ΜΕΡΟΣ Α 1920-1922 Ο Δρόμος προς την Εθνική καταστροφή.1923-1924 η μεγαλύτερη ανταλλαγή πληθυσμών

Toν Ιούλιο του 1920 υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών.Εκ μέρους της Ελλάδας υπογράφεται από τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η συνθήκη όριζε τα εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα και η υπαγωγή της Ανατόλιας στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.
Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακομα οτι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.
Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).
Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
Η Ελληνική Βουλή ανακηρύσσει τον Βενιζέλο >.
Προκηρύσσονται εκλογές και η Ηνωμένη αντιπολίτευση με μία έξαλλη δημαγωγία πρωτόγνωρη στην σύγχρονη Νεοελληνική ιστορία υπόσχεται την επιστροφή όλων των στρατευμένων από την Μικρά Ασία.
Ο Βενιζέλος χάνει τις εκλογές που γίνονται την 1η Νοεμβρίου του 1920.
Η ηνωμένη αντιπολίτευση το πρώτο πράγμα που κάνει αφού κερδίζει τις εκλογές είναι να επαναφέρει πίσω τον Κωνσταντίνο τον έκπτωτο Βασιλιά.
Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους.
Το δεύτερο πράγμα που κάνει η αντιπολίτευση είναι να κάνει μία επιθετική εκστρατεία στα βάθη της Τουρκίας,ενώ προεκλογικά έλεγε πως θα φέρει πίσω τους στρατιώτες.
Ξεκίνησαν μία εκστρατεία πέρα από τα όρια της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης με στόχο την Αγκυρα.
Ομως οι πρώην σύμμαχοι της Ελλάδας,είχαν ήδη αφήσει τώρα πια την Χώρα στην μοίρα της,Κάποιοι ήδη με πρώτους τους Γάλλους,άρχισαν να έχουν επαφές με τον Κεμάλ
Τελικά οδηγηθήκαμε την στρατιωτική ήττα της Ελλάδας τον Αύγουστο του 1922 και την Μικρασιατική καταστροφή με το τεράστιο προσφυγικό πρόβλημα.
Δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας Ελληνισμού στην Ιωνία,εξαφανίσθηκαν μέσα σε μερικές μέρες μόνο.
Η Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1923, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.
Με την συνθήκη της Λωζάνης η Ελλάδα έχασε επίσης την Ανατολική Θράκη,την Ιμβρο και την Τένεδο,ενώ σε άλλο κομμάτι της συνθήκης αποφασίστηκε η οριστική ανταλλαγή των χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας και των Μουσουλμανικών πληθυσμών της Ελλάδας.ξ