ยอดหญิงจอมทระนง 3 โดย C Series

C Series

4 weeks ago

ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง

ยอดหญิงจอมทระนง 3

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 22 (EP.22) วันที่ 12 พฤศจิกายน 2568

C Series

4 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 20 (EP.20) วันที่ 10 พฤศจิกายน 2568

C Series

4 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 19 (EP.19) วันที่ 7 พฤศจิกายน 2568

C Series

4 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 18 (EP.18) วันที่ 6 พฤศจิกายน 2568

C Series

4 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 17 (EP.17) วันที่ 5 พฤศจิกายน 2568

C Series

5 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 15 (EP.15) วันที่ 3 พฤศจิกายน 2568

C Series

5 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 14 (EP.14) วันที่ 31 ตุลาคม 2568

C Series

5 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 13 (EP.13) วันที่ 30 ตุลาคม 2568

C Series

5 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 12 (EP.12) วันที่ 29 ตุลาคม 2568

C Series

6 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 11 (EP.11) วันที่ 28 ตุลาคม 2568

C Series

6 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 10 (EP.10) วันที่ 27 ตุลาคม 2568

C Series

6 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 9 (EP.9) วันที่ 24 ตุลาคม 2568

C Series

6 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 7 (EP.7) วันที่ 22 ตุลาคม 2568

C Series

7 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 6 (EP.6) วันที่ 21 ตุลาคม 2568

C Series

7 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 20 ตุลาคม 2568

C Series

7 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 4 (EP.4) วันที่ 17 ตุลาคม 2568

C Series

7 weeks ago

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 2 (EP.2) วันที่ 15 ตุลาคม 2568

C Series

2 months ago

Transcript

00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชนได้ทุกวัย

00:10พี่ใหญ่ พี่พูดถูก

00:15ฉันไม่ควรอากตันอยู่ ไม่เชื่อฟังเสด็จแม่

00:19ฉันจะมอบความรับนี้ให้พี่ไป

00:24นารัน

00:25ทำไมถึงต้องแอบแอบซ่อนๆ ให้เอากระดาษปากาเข้ามา

00:29มีอะไร

00:32งาหลัน นาช่วยวาดภาพนี้ให้ฉันหน่อยนะคะ

00:37อ๋อ

00:40ตอนเป็นถารกไม่มีนี่นะ

00:43อ๋อ หรือว่าประชายา

00:46ค่ะ นี่คือความรับที่เสด็จแม่มอบให้ไว้

00:50ฉันก็เลยอยากให้นาวาดมันและเอาให้พี่ใหญ่

00:54แล้วก็ วาดสักสองใบ ให้หัวหน้าเจียงด้วย

00:59นาไม้คู่ใจเพราะอะไร

01:01ขอโถ Brez

01:03ค่ะ นารัน

01:04ความรับนี้ ฉันบอกได้แค่พี่ใหญ่กับหัวหน้าเจียง

01:07ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อใจนากับอพ์หลัง

01:09เพียงแต่ว่าถ้าใครรู้ ความรับนี้แล้วจะมีอันตรายต่อนชีวิต

01:14ฉันไมạiอยากเห็นปกหน้าเดือดร้อ

01:17เธอเป็นเด็กดี รู้ก่าระเทศ

01:20เมื่อกี้ปึ้นนะครับ brīz

01:22พี่ตื่นกรนครอกๆเหมือนหมูเลย

01:24น่ารัน ช่วยวาดให้หน่อยนะคะ

01:29แล้วก็ อย่าให้พี่ใหญ่รู้เด็ดค่ะ

01:32ว่าฉันวาดอีกใบให้หัวหน้าเจียง

01:42ของที่ขุนต้องการอยู่นี่แล้ว

01:45ยิ่นหลิงหลับไปแล้ว

01:46ไม่ต้องหูง ฉันไม่ได้บอกตัวหลุง

01:49และไม่บอกใครทั้งนั้น

01:52มันเป็นความรับที่เจ้าพ่อกับเหม่อแม่

01:54มอบไว้ให้คุณ คุณมีสิทธิ์เอาไป

01:57พระชายามีบุญคุณตอดฉัน

01:59ชีวิตนี้ฉันจะไม่ Smells พระนางเลย

02:02กําจัดพวกเขา สามคน

02:04ที่ทำคัณที่สุด คือข้าจิ้นยิ่นหลิง

02:08องomedชาย...

02:09อง çıkar 감독 ทำไมสีน่าซีดแบบนี้

02:14ผมไม่เป็นไรนะหลัง

02:16จริงสิ ピีล็กผมอง прир ton

02:17เด็กผมองค์ชายเลย ตอนเด็กๆ ผมมีชื่อเล่น ชื่อซี่จี

02:22ซี่จีเหรอ

02:25ตั้งไว้ตอนเด็กๆ ผมเกือบลืมไปแล้ว

02:30ท่านน้าชอบ เล็กผมซี่จีก็ได้

02:33ผมกำลังกับยิ่นหลิงในใจของผม

02:36เห็นน้าเป็นแม่แล้ว

02:38น้ารู้ดี น้าสัมผัสได้

02:42จึกหมายดี องค์ชายของพวกคุณฝากมา

02:49เขาบอกว่าให้พวกคุณ

02:52ตอนที่หัวหน้าหลิวเอาซ้อยเส้นนี้มาคืนให้

02:55น้าดีใจมาก น้ารู้เลยว่าคนดีตอนน้าจริงๆ

02:59น้าพวกติดตัวมาตลอดมา น้าจะใส่ให้อีกรอบนะ

03:03มันจะคุ้มกรองให้คนปลอดภัยทั้งชีวิต

03:06ยินหลิง ตื่นได้แล้ว

03:11น้าร Lyndson

03:13อืม

03:14พี่ใหญ่รอยอยู่ข้างนอกน่ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า

