Osman ÖZTUNÇ - Hasretin Düşer

  • 14 yıl önce
Hasretin düşer
Yüreğimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yalıdır bu şehir sensinsiz

Fakir odamda döner durur yokluğun
Dalar, gider gözlerim uzaklara

Silindi rüyalarımı süsleyen renkler
Ne kar tanelerini tutuyor ellerim
Ne de melekler teselli ediyor beni
Düşlerim kapkara artık, düşlerimde bile yalnızım
Birden çalsan diyorum kapımı, ansızın uyandırsan beni
Kurtarsan bu kâbustan, kurtulsam bu mahpustan
Güneşi getirsen bana yani sen gelsen diyorum

Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak
Ellerim saklı, ellerim kayboldu karanlığında gecelerin
Ellerime yokluğunun kelepçesi vurULdu
Sana çiçek veremem canım
Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak

Resmin , puslu vaktine düştü düşlerimin
Mezar olacak bana bu dört duvar
Yokluğun kadar gerçek bu ecel
Yokluğun kadar büyük içimde acı
Azar azar ölüyorum sen bunu bilmiyorsun
Mezar olacak bana bu dört duvar
Resmin , puslu vaktine düştü düşlerimin

Şimdi ben yokluğuna tutsağım
Ölüm içiririm sensiz her güne
İşte bu ben senin fakir şaiirin
Gökyüzüne şekil veren o ressamım ben
Bundan gayri okuna sela
Eşhedü en La ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü

Bir sen yoksun, görünmüyorsun
Gökyüzünde döner durur bir kartal
Ben yaralıyım vurgun yedim gözlerimden
terliyim ateşliyim yanıyorum
Bir yudum su olsan diyorum çatlayan dudaklarıma
Yüreğim kurak topraklar gibi, gözlerim karanlık kuyu dibi
Sevdamı kurşunladılar can , kahpelerin hesabı var ömrüme
Bir sen yoksun, görünmüyorsun

Hasretin düşer
Yüreğimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yaslıdır bu şehir sensinsiz

Fakir odamda döner durur yokluğum
Dalar, gider gözlerim uzaklara