GÜLAY *Mecnûn’um Leylâ’mı Gördüm*

MECNÛN’UM LEYLÂ’MI GÖRDÜM
Mecnûn’um Leylâ’mı gördüm
Bir kerecik bakdı geçti
Ne sordu ne de söyledi
Kaşların yıktı geçti

Soramadım bir çift sözü
Ay mıydı gün müydü yüzü
Sandım ki Zühre yıldızı
Şavkı beni yaktı geçti

Ateşinden duramadım
Ben bir sırra eremedim
Seher vakti göremedim
Yıldız gibi aktı geçti

Bilmem hangi burç yıldızı
Bu dertler yaralar bizi
Gamze okun bazı bazı
Yâr sineme çaktı geçti

İzzet’i der ne hikmet iş
Uyur iken gördüm bir düş
Zülüflerin kement etmiş
Yar boynuma taktı geçti
Yöre: SİVAS / Şarkışla
Kaynak Kişi: Âşık Veysel ŞATIROĞLU
Derleyen: Muzaffer SARISÖZEN

(TÜRKÜ ŞÖLENİ-2008)