03:18พี่ใหญ่บอกตั้งแตกมาคืนแล้ว เขามาได้บอกน้าหรือคะ

03:21ไม่นิ เรื่องอะไรเหลือ

03:24ว่าอย่างไรนะ

03:27ให้ทำลายความรับที่อยู่บนตัวเยุ่ลิงเหลือ

03:29arungมันต้องเป็นห่วงか

03:32เรื่องเล็กนิดเดียวเอง

03:34แต่ว่ามันเจ็บมากนะ

03:36โอ้ย พูดเรื่องอะไรกัน가락ันไป cosmạn shades

03:39อลง ฟังผมนะครับ

03:41ยิ่นหลับคำสั่งเสียของเซลดแม่ผมรู้แล้ว

03:44แต่มีหลายอย่าง

03:45เนื่องจากเซลดพ่อกับเซลดแม่สั่งเอาไว้

03:47ถ้ายผมบอกอาไม่ได้

03:49ความรับนี้ ถ้าใครรู้เข้า

03:51เขานั้นอาจถึงตายได้

03:53ซึ่งความรับนี้ สักอยู่ที่หลังของยิ่นหลิง

03:56เพราะจะพายิ่นหลิงไปทำรายมันซะ

03:59ต่อไปจะได้ไม่มีคนรู้

04:01ทำลายเหรอ? จะเอามีดขูดหรืออย่างไร?

04:06ทำเสร็จแล้ว ผมทุกรีกพาน้องประดงพยาบาล

04:08ผมทำแบบนี้ เพราะคำนึกถึงยิ่นหลิงนะครับ

04:11อโลงนะหลัน ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันไม่กลัวเจ็บค่ะ

04:20พี่จัดการได้เลยนะ ไม่ว่าเจ็บแค่ไหน ฉันจะอดทน

04:26ยิ่นหลิง อดทนนะ

04:31เจียงสร้างผม นับตั้งแต่วันนี้ มีแต่ที่ฉันถืออยู่เท่านั้นเป็นของจริง

04:43สนที่นายได้ไป เป็นของปรอม

04:47เจียง เห็นแล้วใช่ไหม นี่คือการพิสูตร พิสูตรว่าเธอเลือกผิดคล

04:55เจ้าซี่จี นายเล่นอะไรของหน่าย พาจริงยิ่นหลิงมาโรงพยาบาลทำไม

05:16นี่คือความรับที่ได้จากจริงยิ่นหลิง

05:28ไม่นึกเลยว่าจะได้มาเร็วแบบนี้

05:31เมื่อไหร่ที่เจียงสร้างผม ได้ความรับอีกครึ่งหนึ่งมาให้ฉัน

05:35ท่องคำ 40 ตันนี้ จะกลายเป็นของพวกเราไปเลย

05:39นายเก่งมากๆ หัวหน้าทร้องเลือกคนไม่ผิด

05:45หัวหน้าซื้อ ผมไม่อยากขออะไรคุณหน่อย

05:49ไว้ชีวิตเพราะเขาสามคนได้ไหม

05:53พูดอะไรของหน่าย

05:57ผมเป็นคนขูดร้ายสักที่หลังของจริงยิ่นหลิง

06:00แล้วพาคำรงพยาบาลเอง

06:02ถงเสียหลังกับสั่วตัวหลง ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน

06:06ในเมื่อความรักของจริงยิ่นหลิงถูกทำลายแล้ว

06:09ไม่เห็นต้องข้าแกงกันเลย

06:11ทำลายความรับไปแล้ว แต่เขามีสมอง

06:15แน่ใจหรือว่า จริงยิ่นหลิงไม่ได้แอบจำไว้

06:19แล้วถ้าผมแอบจำไว้ คุณจะปิดปากผมด้วยไหม

06:24มันไม่เหมือนกัน นายเป็นคนกันเอง

06:28ผมน่าส่งให้เกียดนายมาก

06:30เพราะเคยบอกกับฉันว่า นายเป็นผู้ช่วยที่เข้าไว้ใจมาก

06:35โมราณว่า ลูกผู้ชัยต้องใจเด็ด

06:37เก้าความปลอดภัยแล้ว โบทเหี่ยมอำหิตเป็นสิ่งจะเป็น

06:42นายคงไม่งโนทถึงขั้น ขัดคำสั่งของเบื่องบน

06:45เพราะ 3 คนที่ไม่เคยรู้จัก

06:50นายน่าจะรู้ดิ จุดจบของการทรยศก็คือตาย

06:54น่าให้ตายไป จะเอาอะไรไปแก้แค้นเจียงสร้างหงเหล่ะ

06:58ห้ามเก็บไว้ไม่แต่คนเดียว ก่อนฟ้าต่าง จะให้สงคลมาช่วยน่าอีกแรง

07:03ต้องทำร้ายให้ซินสร้าง แล้วฉันจะเคลียงานที่เหลือให้เอง

07:13ค่อยๆ ชาๆ นั่งลงก่อน

07:16เอ๊ะ

07:17น่าทำให้แพลชีกรึเปล่าเนี่ย

07:19เปล่าครับ ยาชาน่าจะหมดลิด ก็เลยเจ็บนะคะ

07:23ยินหลิง ยาแก้ปวนที่หมอให้มา เจ้ากินให้ตรงเวลานะ ครับ

07:40ได้มิตย staged ไองขอหน่อย Terror

07:44communicative

07:47ตื่นแต่เช้าวันให้คนที่ยืนเฝ้าหน้าب้าน ไปซื้อปลาสดๆ หมู่สดสด

07:51จะเอามาต้มน้ำแก่งให้เธอกินนะ

07:54แน่นอน น้ำแกงปลาสดๆ ดีจบแพะ

07:59โอ๊ฮdieส vermeย หน้าเสียดขนาดเนี้ย

08:02เซียเลือดเยอะเลยละเนี้ย

08:03ไม่ไว้ ไม่ไว้!

