BİR DRAM, BİR HİKAYE. Yeğenim Bayram'ı yanıma alıp, büyütecektim. okutacaktım, evimi, işimi, O'na bırakacaktım. Sözümü dinlemedi. Bizi çekemeyenlerin sözüne uydu. Çünkü ben yalnız idim. Annesi ile aramızda iki yaş vardı. Annemizle babamızın ayrılması sonucu, evin bütün yükü bize kalmıştı. Çocukken çok sıkıntı çekmiştik. Oğlum işime bakmıyordu. Yeğenim bakar diye umut ediyordum. Malesef oda bakmadı. Yarın çok üzüleceğini adım gibi biliyorum ama, iş işten geçmiş olacak. Hem emeklerim, hemde umutlarım suya düştü. İnşallah adam (!) olursun. Yolun açık olsun Bayram'ım.
