Cennette müzik insanın çok hoşuna gider, çocukları vefat eden aileler cennette sonsuza kadar onlarla birlikte olacaktır.

ADNAN OKTAR: Taşlar ne güzel dedim böyle düşündüm, dünyada bir güzellik olarak düşündüm. Evdeki tablolara baktım onlar da çok güzel dedim. Sonra cenneti düşündüm. Cennet tablolarının yanında o kadar ilkel kalıyor ki, tarifi mümkün değil. Mesela bu akik, cennet taşının yanında o kadar ilkel kalır ki, tarifi mümkün değil. Müzik dinliyoruz, cennet müziğinde insan kendini kaybeder zevkten, mest olur. Herhangi bir cennet çalgısı, oradaki hurilerin söylediği herhangi bir şarkı, çünkü onların sesleri nefes kesecek şekilde güzel böyle, alışılmış bir ses değil. Yani o cennet nimeti deyince, insanların hep aklına işte muz yeriz, portakal yeriz gibi geliyor. Halbuki cennetin şarkıları, insanı mest eder. Çalgı aletleri ayrı mest eder, müzik aletlerinin sesi. Mesela cennet hayvanları ayrı mutlu eder. Cennet derelerinin güzelliği ayrı, cennet ağaçları, cennet bahçeleri ayrı. Cennet çocukları şakacı ve tatlılıkları ayrı. Sırf tek başına o yeter cennette. Cennet çocuklarının o neşeleri, tatlılıkları çünkü onlar hep çocuk kalıyor cennette. Hiç büyümüyorlar hep çocuk. Mesela anneleri bazen üzülüyor, çocuğum öldü diye. Halbuki sonsuza kadar çocuk kalıyor işte ne kadar güzel, değil mi? Allah onu öyle yaratmış. Halbuki tanıtmak için gönderiyor. zannediyor ki burada yaşayacak diye geldi zannediyor. Halbuki o bir görünüp bakıp gitmeye geliyor, annesi bilmediği için, onun kalmaya geldiğini zannettiği için ona üzülüyor. Halbuki tanışmaya gelmiş. Tanışmaya gelip mekanına geri gitmiş. Mekanından geliyor geri gidiyor.