08:04ต้องให้พวกเค้าไปซื้อตับหมู่ ทำโชค เพราะโชค มมลงเลืดด่อย

08:07ขอบคุณครับ พ่อ

08:09เรียกพ่ออีกแล้ว

08:11ทาณผิด

08:12อยากให้พ่ออายุสั้น

08:14เธอเป็นแม่ชื่อให้พูดหน่อย

08:16ป försöค another

08:16ฉันพูดป้าอะไรอยู่

08:27พี่ยายเป็นอะไรหรือเปล่า

08:30ไม่เป็นไร

08:31ฉันทำเธอเดือกร้อน

08:33ฉันไม่เป็นไรเลยพี่

08:35เราเป็นพี่น้องกัน

08:36ไม่เห็นต้อง heartfelt แบบนี้เลย

08:37พี่เองก็หวังดีต่อฉัน

08:39ยินหลิงไม่ต้องห่วงนะ พี่ใหญ่จะคุ้มครองเธอเอง

08:43นลัน ผมอยากชิ้มฟีมือของหน้าบ้าง

08:46ได้สิ ได้ เดี๋ยวไปตักให้นะ

08:49อ้าว องชาย นั่งรอตรงนี้นะ ในกลัวคับแคบเดี๋ยวฉันตักให้เลย

08:53มีอะไร

09:07ช่วยชีวิตคน มันสร้างจะดีเจ็ดใช่

09:23ถ้าสามชีวิตนี้ ถึงจะบาป แต่ก็ต้องทำ

09:32อ้าว

09:33เป็นไงบ้าง นะบอกอาร่งหรือเปล่า

09:35เปล่าเหรอ ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้สำคัญมาก

09:38ไม่ให้พูดไม่ใช่เหรอ

09:41ตกลงมีอะไรกันแน่

09:43ให้นลันมารออยตรงนี้ดึกเดิน

09:46นลลล นี่คือเสื้อผ้าสามชุด เวลามีน้อย

09:49รีบรุก หลังกับยิ่นหริง แล้วเปลี่ยนชุด

09:52นลลล Murphy อยาก Unterstüt imperial ผมไม่ทำลายพวกน้า

09:55เชื่อได้ผม จำไว้ ต้องทำที่ผมศั่ังนะ

09:58จะ incomesหวังแล้ว เวลาไม่มีน้อย

10:02โถวเอ้ย มาบอกจอนนึกทำไม

10:05จะเข้ามาทำไม ว

10:26อุנים

10:27ม่อมอ่ะ

10:42เป็นอะไร

10:43เป็นไงบ้าง เจ็บเหรอ

10:44ไม่เป็นไร

10:45อันกูเรียกไปเถอะ

10:52มาพวกเข้าไป

10:53เร็ว

10:54ครับ

10:57มีท่ำด้วย

10:58ใช่

10:59ท่ำนี้แหละ

11:03เข้าไปก่อน

11:04เขาที่ไปเดี๋ยวเข้า

11:05ระวัง ๆ

11:09เข้าไปแน่แล้ว

11:13เช่บีพวกเขาเข้าไปในท่ำเองแหละ

11:15เขาได้ว่าตรนหาที่ต่อ

11:17นะ

11:19เฮ้ย!

11:49พบแล้ว ทั้งสามคนอยู่ในนี้หมด ไม่ต้องฝังสบได้สำหรับ

12:07ไม่ไหวนะ เห็นมาก เช่อไปก่อนนะ

12:19ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นใคร แต่ฉันขอบคุณมาก ๆ ที่ช่วยฉัน แล้วก็อลงกับน้าหลันไว้

12:35อลงค่ะ เราช่วยกันฝังสบพวกเขาดีไหมคะ

12:38ได้ เราสำนึกในบุญคุณ ถึงพวกเขาจะตาอยู่ก่อนแล้ว

12:44แต่พวกเราก็ควรฝังสบพวกเขา

12:46โอ้ vivid ช่วยฉันพวกเราไว้อีกแล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อรายจึงจะได้เจอเขาอีกครั้ง

12:51พวกเขาเป็นใครกันนะ ทำไม ๆ ถูกพวกเขาคุมเห็ง

12:55ไม่รู้สิ ๆ presอยไม่ยอมพูด เขาบอกว่า renovation ได้ยิ่งฝ่ะ

13:00ก็ยิ่งอันตราย

13:02แต่ยังไงก็ยังน่ะฉัน เชื่อว่าาทุกอย่างที่องช่ายทำเพราะหวังดีต่อเรา

13:07งงStudie. อ่ะ อ่ะ ช่ายทำเพราะหวังดีต่อเรา ไม่งานแล้วคงไม่เอาชุดมาให้พวกเราเปลี่ยงกลางเน whip 먹는

13:14แทมยังให้พวกเราเข้ามาลบอยู่ในธรรมนี้ แทมยังเตรียมศบร้อยสามศบรถแทนที่พวกเรา

13:21ตัวดิมกลุงๆ

13:23ง backing mister ก prêt 개�ลือเกิน..

13:24semaine쯤 ว่าไม่ยอมบอกชัม สcoholกมมันไม่เคยกลัวตาย

13:28พี่ใหญ่หรือว่าอาไม่กลัวตาย ถึงไม่ยอมบอกอาไงคะ

13:32องค์ชายดีต่อพวกเรามาก

13:34เราถือต้องรีบไปจากที่นี่ ไปให้เก็ดไกล อย่าเป็นภาระของพี่ใหญ่

13:39ไม่จากที่นี่ ไปจากที่นี่ก็ผิดต่อองค์ชายสิ

13:43ผิดต่อท่านอองกับพระชายะ

13:45แต่ว่าถ้าเราทำให้พี่ใหญ่เดือดรอนขึ้นมา จะยิ่งผิดต่อเสด็จพ่อกับเสด็จแม่

13:50อลงยะห่วงเลย พี่แค่ต้องปลอดภัยค่ะ

13:53อลงยิ่นหลิงพูดถูกนะ โดยไปให้กันเธอ

13:59ใช่ สวรรมีตา ท่านอองกับพระชายาจะปกป้ององชายให้ปลอดภัยเอง

14:06พวกเราสางคนไปด้วยกัน ไปยิ่งไกลยิ่งดี อย่าเป็นพลักขององชาย

14:14ในที่สุดก็ออกจากส้าวกลัวนี่อย่างปลอดภัย

14:17ป้ายต่อไปเธออาชิววัน ไปถึงลัวก็เปรียนรถอีก ตรงไปที่กุ้ยโจ

14:23ไปถึงกุ้ยโจแล้ว ถึงจะถือว่าปลอดภัยที่สุด

14:27พอไปถึง กุ้ยโจ เราไปหาที่ halo look!

