94 BAKARA SURESİ TÜRKÇE MEALİ
- geçen yıl
Bakara Suresi (Arapça: سورة البقرة), Kur'an'ın ikinci suresidir. Kur'an'ın en uzun suresi olan Bakara Suresi, 286 ayetten oluşur
Sure, ismini 67-73. ayetlerde geçen ve Arapçada ''sığır / inek'' anlamına gelen ''bakara'' kelimesinden almıştır.Medine döneminde, hicretin 1. ve 2. yıllarında inmiştir. Surenin 281. ayetinin Mekke'de, Veda Haccı sırasında indiğine inanılır.
Medine döneminde hicretten hemen sonra vahyedilmeye başlanmış ve takriben on yıla yayılan bir süreçte tamamlanmıştır. Kur’an’ın en uzun suresi olup, İslam hukukunun ana konuları hakkında çeşitli hükümler içermektedir.
Bakara Suresi, sadece sayfa ve ayet sayısı bakımından Kur’an’ın en uzun suresi değil, aynı zamanda içine aldığı konuların çokluğu ve çeşitliliği bakımından da çok yönlü bir suredir. Sure, hacim itibarıyla Kur’an’ın 1/12’sini teşkil eder. Kur’an’ın ayrıntılı bir özeti durumundadır.
Bahsi geçen konular
Bakara Suresi, ayet sayısı çokluğunun yanı sıra, konu çokluğu bakımından da zengin bir suredir. Surede Kur'an, tevhit, mümin / kâfir / münafıkların vasıfları, Âdem'in İblis ile imtihanı ve cennetten indirilmesi, İsrailoğulları'nın tarih içindeki durumları, Peygamber Musa, Kâbe'nin inşası ve kıblenin Mescid-i Aksa'dan (Kudüs) Mescid-i Haram'a (Mekke) çevrilmesi, Allah'ın birliği ve bazı nitelikleri, son olarak da İslam hukuku ve toplumuyla ilgili pek çok konu hakkında (namaz, oruç, zekât, hac, cihat, adalet, ahde vefa, infak, aile hukuku, devletlerarası ilişkiler, iktisadî ve siyasi düzenlemeler, sihir, içki, kumar, faiz) ayetler bulunmaktadır.[6]
Surenin 65-66. ayetleri, cumartesi günü hakkındaki hükmü çiğneyen bir Yahudi topluluğuna Allah tarafından verilen cezayı konu alır. 102. ayeti, Babil ve Sümer mitolojileriyle Tevrat ve Avesta gibi dini kaynaklarda birbirine yakın telaffuzlarla anılan Harut ve Marut kıssası (Tevrat'ta Merodach) ile ilgilidir. Mitolojilerde tanrı (Marduk) veya tanrısal varlıklar olarak anlatılan Harut ve Marut adlı şahıslar; Yahudi ve Hristiyan kaynaklarında Babil'in "düşmüş melekleri", Kur'an'da ise insanlara sihir öğreten iki melek olarak geçmektedir.
Sure, ismini 67-73. ayetlerde geçen ve Arapçada ''sığır / inek'' anlamına gelen ''bakara'' kelimesinden almıştır.Medine döneminde, hicretin 1. ve 2. yıllarında inmiştir. Surenin 281. ayetinin Mekke'de, Veda Haccı sırasında indiğine inanılır.
Medine döneminde hicretten hemen sonra vahyedilmeye başlanmış ve takriben on yıla yayılan bir süreçte tamamlanmıştır. Kur’an’ın en uzun suresi olup, İslam hukukunun ana konuları hakkında çeşitli hükümler içermektedir.
Bakara Suresi, sadece sayfa ve ayet sayısı bakımından Kur’an’ın en uzun suresi değil, aynı zamanda içine aldığı konuların çokluğu ve çeşitliliği bakımından da çok yönlü bir suredir. Sure, hacim itibarıyla Kur’an’ın 1/12’sini teşkil eder. Kur’an’ın ayrıntılı bir özeti durumundadır.
Bahsi geçen konular
Bakara Suresi, ayet sayısı çokluğunun yanı sıra, konu çokluğu bakımından da zengin bir suredir. Surede Kur'an, tevhit, mümin / kâfir / münafıkların vasıfları, Âdem'in İblis ile imtihanı ve cennetten indirilmesi, İsrailoğulları'nın tarih içindeki durumları, Peygamber Musa, Kâbe'nin inşası ve kıblenin Mescid-i Aksa'dan (Kudüs) Mescid-i Haram'a (Mekke) çevrilmesi, Allah'ın birliği ve bazı nitelikleri, son olarak da İslam hukuku ve toplumuyla ilgili pek çok konu hakkında (namaz, oruç, zekât, hac, cihat, adalet, ahde vefa, infak, aile hukuku, devletlerarası ilişkiler, iktisadî ve siyasi düzenlemeler, sihir, içki, kumar, faiz) ayetler bulunmaktadır.[6]
Surenin 65-66. ayetleri, cumartesi günü hakkındaki hükmü çiğneyen bir Yahudi topluluğuna Allah tarafından verilen cezayı konu alır. 102. ayeti, Babil ve Sümer mitolojileriyle Tevrat ve Avesta gibi dini kaynaklarda birbirine yakın telaffuzlarla anılan Harut ve Marut kıssası (Tevrat'ta Merodach) ile ilgilidir. Mitolojilerde tanrı (Marduk) veya tanrısal varlıklar olarak anlatılan Harut ve Marut adlı şahıslar; Yahudi ve Hristiyan kaynaklarında Babil'in "düşmüş melekleri", Kur'an'da ise insanlara sihir öğreten iki melek olarak geçmektedir.