HÂLELİ GÖZLERİN HAYÂLE DÖNDÜ Hâleli gözlerin hayâle döndü Aşkımın ateşi melâle döndü Gönlümde hüzün var yaklaşdı akşam Ömrümün güneşi zevâle döndü.
Hayâlsiz bir ömür durgun bir gölmüş Sevdâsız bir hayât susuz bir çölmüş Sevmek sevilmekmiş cihânın zevki Râşesiz bir gönül farzet ki ölmüş. Makam: Hüzzâm Beste: Bîmen ŞEN (DERGAZARYAN) Güfte: ?
MELÂL: Can sıkıntısı, usanç, gamlılık, zaaf, keder ve fütûr. Bezginlik. ZEVÂL: Zâil olma, sona erme, gitmek, yerinden ayrılıp gitmek RÂŞE(Ra’şe): Titreme, korku veya soğuktan titreyiş, ürkme
(KLASİK TÜRK MÜZİĞİ-2008) Yöneten (Şef): Cemile KARABULUT UNCU
İlk yorumu siz yapın