14:30ที่ bis to the price price

14:33สร้างบ้านซักหลัง สืUAที่ขัว Geezmie เลครansa

14:34เลี้ยงหูเลี้ยงไกลกัน กรอบกรัวเรา สุดที่สงบสุด ไม่ความสุดดี

14:40สมัยหนึ่งตอนที่ออก buck buck

14:47ปกติแล้ว ไม่มีใครไปพักอาศัย แต่ว่าชาวพื้นเมืองเรียบน่าย บอที่จะอยู่ซ้อนตัว

14:55อลง นหลัน ขอโทษนะคะ ฉันไม่อยากตามพวกคุณไป

15:02หอ? ยิ่นหลิง ไม่เห็นทุนอะไรบอกอลงกับนหลันเร็วเข้า ต้องภึกษาหารึกกันได้

15:09นั่น สิ อลง ชันตัดสินใจแล้ว ไม่อยากโหกพวกอาด้วย ฉันไม่อยากจากไปแบบนี้ ไม่อยากให้พวกอาเป็นหหวงอีก

15:33ที่นาหลันต้องการ คือ คลอบครัว

15:36สิ่งที่ฉันต้องการ คือ ได้ออกแรงช่วยประเทศชาติ

15:40ในที่สุดต้อนนี้ ฉันมีอกาส ทำตามอุดมการ

15:45ไม่ว่าจะเป็นยังไง ฉันจะดีใจมากเลยค่ะ

15:49ยิ่นหลิง เธอพูดผู้

15:52ทุกคนมีอุดมการของตัวเอง

15:55ถ้าเอาลงว่าค desenvolvมให้เธอ ทำสิ่งที่ไม่ต้องการ

15:58เธอก็จะไม่มีความสุข ไม่มีรอยยิ้มตลอดชีวิต

16:04เซียวหลัน หลายปีมานี้ลำบากเธอแล้วนะ

16:08คุณมอบความสุขให้ฉันมากมายตังหากแล้วคะ

16:14ยิ่นหลิง ออกไปลากฝัน

16:17สักวันหนึ่งบ้านเรา จะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

16:28แอ้คุณมี

16:51ครับ ผม ไม่มีคงหลังว่าจะย่าไปอยู่ขนาขอหรือเหรอหรือเหรอครับ

16:56อย่าคิดอยู่กับหวยหน้ามาตั้งนานจะแตกหักกันได้ยังไง

17:26นาเถอะ นาเต็มได้

17:41ล่ะ ผมกับชี้สืงers จะทำผckeologically humanity

17:50พาบอ่ะ คุณมา Shimura demande Scalia se

17:50คุณปีford

17:53ไม่มีอีกที่เราamentos

17:55ถ้าที่นิดกับธรรม con jД ความกันชั้น อยู่คืนแต่รับตัวสุดการตาสมม waist g ตัว

18:11ก็คงรู้สิวสิ ที่ clam is an unnatural Virginia ให้ล้อ้าก็bellishingisha!

18:14ต้องคุณพระเจ้าระ false ไม่ค่าเถอะ secondoกว่าลงไง ches นี้ vocêsรอมได้สางที่มัล

18:18มาก crashes każ ฉันEuro เอง movements

18:22ไม่ต้องห่วงค่ะ พอบอร์ ต่อให้คืนนี้ไม่หลับไม่นอน ก็จะรีบท่องจำให้ได้ค่ะ

18:26แบบนี้ก็ดี ก้อนเธอจะกลับมา สั่งของกระนั่งท่องจำ ตั้งหลายชั่วโมงแล้วเนี่ย

18:33เหรอคะ

18:34นี่ ค่อยๆอ่านไปกันนะ ฉันไปชงชาก่อน

18:41คนนี้ใครค่ะ

18:43เค้าชื่อเฮอจิน อายุที่สิบ โช posterior คงพิใหญ่เค้ามีเมียคนหนึ่ง vine อายุที่สามสุดเจ็ด

18:52พวกเขามีลูกชายคนหนึ่ง เฮอเทียนมิ้งก้าควบ แต่ว่าตายทั้งคู่ต่อที่โดนทิ้งระเบิด

