(adam gibi1971)(yoruldum artık anne)
- 10 yıl önce
öyle yorgun öyle bitkinimki annem
sorma bana neden niçin diye
inan bende bilmiyorum annem
hayatmı yordu desem
yoksa anlamayan dost yüzlü
arkası ihanet yazan ikiyüzlülermi desem
inanki anne yaşamakmı solugumu kesiyor
yoksa apansız gidişinmi boynumu büküyor bilemiyorum ama
tek bildiğim varlığın bana tarifsiz güç veriyordu sanki
şimdi şu uçsuz bucaksız şehirde kanadı kırılmış bir kuş gibiyim
içime oturan şu sessizlik beni kahrediyor
sözler diziliyor dudağıma
ne zaman biriyle paylaşmaya kalksam yanlızlığımı
ağır Geliyor
sil baştan yaşamak
o günlerin film şeridi gibi gözümün önünde bir bir geçmesi korkutuyor
Biliyormusun anne sevdiklerim dostlarım bile bana çok çekilmez olduğumu söylüyor
sessizliğim suskunluğuma onlar bile bir anlam veremiyor
oysa onlar bile beni sen gibi anlamıyor annem
öyle İşte annem
sensiz kalışımın bugün tam tamına ikinci Yıla yakın anne
ama hala dün gibi acısı hala taze hala yüreğimi koparıyor içim acıyor
özledim seni be annem oğlum demeni saçlarımı okşamanı
gecenin bir yarısı üzerimi örtmeni
herşeyi daha sayamadığım o kadar güzeliğini özledim anne
ben senden sonra kimselere güvenmek istiyorum ama güvenemiyorum annem
sen gibi kimsenin elini tutmak istiyorum ama tutamıyorum senin ellerini tuttuğum gibi anne
biliyorum kimse sen gibi olamaz
kimse sen gibi huzur yansıtamaz yüreğime
kimse sen gibi ışık saçamaz gözlerime
sen yanlızca annem değildinki anne
arkadaş dost sıkı bir sırdaş herşeydin işte
şimdi ben yapayanlız kaldım
koskaca kalabalığın içinde hiç bir şeyi olmayan biriyim
seninle birlikte umutlarımda
Yaşama Hevesimde gitti annem
suskunum
hiçmi hiç konuşmak gelmiyor içimden kimselerle
mezar taşının dili olsada
konuşsa sana dertlerimi
sahi annem sen benim sana anlattığımı duyuyormusun
sen beni görüyormusun
ne olur beni duyuyorsan
birkez olsun rüyalarıma gel
seni çok özledim çok annem
ne olur beni özleminle yakıp kavurma
sensiz uykularımın bile tadı yok annem
ne olur ne olur gel annem rüyama
saçlarımı okşa oğlum de
kadersizim de
gel bekletme beni
dayanamıyorum seni görememeye annem
her anne dediğimde
gözlerimde yaş kendiliğinden akıyor
kızma bana annem
bilirim sen ağlayanı sevmezsin ne yapayım elimde değil annem
yokluğun beni ve kalbimi çok yordu be annem
sorma bana neden niçin diye
inan bende bilmiyorum annem
hayatmı yordu desem
yoksa anlamayan dost yüzlü
arkası ihanet yazan ikiyüzlülermi desem
inanki anne yaşamakmı solugumu kesiyor
yoksa apansız gidişinmi boynumu büküyor bilemiyorum ama
tek bildiğim varlığın bana tarifsiz güç veriyordu sanki
şimdi şu uçsuz bucaksız şehirde kanadı kırılmış bir kuş gibiyim
içime oturan şu sessizlik beni kahrediyor
sözler diziliyor dudağıma
ne zaman biriyle paylaşmaya kalksam yanlızlığımı
ağır Geliyor
sil baştan yaşamak
o günlerin film şeridi gibi gözümün önünde bir bir geçmesi korkutuyor
Biliyormusun anne sevdiklerim dostlarım bile bana çok çekilmez olduğumu söylüyor
sessizliğim suskunluğuma onlar bile bir anlam veremiyor
oysa onlar bile beni sen gibi anlamıyor annem
öyle İşte annem
sensiz kalışımın bugün tam tamına ikinci Yıla yakın anne
ama hala dün gibi acısı hala taze hala yüreğimi koparıyor içim acıyor
özledim seni be annem oğlum demeni saçlarımı okşamanı
gecenin bir yarısı üzerimi örtmeni
herşeyi daha sayamadığım o kadar güzeliğini özledim anne
ben senden sonra kimselere güvenmek istiyorum ama güvenemiyorum annem
sen gibi kimsenin elini tutmak istiyorum ama tutamıyorum senin ellerini tuttuğum gibi anne
biliyorum kimse sen gibi olamaz
kimse sen gibi huzur yansıtamaz yüreğime
kimse sen gibi ışık saçamaz gözlerime
sen yanlızca annem değildinki anne
arkadaş dost sıkı bir sırdaş herşeydin işte
şimdi ben yapayanlız kaldım
koskaca kalabalığın içinde hiç bir şeyi olmayan biriyim
seninle birlikte umutlarımda
Yaşama Hevesimde gitti annem
suskunum
hiçmi hiç konuşmak gelmiyor içimden kimselerle
mezar taşının dili olsada
konuşsa sana dertlerimi
sahi annem sen benim sana anlattığımı duyuyormusun
sen beni görüyormusun
ne olur beni duyuyorsan
birkez olsun rüyalarıma gel
seni çok özledim çok annem
ne olur beni özleminle yakıp kavurma
sensiz uykularımın bile tadı yok annem
ne olur ne olur gel annem rüyama
saçlarımı okşa oğlum de
kadersizim de
gel bekletme beni
dayanamıyorum seni görememeye annem
her anne dediğimde
gözlerimde yaş kendiliğinden akıyor
kızma bana annem
bilirim sen ağlayanı sevmezsin ne yapayım elimde değil annem
yokluğun beni ve kalbimi çok yordu be annem