KİRVE MEMİ
Gülllü bağda gönlü gani birisi
Kirve Memi ayran içer bel vurur le le bel vurur
Çilelerle eker bağı bostanı
İlkbaharda dolu vurur sel vurur le le sel vurur

Güveni yok kadir bilmez kullara
Ümidi yok elin atmaz dallara
Alır başın gelir İstanbul’llara
İstanbul’da dostu vurur el vurur el vurur
Alır başın düşer gider yollara
Gurbet elde dostu vurur el vurur el vurur

Kirve Kirve Memi Kirve
Geçti gençlik demi Kirve
Bütün ömrün gamla keder
Bırak artık gamı Kirve

Askerliği Bergama’da bitirmiş
Gençliğini yad ellerde yitirmiş le le yitirmiş
Selvi boylu allı gelin getirmiş
Gamze vurur, perçem vurur, tel vurur le le tel vurur

Döndü geldi vatanına yurduna
Dayanılmaz figanına derdine
Az rastlanır insanların merdine
Mert olana namert vurur dil vurur dil vurur

Kirve Kirve Memi Kirve
Geçti gençlik demi Kirve
Bütün ömrün gamla keder
Bırak artık gamı Kirve

Memnun değil gözlerinin ferinden
Beni gördü bir ah çekti derinden le le derinden
Selâm verdim kalkamadı yerinden
Garibimi nefes vurur yel vurur le le yel vurur

Ne var ne yok Kirve dedim heç dedi
Çağa çoluk davar doluk geç dedi
Ya akraban hısımların kaç dedi
Koparmağa kıymadığı gül vurur gül vurur

Kirve Kirve Memi Kirve
Geçti gençlik demi Kirve
Bütün ömrün gamla keder
Bırak artık gamı Kirve
yöre: Elazığ
Söz / Müzik: Esat KABAKLI