Eylem Erdem Uğurlu - Mülteci (Official Video)
- 3 yıl önce
Eylem Erdem Uğurlu'nun ''Mülteci" şarkısı yayınla!
Eylem Erdem Uğurlu - Mülteci Şarkı Sözü:
Bir çocuk adı yok, mülteci diyorsun
Bir çocuk babası yok, ölmüş biliyorsun
Bir çocuk karnı aç, onu görmüyorsun
Bir çocuk yaşama aç, sırtını dönüyorsun
Bir çocuk tek suçu dünyaya gelmiş olmak
Acı bir coğrafyada yaşıyor olmak
Bir çocuk yarını yok, onu duymuyorsun
Onun da hayalleri var, görmezden geliyorsun
Başkasının acısını hissetmiyorsun
Gözyaşının tadını hiç bilmiyorsun
Bir çocuk tek suçu dünyaya gelmiş olmak
Acı bir coğrafyada yaşıyor olmak
Söz ve Müzik : Eylem Erdem Uğurlu
Düzenleme : Yaşar Erdoğan - Yusuf Sağlamlar
Piyano : Yusuf Sağlamlar
Kontrbas : Umut Yenilmez
Balaban : Cem Ekmen
Tanbur : Ekrem Pehlivanoğlu
Kayıt, Mix, Mastering : Yaşar Erdoğan
Video Edit : Ufuk Uğurlu
Bu şarkım uzun süredir hazır.
Ben ne yazacağıma karar veremediğim için paylaşmak istememiştim.
Önce "mülteci" kavramının bendeki yerine odaklandım tabi. Evet şu an dünyadaki durum hiç iyi değil bu konuda ama ben sadece bu üzüntü ile mi yazdım bu sözleri?
Sonra bu kavramın içime ilk düştüğü yerlere baktım. Victor Hugo'nun romanları geldi aklıma. Hele de Notre Dame de Paris... Hem romanın, hem müzikalinin, hem de Paris'in bende anlamı büyük.
Sonra yetmedi bu anlamlar, yazmadım. 2 hafta önce fark ettim ki, mültecilik sadece görünen anlamı ile etkilememiş beni.
Aslında bir insan yaşadığı ve ait olduğunu sandığı ülkede, şehirde, mahallede ve hatta evde de mülteci hissedebilirmiş... Kendini ailesine ve dünyaya ait hissetmeyen/hissedemeyen çocukları düşündüm.
Sonra terapistimin bazı sözleri ilişti tüm bu anlamların yanına.
Anne karnındaki bütüne ait olma hissini, tüm hayat boyu arıyoruz aslında. Tutunacak dal, köklenecek yerler ve insanlar arıyoruz. Sonra oraları kendimize vatan belliyoruz.
Ve üzüldüğümüzde, çekiyoruz dizlerimizi karnımıza ve esas yuvamızda olmayı diliyoruz belki de o an. Yani hepimiz doğduğumuz an itibariyle, bu dünyada sığınmacıyız aslında.
Sonrasında da defalarca kendimizi bir yerlere ait hissedip, oralardan ayrılmak zorunda kalabiliyoruz. Yani hayat boyu sayısız kere yaşıyoruz mülteci olma halini.
Şimdi anlıyorum ki, meğer ben bu sözleri, kendini mülteci hisseden tüm insanlar için yazmışım.
Bu şarkıma emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. Özellikle de o insanın içine işleyen balaban açışı için sevgili arkadaşım Cem'e.
"Keyifli dinlemeler" diyemeyeceğim kadar acı var bu şarkıda, hangi duygu ile istiyorsanız öyle dinleyin, özgürce...
Tüm mülteci ruhlara sevgi ve şefkat ile...
https://yolcusanat.com/
https://www.facebook.com/yolcusanat
https://www.instagram.com/yolcusanat/
Eylem Erdem Uğurlu - Mülteci Şarkı Sözü:
Bir çocuk adı yok, mülteci diyorsun
Bir çocuk babası yok, ölmüş biliyorsun
Bir çocuk karnı aç, onu görmüyorsun
Bir çocuk yaşama aç, sırtını dönüyorsun
Bir çocuk tek suçu dünyaya gelmiş olmak
Acı bir coğrafyada yaşıyor olmak
Bir çocuk yarını yok, onu duymuyorsun
Onun da hayalleri var, görmezden geliyorsun
Başkasının acısını hissetmiyorsun
Gözyaşının tadını hiç bilmiyorsun
Bir çocuk tek suçu dünyaya gelmiş olmak
Acı bir coğrafyada yaşıyor olmak
Söz ve Müzik : Eylem Erdem Uğurlu
Düzenleme : Yaşar Erdoğan - Yusuf Sağlamlar
Piyano : Yusuf Sağlamlar
Kontrbas : Umut Yenilmez
Balaban : Cem Ekmen
Tanbur : Ekrem Pehlivanoğlu
Kayıt, Mix, Mastering : Yaşar Erdoğan
Video Edit : Ufuk Uğurlu
Bu şarkım uzun süredir hazır.
Ben ne yazacağıma karar veremediğim için paylaşmak istememiştim.
Önce "mülteci" kavramının bendeki yerine odaklandım tabi. Evet şu an dünyadaki durum hiç iyi değil bu konuda ama ben sadece bu üzüntü ile mi yazdım bu sözleri?
Sonra bu kavramın içime ilk düştüğü yerlere baktım. Victor Hugo'nun romanları geldi aklıma. Hele de Notre Dame de Paris... Hem romanın, hem müzikalinin, hem de Paris'in bende anlamı büyük.
Sonra yetmedi bu anlamlar, yazmadım. 2 hafta önce fark ettim ki, mültecilik sadece görünen anlamı ile etkilememiş beni.
Aslında bir insan yaşadığı ve ait olduğunu sandığı ülkede, şehirde, mahallede ve hatta evde de mülteci hissedebilirmiş... Kendini ailesine ve dünyaya ait hissetmeyen/hissedemeyen çocukları düşündüm.
Sonra terapistimin bazı sözleri ilişti tüm bu anlamların yanına.
Anne karnındaki bütüne ait olma hissini, tüm hayat boyu arıyoruz aslında. Tutunacak dal, köklenecek yerler ve insanlar arıyoruz. Sonra oraları kendimize vatan belliyoruz.
Ve üzüldüğümüzde, çekiyoruz dizlerimizi karnımıza ve esas yuvamızda olmayı diliyoruz belki de o an. Yani hepimiz doğduğumuz an itibariyle, bu dünyada sığınmacıyız aslında.
Sonrasında da defalarca kendimizi bir yerlere ait hissedip, oralardan ayrılmak zorunda kalabiliyoruz. Yani hayat boyu sayısız kere yaşıyoruz mülteci olma halini.
Şimdi anlıyorum ki, meğer ben bu sözleri, kendini mülteci hisseden tüm insanlar için yazmışım.
Bu şarkıma emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. Özellikle de o insanın içine işleyen balaban açışı için sevgili arkadaşım Cem'e.
"Keyifli dinlemeler" diyemeyeceğim kadar acı var bu şarkıda, hangi duygu ile istiyorsanız öyle dinleyin, özgürce...
Tüm mülteci ruhlara sevgi ve şefkat ile...
https://yolcusanat.com/
https://www.facebook.com/yolcusanat
https://www.instagram.com/yolcusanat/