ŞU BENİM DİVANE GÖNLÜM

Şu benim divane gönlüm,
Gene hubdan huba düştü,
Mah cemalin şulesinden,
Çalkalanıp göle düştü.
Ah ben nidem şeyhim nidem,
Yaralıyım kime gidem,
Ya halim kime arzedem.
Kiminin meskeni külhan,
Kimi derviş kimi sultan,
Kimi şahı ile mihman,
Benim şahım cüda düştü.

Felek bir gün cana kıyar,
Bizi kabdan kaba koyar,
Kimi atlas libas giyer,
Şükür bize aba düştü.

Kul Yusuf’undur bu demler,
Dimeden akıyor nemler,
Benim çektiğim sitemler,
Dostdan bize caba düştü.
Ah ben nidem şeyhim nidem,
Yaralıyım kime gidem,
Ya halim kime arzedem