
37:51ค่ะ
37:52แล้วคุณนัทจะต้องดีใจมาก ๆ เลย
37:54เหมือนความรู้สึกผมตอนนี้ค่ะ
37:56ทุกคนจะต้องดีใจมาก ๆ เลยค่ะ
37:58โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉัน
38:00ฉันจะดีใจมาก ๆ เลย
38:02ถ้าคุณและก็เยนัทกลับเมื่อคืนดีกัน
38:04ฉันจะได้หมดคู่แข่งปีหนึ่ง
38:06ข่าวดีแบบนี้ต้องรีบเลยนะครับ
38:08ต้องรีบเลยค่ะ
38:10ฉันอยากจะเห็นหน้าอีนัทจริง ๆ เลย
38:12ถ้ารู้เรื่องนี้แล้วจะทำหน้าอย่างไร
38:18นี่แกเอาเรื่องอะไรมาพูดอะ
38:20จะให้ฉันเชื่ออย่างนั้นเหรอ
38:24แล้วนี่แกไปรู้ว่าได้ยังไงอะ
38:26ก็นายจารูกรเป็นคนสารภาพออกมาเองเลยนะ
38:28ว่าเป็นคนขับรถชนพ่อของแก
38:30แล้วก็ยังเรื่อง
38:32ปลอมมันชีสัยร้ายเบนด้วยอะ
38:36เขาสารภาพกับแกเหรอ
38:38เขาไม่ได้สารภาพกับฉันหรอก
38:40แต่คนที่นายจารูกรไปสารภาพด้วยอะ
38:42เขามาเล่าให้ฉันฟังอีกทีหนึ่ง
38:44ใครอะ
38:46เออน่ะ
38:48มีก็แล้วกัน
38:50นัทแกเชื่อฉันเถอะนะ
38:52นายจารูกรเป็นคนทำทุกเรื่องจริง ๆ
38:54แล้วทำไมแกถึงบอกไม่ได้ว่าเป็นใครอะ
38:56ก็ถ้าแกอยากให้ฉันเชื่อเนี่ย
38:58แกก็ต้องหาลังทานมาให้ฉันรู้ดิ
39:00ก็แกก็เชื่อฉันก่อนสิ
39:02นะ เพราะแกเชื่อฉันเนี่ย
39:04แล้วเดี๋ยวเราสองคนก็ไปหาลังทานที่หลังก็ได้
39:06ไม่อะ ฉันจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น
39:08ถ้าแกไม่ยอมบอกว่านายจารูกรสารภาพกับใคร
39:10เขาบอกกับผมเอง
39:14คืออย่างนั้นนะ
39:16เบนกับนายชูชัยอะ
39:18เขาไปเข้าฝันนายจารูกร
39:20แล้วนายจารูกรก็เป็นคนสารภาพที่อยากเอามาหมดเลย
39:22อย่างที่คุณหนกบอกเลย
39:26แล้วแกเข้าไปอยู่ในฝันเขาด้วยหรือเปล่า
39:28อ้าว ไอ้บ้า
39:30แกจะบ้าหรือเปล่าเนี่ยนัท
39:32ฉันเป็นคนนะไม่ใช่ผี
39:34จะไปเข้าฝันก็ได้ยังไง
39:36งั้นก็สรุปว่ามีแต่คนตายเท่านั้น
39:38ที่รับรู้คำสารภาพนี้
39:42ทำไมไม่ถ่ายคลิปมาด้วยอะ
39:44ฉันจะได้เชื่อ
39:54ทุกข้อมูลมันจะต้องมาจาก
39:56คอมพิวเตอร์ของนายจารูกรแน่นอน
40:00จะบ้าหรอคุณ
40:02อย่างผมนี่จะฆ่าคนตาย
40:04ฐานฆ่าเจ้าควรนักงาน
40:06มีโทษสถานเดียวก็คือ
40:08ประหารชีวิต
40:10พอได้แล้ว
40:12อย่า
40:20อย่า
40:26ไปก่อน
40:28ไอ้ฆ่าตกอด
40:30ฉันไม่รู้เรื่อง
40:32สุดท้ายแกจะหนีไม่รอด
40:36นายกำลังใช้ประคำให้ผมทำ