18:57ย

18:58Dynamic usage get a ton of sellers

19:00messaging แม่นมากเลยค่ะ

19:02อีกคนหนึ่งนะ

19:08ทำไมครบครัวของคนใช้ในบ้าน ไม่โดนระเบิดตาย ก็ป่วยตาย

19:12บังเอินเกินไปไหม

19:13ตอนที่อ่านข้อมูลฉันก็เห้นเหมือนกัน

19:16คงเป็นเพราะajoีใจของพี่ใหญ่

19:19ไม่ชอบเอินใครมีขอบตบครัวอบอุ้น

19:21ดังนั้นเลยมีแต่คนใช้ที่บ้านแตกแสระค์ขาด

19:25พี่ใหญ่เคียจแค้นมากเกินไป

19:28ไม่มีวัลลุดพ้นได้

19:31ตระกุณสุซูโมโต

19:33ทุกüll波 คุณสุดฟูหลงเพื่งมาถึงค่ะ

19:37ฉันบอกว่าคุณเพิ่งถึงกวางเจอ เขาก็เลยอยู่ดอคุณค่ะ

19:43คุณสสุมตุ

19:44ไม่เจอกันกัน่าน

19:46ให้เจ้หลงรอนานต้องกอธิท์ด้วย

19:48เฉิ่นั่ง

19:52ทด울พบ

19:53เขาคตรวมเอาู้หรัวชุญที่ผมเอากลับมา�อ Talon

19:56ช่องให้เจ้หลงดื่ม

19:57ได้ค่ะ

19:58เรพลขอ

19:59เอาก็เปล่าไปว่าห้องนึงสือ

20:01เดี๋ยวเคable

20:01แต่ตรับคุณสัสุมตุ

20:03ไปโชงชา

20:05ค่ะ

20:06ซอสเซ็น

20:07ค่ะ

20:09ตอนที่ผมไม่อยู่ รอกไม้ที่อยู่ในห้องนอน เปลี่ยนทุกวันหรือเปล่า

20:13เปลี่ยนทุกวันค่ะ คุณซุซุโมโต คุณสั่งเอาไว้ คนงานอย่างเราไม่กล้าขัดเหรอค่ะ

20:18นี่

20:22เจ้ลง ชาปปี้หลัวชุนเป็นของดีมากเลย เดี๋ยวต้องตั้งใจชิมเป็นพิเศษนะ

20:28ฉันเอาภาพมาด้วย ผู้การส่งมาจากญี่ปุ่น ฝากฉันมาให้คุณ

20:33เขาบอกว่ามริกะชอบภาพนี้มากเลย

20:37เจ้ลง ยังไงผมก็เป็นผู้ชาย คงไม่เข้าใจมุมมองของผู้หญิง

20:42เอาอย่างนี้ คุณช่วยตาไปที่ห้องนอน รู้ให้หน่อยว่าแขนไว้ตรงไหนดีดีไหม

20:47ดีค่ะ

20:49ซอสเซ็น เอาภาพกับด้ำชาไปที่ห้องนอนนะ

20:52ได้ค่ะ

20:53ดอกไม้สวยจัง ค่ะ

21:01เข้ามา

21:10คุณซูฮโมโตพาพอยู่นี่ค่ะ

21:12ทำงานกันยังไง ทำไมใช่ดอกตูกrt foundations

21:16รู้ถังรู้ว่าฉันไม่ชอบ อย่างจะเอามาไว้อีก

21:18แต่นำมือคนปากดอกไม้หรือเปล่า

21:19ฉัน HAS เปลี่ยนคนปากดอกไม้หรือร่วย

21:20ขอโทธค่ะคนซูซูโมโต

21:22เพราะที่คนปากดอกไม้กลับบ้านนอกไปแล้ว

21:24ก็เลยจ้างคนอื่นทำ

21:25ฉันจะเปลี่ยนให้ค่ะ เปลี่ยนให้เลย

21:34สังหูง

21:36ฉันยอมคุณแล้วจริงๆ

21:37ขอมูลพวกนั้นฉันท่องหนึ่งคืน

21:40เย็งไม่เท่าที่คุณท่องเลย

21:42แล้วใครจะมาส finans

21:43ว่ากุณไม่ใช่ซูซูโมโตตลiencia

21:46ไม่อยู่เขาเรื่องที่ฉันยังไม่ได้บอก

21:48ตอนในเด็กฉันต้องถึงเสร็จเก่ง

21:50ตอนฉันสิบขวบ

21:52เอาเอกสารที่พอบอ!ทิ้งไปเลย

21:55มหัติอ่านเขียน

21:56ฉันจำได้ แม่เคยบอกเอาไว้

21:59พอบอ!ชมคุณบ่�...альная parliament

22:01ทั้งฉลาด...ทั้งคลยะ моя

22:03ที่จริงแล้วพี่ใหญ่

22:05ๆ กับฉันเยอะ

22:07เสียโดยจะเข้าลง để Regel

22:10อย่าคิดมากเลยค่ะ

22:12เราต้องเรียบทำภารกิจให้เสร็จสิ้น

22:16เริ่มหาจากห้องนี้เลยแล้วกัน

22:18รู้ยักกันหา

22:42ว้าว...ไม่อยากรู้ว่าเธอจะเป็นเสียนเปิดกุ้นแจ ขอขาลวะ

22:50ไม่งั้นจะคู่ควรกับ

22:52หัวหน้าหน่วยจูโจมที่ชลา และท่านั้งสือเก่งอย่างคุณละคะ

22:56ฉันเคยฝึกมานะคะ

22:58กลองใบนี้ดูพี่สี่ หรือว่าจะอยู่ข้างใน

23:14ไม่มีอะไรแล้ว

23:28หมดแล้ว

23:29แปลกจึงเลย

23:31หาทั้งห้องนอนกับห้องนั้งสือ

23:34ไม่น่าจะเก็บไว้ในห้องครัว

23:36หรือห้องรับแขกที่มีคนเยอะหลอกมัง

23:38ทางเดินยาวจัง หรือว่าจะมีคนไกล

23:47ทางเดินยาวมาก

23:52ตอนเข้ามา เหมือนขอรวะเจ้าของ

23:55ยิ่งนั่งตรงนี้ยิ่งรู้สึกสูงส่งแล้วเกิน

23:59ตรงนี้มีคันโยก

24:03หันโยก

24:06สังหง

24:09สังหง

24:19ชิสัง

24:20สังหง

24:21เธอเป็นไงบ้าง

24:22ไม่เป็นได้

24:24ที่นี่ที่ไหน

24:26ทำไมไม่แตกโครกระดูก

24:28นั่นจะเป็นโกรงที่พี่ใหญ่ใช้ขังคน

24:31เขาข้าไปหลายคนเลย

24:37มีช่องด้วย

24:42ถ้าเราอยู่ตรงนี้ ฉันจะเข้าไปดู

24:44ไม่นะ

24:45ฉันจะไปพร้อมคุณ

24:53พร้อมหน่อย

25:01เสือโครง

25:03เป็นเสือโครงที่ตายแล้ว

25:05เสือน่าจะอยู่ตายตอนที่สูสูมาตกไม่อยู่

25:09คนข้างนอกโดนเสือกัดตายเหรอ

25:12พี่ใหญ่อะไรซึ่งมโนธรรม

25:16ชิสัง

25:18ตอนนี้เรายังหาป้ายทองเครื่องชิ้นไม่เจอ

25:21บางทีคนนั้นอาจจะมีบอสแส

25:24เราต้องรีบไปหาเขา

25:26ใครค่ะ

25:27เธอเคยประทักกับเขามาแล้ว

25:29เสียหลิวเทียน

25:30หลิวเทียนเหรอ

25:32ตอนนี้เขาอยู่ไหน

25:34อย่างไม่รู้

25:36แต่พระบอสังให้สหายช่วยกันตามหาแล้ว

25:39ฉันรู้ว่าพี่ใหญ่สารารเป็นหนังส้ี TOP ขึ้น

25:41ถ้าย ส pidดกั сумeltiateเจด

25:43ถ้าเราเจอหลิวเทียน

25:45เราจะรู้ว่าค้ przestหารอยู่ที่ไหน

25:47เราต้องเรียบหาทาง

25:49ทลายกองทับนี้ส้า

25:51หลอกคนใช้ที่นี้ไม่อยาก

25:52แต่หลิวเทียนกับakyaj with girls

25:54พงเขากล้ายไปจิดกันมาก

25:56คุณได้ว่างโดนเปิดเผยฐานะ

25:58ไม่ต้องห่วง ฉันจะรวางเป็นพิเศษ

26:10ช่วยด้วย!

