Gülben Ergen - Yonca Bahçesi

rüyamda kendimi yonca bahçesinde koşarken gördüm.
çocukluğuma geri dönmek istedim, saçımı ördüm.
ne yük vardı omuzlarımda, ne derdim oyundan başka,
ne kadar güzeldi çocukluğum aslında; çocuktum, hürdüm.
büyüdükçe kendime duvarlar ördüm,
o kadar yoruldum ki bazen durmadım yürüdüm.
hiçbir kalpte kalamam içinde iyilik yoksa,
beklemeden giderim kalbim git diyorsa.
ben küsmem hayata başkaları küsüyorsa,
bir gün ışıklar bana da yanacak nasıl olsa.

söz-müzik: fettah can
düet: deniz ünel
vokal: tegv çocukları