ANLARA’DA YEDİM TAZE MEYVAYI Ankara’da yedim taze meyvayı Boşa çiğnemişim yalan dünyayı Keskin’den de sildirmeyin künyeyi
Söyleyin anama da anam ağlasın Babamın oğlu var beni neylesin
Trene bindim de tren sallandı Zalim doktor ciğerimi elledi İyi oldun diye köye yolladı
Söyleyin anama da anam ağlasın Babamın oğlu var beni neylesin
Ankara’yla şu Keskin’in arası Arasına kara duman durası Çok doktorlar gezdim yokmuş çaresi
Söyleyin anama da anam ağlasın Babamın oğlu var beni neylesin
Mezarım başında kuşlar ötüşür Benzim içtim ciğerlerim tutuşur Ağlama Hatice Sefer yetişir
Söyleyin anama da anam ağlasın Babamın oğlu var beni neylesin
Binmiş taksiye de Sefer geliyor Annesinin de ciğerini deliyor Gelin Haticeni de eller alıyor
Söyleyin anama da anam ağlasın Babamın oğlu var beni neylesin
Mezarımı derin eşin dar olsun Etrafı lâle sümbül bağ olsun Ben ölüyom ahbaplarım sağolsun
Söylen kardeşime çalsın sazımı Kadir Mevlam böyle yazmış yazımı Yöre: Ankara / Keskin Kaynak Kişi: Keskin’li Hacı TAŞAN Derleyen: Muzaffer SARISÖZEN
Türkünün hikâyesi Anakara'da Yedim Taze Meyvayı Anakara'nın keskin ilçesinin cin âli köyünde 1924 yılında Sefer adında bir erkek çocuk doğar. İlkokulu köyünde okuyan Sefer 15 yaşından sonra ailesinin tüm rençberlik işlerine yardım eder yürütür. Güçlüdür kuvvetlidir Sefer. Köyde herkes tarafından sevilir. 20 yaşına gelince de Seyfli köyünden Hatice yi istetir. Söz kesilir düğün olur evlenirler. Aradan üç ay geçince Sefer ince hastalık denilen vereme tutulur. Doktorlar bir çare bulamazlar. Taa Ankara lara götürülür ve 20 Haziran 1944 te garip Sefer ölür. Aşağıdaki türkü Sefer için yakılmıştır. Kaynak: Ahmet Günday Bağlama Metodu Notaları ile Halk Türküleri ve Türkü Hikâyeleri Nisan 1977