''Birbirimizle konuşmak zor geliyor. İkimiz de utangacız. Ve ben alaycılığa kaçıyorum. Bu yüzden yazıyorum... Önemli bir şey söyleyeceğim. Geçen yazı hatırlıyor musun? Ellerimin feci şekilde yaralandığını? Bir akşam kilisede, sunaktaki çiçekleri düzenliyorduk. Bir ayine hazırlıyorduk. Ne kadar kötü durumda olduğumu hatırlıyor musun? Ellerimin bandajlı olduğunu ve acıdan uyuyamadığımı? Derisi tamamen sıyrılmıştı ve avuçlarım yara içindeydi. O dikenler, hangi çiçeklerinse, çok kötü yaralamıştı... ve kendimi çok kötü hissediyordum. Ve sana kızgınlıkla saldırdım. Duaların gücüne gerçekten inanıp inanmadığını sordum. İnandığını söyledin. Alaycı bir şekilde, ellerim için duan olup olmadığını sordum. Ama öyle yapman gerekmiyordu. Sana hemen orada dua etmeni istedim. Garip şekilde kabul ettin. Kabul etmen beni kızdırdı ve bandajları yırttım...