26:12ช่วยด้วย!

26:14ช่วยด้วย!

26:16ช่วยด้วย!

26:18เจ้าจง!

26:20บ้านหลอง!

26:22ช่วยด้วย!

26:24ช่วยด้วย!

26:26ช่วยด้วย!

26:28ทำไมเป็นแบบนี้!

26:30ช่วยด้วย!

26:32กลัวอะไรขึ้น!

26:34กลัวมาก!

26:36ปล่อยมาไปเร็ว!

26:38สุสุมต่อจับเรามาห้อยไว้!

26:40ช่วยพวกเราหน่อยด้วย!

26:54คุณสุมต่อ

26:56เป็นเนี่ยชัยเนี่ยค่าคนใช้ชีวิต

27:00ผมเป็นคุณปล่อยส่วยตัวหลงกับทุงเสียวหลันเอง

27:04ผมพาลุกๆดีมาที่นี่เอง

27:06มันจะข้างข้างผม

27:09ผมขอรักปล่อยจงกับวันหลองเธอ

27:12ไม่เกี่ยวกับพวกเขาเลย

27:14คุณสุมโต สุมสารที่ผมแก่แล้วเธอ

27:24ผมไม่รู้แค่สองคน ปล่อยพวกเขาซะ

27:28จะข้าก็ข้าผม ผมขอร้อง ผมขอร้อง

27:33ปล่อยพวกเขาเลย ได้ เอาปื้นให้เขา

27:44ปื้นให้ผมทำไม ไม่รู้แล้วคนอย่างสุมโต ไม่ชอบเห็นใครมีครอบครัว

27:52คนทั้งโลกต้องเป็นเหมือนผม บ้านแตกสะแรกค่ะ

27:59ตอนนี้ผมให้คุณเลือก เลือกค่าหนึ่งคน

28:04เรื่องที่คุณทรยศผม ผมจะไม่เอาเลือก

28:08เลือก

28:10ไม่นะคุณสุมโต

28:12อย่าง Oyster

28:14ไม่รู้ใช้พ่อนะ tightly

28:16ถ้าพ่อข้าผมจะกุญเหลือสิ่นน่ะ อย่านะ

28:17ถ้าข้าก็ข้า เอาเป็นว่า básicamente

28:20อย่างbayนว่าฉันข้าผมนะ

28:22ทิ้จะพูดอะไรของพี่นะ

28:24จะกร้องหรือเปล่า

28:26อย่างกร้อคว uncommon

28:27ก็ตายดันกันสิ

28:28พี่บอกให้พ่อข้าฉัน

28:30พี่เป็นคนรือเปล่า

28:32พี่ยังเป็นพี่จะอยู่ไหม

28:33ไอสุซุมมตัก ไอคนあ eş

28:35สำชา สักให้พวกค่าลูกตัวเอง

28:38แกมีพวกแม่ไหม อย่าไปตายดีนะ ได้จะโดนลงทด

28:43พอสักทดกันอย่างนักเลย

28:45สุสมตัว ยังไงซ้อนผมก็เป็นข้า ลูกของตัวเอง

28:50อย่าให้ตายกันเลย ผมตายเอง

28:54ป่า ป่า ป่า

28:57ป่า

29:05ประทานหลิว คุณมีประโยชน์ต่อผม

29:08ผมไม่ข้าข้อหัวของคุณเหรอ

29:11นี่เป็นบทเรียนที่คุณควรได้รับ

29:14ให้คุณรู้ว่าทรยศสุสมตัว แล้วจะมีจุดจบอย่างไง

29:18คราวหน้าไม่โชคดีแบบนี้แล้ว

29:23ปล่อยพวกเขาลงมา

29:28ประทานหลิว

29:30ผมมีงานหลายอย่างจะให้คุณช่วยผม

29:34แต่ขอเตือนไว้ก่อน

29:36ถ้ากล่าทรยศผมอีก

29:38ลูกชายลูกสาวของคุณจะตายอะไรที่ฟัง

29:46ตาผมมาสิ

29:50ประทานหลิวใช่ไหม

29:52ยิ่นดีที่ได้รู้จัก

29:54คุณหลินเป็นผู้เชียวชาญทางการทะหาร

29:57ผมก็เลยให้มาเป็นที่ปรึกษา

29:59ต่อไปนี้ต้องฟังคำสั่งคุณหลิน

30:02คุณหลิน

30:04สาบแล้วคุณสุโมโต

30:06ไม่ต้องรู้

30:08คุณรักลูกลูกของคุณมาก

30:10ผมจะดูแลพวกเขาเป็นอย่างนี้

