Neriman ve Kerime, Orhan ve Belgin’in gidişini görmüşler fakat nereye gittiklerini bilmemektedirler. İsmet bir hışımla bahçeye girer ve Neriman’ı yeni gelini için kutlar. Neriman, Belgin’den bahsettiğini sanırken İsmet kızgın bir dille Suzan’dan bahseder. İsmet biraz daha üstüne gidince Neriman oracıkta bayılır.
Orhan, Belgin’i Ali’nin mezarının başına getirmiştir. Belgin’e, Suzan’ı buraya gömdüm diye Ali’nin öldüğü geceyi anlatır. Bu Orhan’ın en büyük sırrı ve utancıdır.
Suzan bütün gece Orhan’ın yolunu gözlemiş fakat gelen giden olmamıştır. Jale, Suzan’ı daha fazla ümitlenmemesi konusundan uyarır ama Suzan oralı olmaz.
Belgin, mezarlıktan dönmüştür. Onu gören kadınlarda hemen peşinden dükkâna giderler. Belgin kadınlara olanları, Ali’nin mezarını ve Orhan’ın kendisinden beklediği kararı anlatır. Orhan ise yürüdüğü, gezdiği her yerde Suzan’la ilgili bir karar üzerine düşünür.
Neriman, İsmet ve Kerime yünleri yüzlerine doldurmuş son işlerini hallederlerken karşılarına Neriman ve Cemal’e, Cemal’in annesi tarafından hediye edilen bir yastık çıkar. İşlemelerini İsmet elleriyle yapmıştır. O an Neriman’ın aklına bir şey gelir.
Neriman ve İsmet, dükkânda bir hazırlık yapmaktadırlar. Yavuz eve gelip annesini sorduğunda gün içinde olanları anlatır Kerime. Yavuz, Suzan lafını ilk kez duymuştur çok sinirlenir. Hemen dükkâna gidip abisiyle babasının önünde tartışır. Babası oğullarını ayırmaya çalışır fakat kavga gittikçe alevlenir. En sonunda Yavuz’un söylediği bir laf üzerine Cemal, Yavuz’a bir tokat patlatır. Yavuz bir hışım dükkândan çıkıp eve gider. Orhan, kardeşinin söylediklerinde haklı olduğunu söyler ve o da karakola doğru hızla çıkar. Orhan karakola gidip ihbarda bulunmak istediğini söyler fakat komiserle görüşmeyi beklerken karşılaştığı acıklı bir sahne onu vazgeçirir.
Orhan dükkâna dönmüş çalışmaya başlamıştır. Suzan, Jale eve dönünce çocuğu ona bırakmış ve Orhan’ı görmeye mahalleye gelmiştir. Orhan arabanın altından İngiliz anahtarını almak için elini uzatır bir çift ayak görür. Arabanın altından çıkar ve onu sevgiyle kucaklamaya gelen Belgin’i görür. Suzan ikisini acı içinde bir köşeden izlemektedir.