Bekir ve Güntekin mezarı açmışlar fakat Gönül’ün bahsettiği gibi bir şeyle karşılaşmamışlardır. Mezarda sadece Bekir’in babasını görünce şaşırmışlar ve Gönül’ün aklından şüpheye düşmüşlerdir.
Orhan, Hasret’e Almanya meselesinin neden tekrar ortaya çıktığını sorar. Hasret inatla gideceğini söyler. Orhan onu bırakmayacağını gerekirse yalvaracağını söyler ve Hasret’i beklemediği bir anda kendine çekerek öper. Hasret heyecanından ve şaşkınlığından Orhan’a bir tokat atar.
Yatmadan evvel Ayfer, kendisine ayar çekmeye gelen Neriman’a Orhan’ın Figen’le Hasret’i aldattığını söyler. Orhan da Hasret’ten neden yüzüne bakmadığını öğrenmeye çalışır ama başaramaz.
Bekir, Gönül’e giderek mezardan kızının çıkmadığını söyler. Gönül inanamaz ve kızının yaşıyor olabileceğini düşünüp sevinir. Evde Bekir’in olduğunu sesinden anlayan Hasret saklanır. Bekir gidince Gönül’ün yanına gidip onu ağlar yakarır vaziyette bulur. Hemen odasına çıkarır. İlaçlarını getirmeye gittiğinde Gönül hemen ayaklanır ve kapıdan fırlar. Hasret de gittiğini fark edince peşinden gider.
Bekir, Figen’i arayıp konuşmaları gerektiğini söyler ve buluşmaya çağırır. Figen, Bekir’in yanına geldiğinde Bekir olan biteni anlatır. Figen ilk defa annesinin sırrını öğrenmiş olur.
Figen soluğu Gönül evde alır. Neler olduğunu sorar ama Hasret kendisinin anlatamayacağını söyler. Figen sinirlenir ve kıskanır. Hasret’i eve gönderir ve annesiyle kendisinin ilgileneceğini söyler.
Evde Hasret’in doğum günü için hummalı bir hazırlık yapılır. Figen de Orhan’a hediyesini verir ve Hasret’e iyi dileklerini iletmesini ister. Orhan eve geldiğinde Hasret’i ışıl ışıl bir güzellikle bulur. Kartal da davetliler arasındadır. Herkes toplanır ve Hasret’e sürpriz yaparlar. Hasret evde yaş günü mumlarını üflerken Gönül de kendi evinde kızının yaş gününü kutlamakta ve mumlarını üflemektedir.