30:12ผมมีธุราตต้องไปก่อน

30:14คุณพาคุณหลินไปตรวจข้ายทะหาร

30:16เอาข้อมูลทั้งหมดให้คุณหลินดู

30:18ถ้าใจไหม

30:20ครับ คุณสุโมโต

30:22คุณสุโมโต

30:30สั่งหง

30:32นายพร้อมเป็นสุโมโต

30:34ที่จริงเหมือนอยู่แล้ว

30:36บวกกับหลิวเทียนตกใจนายมาก

30:38ทีนี้เขาเชื่อเต็มเป้าแน่นอน

30:40ก่อนที่นายจะมา

30:42เขาเอาเอกสารของข้ายทะหารมาให้ฉันหมดแล้ว

30:44ตอนนี้เราควบคุมข้อมูล

30:46ของโกดังอาวุธของสุโมโต

30:48เอาไว้หมดแล้ว

30:50ฉันจะถามองค์ก่อน

30:52ขอคำสั่งต่อไป

30:54หลิวเทียนเขาก็ไม่ใช่คนที่ชั่วร้ายอะไร

30:56เราทำเกินเหตุไว้หรือเปล่าครับ

30:58เอ้ย

31:00ทำงานใหญ่ อย่ายุติดเรื่องเล็ก

31:02ที่สำคัญนายไม่ได้ทำอะไรเขาเลย

31:04แต่ว่า

31:06ฉันอาญข้อมูลหมดแล้ว

31:08ก็ยังไม่เห็นปล่ายท้องคำครึ่งชิ้นนั้น

31:10แต่ฉันพบว่า ซูซูโมโต

31:12ใช้วิธีที่โหดร้าย ควบคุมก้องทับนี้เอาไว้

31:16ดูนี่สิ

31:20ซูซูโมโตให้พวกเขากินยาที่มีชื่อว่า

31:23เมตแอมเฟตามีน

31:25เมตแอมเฟตามีนเป็นยาอะไร

31:27เท่าที่ขอมูลบอก

31:29เป็นยาที่นักปริยศาสตร์ญี่ปุ่นคิดคนเมื่อปี 1919

31:33ยาตัวนี้กระตุ่นสมองของคน

31:35ทำให้ตะหารไม่กลัวตาย

31:37ใช้ความรุ่นแรงโหดเฮียบ

31:39แถมยังเสบติดอีกด้วย

31:42และสบพวกนี้

31:44พวกเขาเป็นตะหารทดลองยา

31:46เพื่อทดสอบปริมาณกับพอสิทธิภาพ

31:49ทำการทดลองกับตะหารสิบคนเป็นหนึ่งนวย

31:52ให้พวกเขากินยาตัวนี้แล้ว

31:54ขังว่าในกลงให้พวกเขาข้าแก่งกัน

31:56กันจนกว่าจะตายไปเอง

31:58เขาไม่ใช่คนแน่แน่

32:00ถ้าจะซื้อยาทีนิดนี้ให้กองทับใช้

32:02จำเป็นต้องใช้เงินมหาศาล

32:04นี่ก็เคยเหตุผลหลัก

32:06ที่ซูซูมโตต์ตามหาทองคำสื่อสิบตัน

32:10อย่างนั้นสร้างหง

32:12แล้วต้องรีบหาความรับอีกครึ่งให้เจอ

32:16ใช้นินจาหลอกลวงหลิวเทียนเหรอ

32:18เป็นคำสั่งของพอบอร์

32:20จิ่เซิ้ง 케이พูดไว้

32:22หลิวเทียนเป็นคนที่สนิทกับสุつุมโต

32:25มากที่สุด

32:26ถ้าจะลอกเขา

32:27ก็ต้องลอกให้หยูมัดไปเลย

32:29ตอนที่สุซูมโตต์ xxi

32:35ได้ก่อตั้งนินจาฝีมือเยี่ยม

32:37ถ้ามยังจรงรักพักดีต่อ他

32:39เป็นบอดนี้กาติดตัว

32:41ฉันจะใช้นะคะ

32:43คبոนี้เป็นแผนซ้อนแผนหลอกหลิวเทียน

32:45วันก่อนตัวีอิร์เทียรมก็ตกใจนินจาจนขวานพระวา ทำไม่เชื่อกสนิดใจ

32:49อฆME รีพเราทร А algunas mog House Web นาหiereไม่มีอะไรสงสัยในตัวซุซουมโปทอยังฉัน

32:56แล้ว поп표กนินจาอยู่ไหน cors?

