اَج سِک مِتراں دی ودھیری اے .. کلام خواجہ پیر سید مہر ِعلی شاہ قدس سرہ العزیز-قوال فرید ایاز

اَج سِک مِتراں دی ودھیری اے
کیوں دِلڑی اُداس گھنیری اے
لُوں لُوں وِچ شوق چنگیری اے
اَج نیناں لائیاں کیوں جھڑیاں
الطیف سری من طلعتہ
والشذ و بدی من وفرتہ
فسکرت ھنا من نظرتہ
نیناں دِیاں فوجاں سر چڑھیاں
مُکھ چند بدر شعشانی اے
مَتّھے چمکدی لاٹ نُورانی اے
کالی زُلف تے اَکھ مستانی اے
مخمُور اکِھیں ہِن مَدھ بھریاں
دو ابرُو قوس مثال دِسّن
جیں تھیں نوک مژہ دے تِیر چھٹن
لبّاں سُرخ آکھاں کہ لعل یمن
چِٹّے دند موتی دِیاں ہِن لڑیاں
اس صورت نُوں میں جان آکھاں
جانان کہ جانِ جہان آکھاں
سچ آکھاں تے رب دی شان آکھاں
جس شان تو شاناں سب بنیاں
ایہہ صُورت ہے بے صُورت تھیں
بے صُورت ظاہر صُورت تھیں
بے رنگ دِسّے اس مُورت تھیں
وِچ وحدت پھٹیاں جد گھڑیاں
دسے صُورت راہ بے صُورت دا
توبہ راہ کی عین حقیقت دا
پر کم نہیں بے سوجھت دا
کوئی ورلیاں موتی لے تریاں
ایہا صُورت شالا پیش نظر
رہے وقت نزع تے روز حشر
وِچ قبر تے پُل تھیں جد ہوسی گُذر
سب کھوٹیاں تھیسن تد کھریاں
یعطیک ربک داس تساں
فترضی تھیں پوری آس اساں
لج پال کریسی پاس اساں
واشفع تشفع صحیح پڑھیاں
لاہو مُکھ تو مخطط برد یمن
من بھانوری جھلک دِکھلاؤ سجن
اوہا مِٹّھیاں گالیں الاؤ مِٹّھن
جو حمرا وادی سن کریاں
حجرے توں مسجد آؤ ڈھولن
نُوری جھات دے کارن سارے سکن
دو جگ اکھیاں راہ دا فرش کرن
سب اِنس و ملک حوراں پریاں
انہاں سِکدیاں تے کُرلاندیاں تے
لکھ واری صدقے جاندیاں تے
انہاں بردیاں مفت وکاندیاں تے
شالا آون وت وی اوہ گھڑیاں
سبحان اللہ ما اجملک
ما احسنک ما اکملک
کِتّھے مہرؔ علی کِتّھے تیری ثنا
گُستاخ اکھیں کِتّھے جا اڑیاں

کلام عارفِ ربانی جگر گوشہِ غوثِ جلی جدی و مرشدی خواجہ پیر سید مہر ِعلی شاہ قدس سرہ العزیز
اپ کی دعاؤں کاطالب سید شاہد محی الدین بخاری