Άνοιξα το παράθυρο, το φως να αντικρύσω, να πάρω μια αναπνοή, στα ίδια πριν γυρίσω. Είδα σπουργίτια ελεύθερα, στ' αγέρι να πετάνε κι ανθρώπους σκλάβους της ζωής σκυφτά να περπατάνε.
Ουράνιο τόξο πάρε με μακριά, θέλω να ζήσω διαφορετικά.
Είδα τον ήλιο σα θεό να μου χαμογελάει και το εργοστάσιο καπνό τριγύρω να σκορπάει. Πήρα τα σύννεφα αγκαλιά να παίξουμε σαν τα παιδιά, μα αυτοκίνητα πολλά με τρέχουνε στο πουθενά.
Ουράνιο τόξο πάρε με μακριά, θέλω να ζήσω διαφορετικά.
Έκλεισα το παράθυρο.
40 χρόνια έφηβος! Εγγραφείτε τώρα στο επίσημο κανάλι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ακούστε καθημερινά, κομμάτια από την προσωπική του δισκογραφία.
Écris le tout premier commentaire