32:58ซุซุมตัวต้องเก็บความรับของทองคำ ก็เลยรู้แค่คนเดียว

33:02รู้ค่อย Raw จะไปห้องกง皇 สั่งให้นินจาอยู่เฝ้าข้าย

33:05แต่ว่า โดนพวกเราควบคุมไปหมดแล้ว

33:08รู้แม้กับทั้งค้ายทหารเหรอ

33:09ไม่ใช่แค่นั้น

33:11ตอนนี้เราได้ข้อมูลรับจากค้ายทหารมาเยอะเลย

33:13องค์กรได้ตัดสินใจ

33:15ทรงคนที่มีความสามารถพิเศษมาช่วยเหลือทางนี้

33:17เชื่อว่าอีกไม่นาน

33:18จะทลายกองทัพรับนี้ได้

33:20ไม่ต้องเป็นห่วงนะ

33:21แต่ฉันมีข่าวร้ายจะบอกพวกคุณคะ

33:24เมื่อเช้าฉันได้รับโทรเลขที่ทาเคดาส่งมาจากญี่ปุ่น

33:27เขาบอกว่าคืนนี้จะมาถึงกว่างโจพร้อมน้องสาว

33:30เธอไม่ถึงว่าเร็วจัง

33:32ใช่ค่ะ

33:33เรายังไม่เจอป้ายทองอีกครึ่งชิ้น

33:36เวลาที่เหลือก็มีน้อยมาก

33:38พอบอก เรากวนทำยังไงคะ

33:40แล้วเขาบอกอะไรเธออีก

33:42เขาบอกแค่ว่าหาซูซูมโตไม่เจอ

33:44ก็เลยกำชับฉันให้ไปรับเขาให้ได้

33:46แล้วให้บอกซูซูมโตด้วยว่า

33:48น้องสาวเขาคิดถึงมาก

33:50หวังว่าลงจากเครื่องแล้วจะได้เห็นเขาทันดี

33:53เอ curves ตอนนี้คงต้องคอยคอยว่ากันไป

33:55สั่งหง เริ่มมัตรรายขึ้นแล้วนะ

33:58อัลหวังตัวเป็นพ��요

34:00ผมว่าผมไม่เหมาะที่จะไปรับมาริกา

34:01ผมต้องกลับไปดูก่อนว่าทุกอย่างคงสภาพเดิมหรือเปล่า

34:05จีเสิng ificar безопас molecเขาจะกร่องเชิญ

34:16เธอไปสนามบิน หลอกถามสองผิน้อง actionable

34:21ก็ได้ค่ะ คันจะเรียบเจอพ่อแล้วเพลาะพวกเขาสอนที

34:27น้องเคย...ผมพาเมียอีกมาคืนให้แล้ว

34:31ที่รักค่ะ

34:32ทำไมไม่ไปรับฉัน

34:35รู้ไหมฉันคิดถึงคุณมากแค่ไหน

34:37ฉันไงในน่อนแล้วnel ό서�

34:38ผมก็คิดถึงเนี่ย

34:40ที่ผมไม่ได้ไปรับ

34:42เพราะว่าผมต้องเตรมอาหาร

34:43เอาไว้ต้อนรับคุณไงล่ะ

34:45คุณชอบกินปูพฤษ studio ก่อนเชาเสียงใช่ไหม

34:48ค่ะ

34:49ตอนนี้ฉันหายงอนแล้วค่า

34:51ดูสิ น้องสาวผม โต้ขนาดนี้แล้ว

34:56แต่ทำโต้เป็นเด็กกูหญิง ไร้เดียงสาอยู่เลย

34:59ก็เพราะเขาไม่เจอกันนานนี้คะ

35:02เล่าๆล่ะ ฝูหลง

35:04ก็ต้องดูว่าคุณมีใจให้ฉันจริงหรือเปล่า

35:08จริงสิ จริงสิ จริงอยู่แล้วล่ะ

35:11คุณสวยฝูหลง ผมเตรียมอาหารเร่งดวนเกินไป

35:15ถ้าดูแล้วไม่ทั่วถิง คุณอย่าทือสานะ

35:17คุณซู ซูโมโต้ ไม่ต้องเกลงใจคะ

35:20เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

35:22ถูกต้อง เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

35:28ว้าว มริกะ

35:29เธอกินก็ปูอยู่คนเดียวเลย

35:31แต่จะกินกด้องเข้าไปด้วยแล้วนั่นเนี่ย

35:37ภ раздел ทำไมฉันรู้สึกว่า ภาษาจีนของคุณ

35:40Understood ไม่เพียงไม่ดีขึ้น

35:40แถมยังถอยหลังลงโครง

35:42แม่

35:43ต่อไปมีคุณครูอย่างคุณอยู่กับผม

35:45ผมต้องเก่งขึ้นแน่ๆ แน่นอน

35:55มริกะ

35:56ผมรู้ว่าคุณชอบกินแตงโม

35:58แตงโมลูกนี้ผมตั้งใจเตรียมไว้ให้คุณ

36:01อยู่ญี่ปุ่นคงไม่ได้กินแตงโมวันหวานแบบนี้หรอก

36:06มริกะ โรงให้ทำไม

36:08ไม่มีอะไร มริกะคิดถึงคุณมาก

36:12เขาอยู่ที่ญี่ปุ่นม simultaneous nghĩที่คุณจนร้องให้

36:16basti

36:17อาจู

36:22ทางนี้ค่ะคุณ準

36:23ผมไปด้วย

36:24ฉันไปเองก็ได้

36:27ฉันอิ่มแล้วค่ะ ตามสบายนะคะ

36:29ฉันจะไปดูมาริกะ เพ่ว่ามีอะไรต้องช่วย

36:32คุณหนูคะคุณหนู

36:35ไม่ต้องมายุpowerAtki

36:37ตัวไม่ถูก เอาไปก่อนเธอ ถ้าอยู่เป็นเพื่อนเขาเอง

36:43ข้า

36:52ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องมาอยู่กับฉันแล้ว

36:58มาริกะ ฉันเป็นห่วงเธอไม่ต่างกับพี่ชายของเธอ

37:02ฉันรู้ว่าตั้งแต่เกิดมา เธอมีเขาแค่คนเดียว

37:07แต่ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย ไม่เข้าใจหัวออกผู้หญิงหรอก

37:13ฉันเองก็กําพระตั้งแต่ยังเด็กเลย

37:16ฉันก็เลยเข้าใจความรู้สึก ที่ไม่รู้จะพูดออกจากปากได้ยังไง

37:23มาริกะ เราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน

37:26ฉันจะช่วยเธอเองจะ เชื่อใช่นะ

37:32เกิดอะไรขึ้นกันแน่

37:34บอกชั้นสิ

37:42มาริกาล่ะ

37:44ไม่ต้องห่วงค่ะ เขาไม่เป็นไร

37:46ถ้ากิด่ะ ดึกมากแล้ว

37:48ฉันอยากกลับไปพักพล

37:50อ๋อ ได้

37:52งั้นผมไปส่งเอง

37:54คุณซูซูมตโต

37:56ขอบคุณสำหรับอาหารมือนี่นะคะ

37:58ผมต้อนรับไม่ทั่วถึง

38:00น้องเคย ฝากมาริกาด้วย

38:02ดูแล้วเขาดีๆล่ะ เขาใจไหม

38:04ครับ ผมจะไปส่ง

38:16ราตรีสวัสด

38:18ราตรีสวัสด

38:20แล้วก่อนน้องเคย

38:30กันทรุนแหละ

38:32นี้มีความหิด

38:34กันทรุนแหละ

38:36จอดกันทรุนแหละ

38:38ตอนที่คุณ

38:40ดังนั้น ถ้าคุณช่วยผมข้าจเจียงสร้างหงได้ คุณก็จะไม่สงสัยอีกเลย

38:46เสียได้ ที่คุณทำทุกวิธีทาง แต่ก็ปล่อยให้เขาหนีไปได้ครั้งแล้วครั้งเรา

38:51ผมว่าป้ายทองให้คุณไปครึ่งชินแล้ว สแน่งความจริงใจที่ผมมีให้

38:56แต่ไม่นึกเลยว่า คุณ Kawajima ก็ยังสงสัยผม

38:59ผมรู้สึกผิดหวังมาก

ยอดหญิงจอมทระนง 3 ตอนที่ 22 (EP.22) วันที่ 12 พฤศจิกายน 2568

Category

Transcript

Be the first to comment

ยอดหญิงจอมทระนง 3

Recommended